Παρασκευή 24 Αυγούστου 2018

Μυστικά

Μυστικά...
Βαθιά κρυμμένα μέσα σου.
Ετσι που να μη φαίνονται.
Γιατί όταν φαίνεσαι καλά απ' έξω δεν πειράζει αν πονάει η ψυχή...
Ετσι σου έμαθαν.
Για να μην έχει να πει τίποτα ο κόσμος.
Και τα έκρυψες σ' αυτό το συρτάρι...
Με τα κιτρινισμένα γράμματα...
Κι ο καιρός περνούσε.
Και ήταν εποχές που νόμιζες πως τα είχες σχεδόν ξεχάσει.
Δεν πόναγαν, ίσως γι αυτό.
Μέχρι που κάποια μέρα κάτι άκουσες...
Κάτι είδες...
Κάτι σου τα θύμισε...
Και γύρισε ο πόνος.
Αυτά τα μυστικά τα τόσο καλά κρυμμένα...
Τα τόσα χρόνια κρυμμένα...
Σε έπνιγαν πια.
Και τι να κάνεις;
Πως να τα βγάλεις από το συρτάρι;
Σε ποιον να τα πεις;
Πως να εξηγήσεις μετά από τόσον καιρό;
Ποιος να καταλάβει;
Πως να πεις ότι τα έκρυβες τόσα χρόνια;
Οταν κανένας δεν ξέρει;...
Τα μυστικά...
Αυτά που σου είχαν πει να τα κρατάς κρυμμένα.
Για να μην πει τίποτα ο κόσμος...
Κι 'ευτυχώς' ο κόσμος δεν έμαθε τίποτα.
Κι εσύ έμεινες μόνη με τα μυστικά...

10 σχόλια:

G & M είπε...

καλημέρες...!!!
Δεν κιτρινιάζουν μέσα σ' ένα συρτάρι, αλλά δυστυχώς στη ψυχή μας...
Και όλοι κρύβουν ένα τουλάχιστον ένα "μεγάλο" μυστικό..., τα εισαγωγικά έχουν να κάνουν με το τι υποστηρίζει ο καθένας μας, μεγάλο...

Άντε πολλά φιλιά και όμορφο ΣΚ!!!

serenata είπε...

@G & M
Κιτρινίζουν την ψυχή μας, μαυρίζουν τη ζωή μας...
Τα μυστικά που κρατάμε μέσα μας για να μην τα μάθει ο κόσμος...
Αυτός ο κόσμος που δεν ξέρουμε ποιος είναι.

Καλό Σ/Κ φιλαράκι:))

Giannis Pit. είπε...

Σερενάτα ο λόγος σου ακουμπά κάθε άνθρωπο. Μπορεί αυτό που περιγράφεις με την λογοτεχνική σου δύναμη να συμβεί στον κάθε άνθρωπο
Τι να κάνουμε καλή μου φίλη ; καθώς στήνουμε ζωές με συμβατικές υποχρεώσεις, και υποχωρήσεις, είμαστε αναγκασμένοι να έχουμε μυστικά και μάλιστα σοβαρά και επώδυνα. Ποιος να τα δεχτεί ; συμβαδίζουν με τις συμβάσεις της ζωής μας ; όχι φυσικά. Απειλούν να την τινάξουν στον αέρα.
Συνεπώς η συνύπαρξη Σερενάτα είναι ένα με το μυστικό και πολλές φορές με το ψέμμα.
Πικρή αλήθεια ναι.
Καλή σου συνέχεια καλή μου.

Άιναφετς είπε...

Δεν είμαι καθόλου μα καθόλου της άποψης πως πρέπει να κρατάμε μυστικά, δεν λέω να τα διατυμπανίζουμε αλλά να το/τα λέμε σε κάποιον καλό φίλο/η γιατί είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως αυτό/ά γίνονται δηλητήριο για το σώμα και τη ψυχή μας...
Τώρα αν δεν έχουμε καταφέρει να έχουμε κοντά μας έναν καλό φίλο/η, δεν είναι ποτέ πολύ αργά να ανοίξουμε την καρδιά μας και να ξαλαφρώσουμε!

ΑΦιλάκια πάντα τρυφερά! <3

Mia είπε...

Πικρές αλήθειες αποκαλύπτει το κείμενό σου, Σερενάτα μας. Πόσες φορές όλοι μας έχουμε υποφέρει σιωπηλά. Ας είχαμε τη δύναμη να τα φωνάξουμε δυνατά. Αλλά, πάλι, ποιός θα νοιαστεί? Καθένας την πάρτη του θα κοιτάξει και ας κάνει πως συμπάσχει μαζί μας. Εξαιρετικό το κείμενό σου, φίλη μου. Κείμενο για έντονο προβληματισμό.

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Αχ αυτα τα συρταρια Σερενατα μου όσο και να τα κλεινεις αυτα καποια στιγμή θα ανοιξουν..
Ας φροντισουμε να βγαλουμε και να κρατησουμε μονο τις χαρουμενες ..αναμνησεις μας γιατι δεν μπορεί σιγουρα υπάρχουν και αυτες μαζί με τις ασκημες!!!
Εξ άλλου η ζωή ειναι και όμορφη και ασκημη είναι ..εχει δυο όψεις.. αλλιως θα ηταν μονοτονη..
Ας αγαπησουμε τον εαυτό μας όπως ειναι.. και αν δεν μας αρεσει ας τον κανουμε καλύτερο!!!
Την αγαπη μου.. να περασεις ενα ομορφο μηνα καλο Σεπτεμβρη.. φιλακιααα!!

serenata είπε...

@Giannis Pit
Ετσι είναι καλέ μου φίλε...δυστυχώς.
Υπάρχουν πράγματα που δεν θέλουμε να λέμε ούτε στον ίδιο μας τον εαυτό.
Σκελετοί στην ντουλάπα...

Φιλάκια πολλά:))

serenata είπε...

@Άιναφετς
Υπάρχουν θέματα, μαγισσούλα μου, που δεν θέλουμε ούτε να σκεφτόμαστε.
Δεν αναφέρομαι σε απλά μυστικά.
Ισως μας έμαθαν να τα κρατάμε κρυφά.
Ισως δεν νοιώθουμε καλά να ανοίξουμε την καρδιά μας ούτε στην καλύτερη μας φίλη.
Οταν δεν αφορούν άλλους παρά μόνον εμάς, δεν βλέπω γιατί θα πρέπει να τα πούμε.

Φιλάκια πολλά πολλά:))

serenata είπε...

@Mia
Ακριβώς Μια μου, υπάρχουν θέματα που πονάνε.
Αλλά πάλι όταν δεν αφορούν κανέναν άλλον...τα κρατάμε μέσα μας.
Είναι μόνο για μας...

Φιλάκια πολλά :))

serenata είπε...

@Σμαραγδάκι- Ρούλα
Κάπου είχα διαβάσει πως η ζωή είναι σαν καρδιογράφημα, έχει πάνω και κάτω.
Θα ήταν μονότονη αν ήταν ίδια συνέχεια όπως σωστά λες.
Οσο κι αν αγαπάμε τον εαυτό μας υπάρχουν θέματα που δεν λέγονται...
Ειδικά όταν δεν αφορούν τους άλλους, δεν τους αγγίζουν...

Φιλάκια πολλά Ρούλα μου:))