Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Δε φοβάμαι πια......


Δεν ήμουν σίγουρη πως ήθελα να γράψω αυτές τις σκέψεις...
Για λίγες μέρες μόνο σχολίαζα.
Πριν λίγο καιρό πάλι κάποιος προσπάθησε να με φοβίσει.
Δε με φόβισε φυσικά.
Νόμισε πως μπορούσε να με τρομάξει!
Μου είπε τι μπορεί κάποιος να κάνει διαδικτυακά....
Εκείνος ήταν, όπως έλεγε, καλός και δεν έκανε τίποτα.
Τι γελοίο.....
Δεν του απάντησα όπως μάλλον περίμενε.
Ούτε του είπα πως εδώ και καιρό πια δε φοβάμαι.
Πως το blog μου το παρακολουθεί η ΔΗΕ(δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος).
Ηθελα να του πω, πως είχαν προλάβει πριν απ' αυτόν να με τρομοκρατήσουν άλλοι!
Πως δεν ήταν ο μόνος ούτε ο πρώτος κακός στο internet....
Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί....
Και μερικοί τον είχαν προλάβει.
Πολύ καιρό πριν!
Δε θα πω όνομα αν και με γαργαλάει το ψευδώνυμο του.
Δε θα πέσω στο επίπεδο του.
Ισως διαβάζει αυτές τις γραμμές και περιμένει την αντίδραση μου.
Αν κάτι με στενοχώρησε......
Είναι που βρήκε το ευαίσθητο σημείο μου....
Εσας.......
Δεν ήξερα πως είμαι τόσο διάφανη.
Αλλά τελικά δεν έχει σημασία.
Εκείνος θα προσπαθεί να τρομάξει πολύ κόσμο.
Εγώ όμως έχω εσάς κι εσείς εμένα!
Είναι η δύναμη του μπλογκοχωριού μας.
Η φιλία μας.
Ο,τι πιο ιερό!