Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Εσείς τι φοβία έχετε;;.....

Η πρώτη φορά που ήρθα αντιμέτωπη με φοβία ήταν πριν πάρα πολλά χρόνια, όταν η λέξη φοβία δεν υπήρχε ακόμα στο λεξιλόγιό μου! Είχα βγει μ' ένα φίλο για ψώνια και στο κέντρο του Κολωνακίου ξαφνικά εμφανίστηκαν μερικά περιστέρια. Ο φίλος μου άρχισε να κρύβεται πίσω από την πλάτη μου, σε έξαλλη κατάσταση να φωνάζει στα πουλιά να φύγουν και εγώ να σκέφτομαι πως γινόμασταν ρεζίλι έξω από το Rococo και δε θα είχα μούτρα να ξαναμπώ να ψωνίσω! Ούτε εκείνος ούτε εγώ μπορούσαμε να σκεφτούμε τι ήταν αυτή του η αντίδραση. Δεν είχε ξανατύχει να βρεθούμε μαζί αντιμέτωποι με πουλιά. Ο ίδιος μου έλεγε αργότερα, όταν βρεθήκαμε σε ασφαλές περιβάλλον, πως μισούσε τα πουλιά. Εγώ από την άλλη τον μάλωνα που είχε μια τέτοια συμπεριφορά απέναντι στα φουκαριάρικα τα πουλάκια. Κανένας απ' τους δυο μας δε σκέφτηκε πως η αντίδραση αυτή ήταν φοβία προς τα πουλιά! Πέρασαν πολλά χρόνια όταν απέκτησα και εγώ φοβίες, μετά από πολλούς γιατρούς, εξετάσεις, κατέληξα στον ψυχαναλυτή ο οποίος μου εξήγησε τι είναι η φοβία και πως την αντιμετωπίζουμε. Η φοβία δεν έχει λογική και είναι ανώφελο να ψάχνουμε να βρούμε από που προήλθε. Πρόσφατα μιλούσα με μια θεία που την εποχή που είχα ακόμα γάτες στο σπίτι, έπρεπε να τις κλείνω σ' ένα δωμάτιο όταν θα ερχόταν σπίτι. Μια φορά μάλιστα είχε ξεφύγει ένα νεογέννητο γατάκι και παραλίγο να τη χάσουμε τη θεία! Προσπαθούσε να δικαιολογηθεί η καημένη για την αντίδρασή της στις γάτες και εμείς, οι 'καλοί' συγγενείς μόλις έφυγε από το σπίτι γελάγαμε ώρες με την 'τρέλα' της.... Την περασμένη Κυριακή είχα πάει σινεμά με την αγαπημένη μου ξαδέρφη. Δεν είχαμε μιλήσει ποτέ για φοβίες. Οταν καθίσαμε πιάσαμε την κουβέντα και ούτε που σκέφτηκα γιατί είχε προτιμήσει την τελευταία θέση προς το διάδρομο. Αργότερα όμως, μια κοπέλα που καθόταν με την παρέα της στο κέντρο της σειράς μας ζήτησε να αλλάξουμε θέσεις γιατί όπως είπε είχε κλειστοφοβία και δεν μπορούσε να καθίσει στο κέντρο. Προς μεγάλη μου έκπληξη άκουσα την ξαδέρφη μου να αρνείται με τη δικαιολογία πως και εκείνη είχε κλειστοφοβία. Οταν είδε την έκπληξη στο πρόσωπό μου μου εξήγησε πως όντως είχε ένα είδος κλειστοφοβίας και για αυτό διάλεγε τη συγκεκριμένη θέση σε σινεμά και στα αεροπλάνα. Μου έκανε εντύπωση, πως γίνεται ένας άνθρωπος που γνωρίζεις τόσο καλά, όπως εγώ την ξαδέρφη μου, που έχεις μεγαλώσει μαζί, έχεις ανταλλάξει μύχια μυστικά, ξέρει για τις δικές μου φοβίες, μα ποτέ δεν ανέφερε τη δική της! Σίγουρα δεν το έκρυβε για κάποιο λόγο. Με την εξομολόγησή της όμως διαλύθηκε ένας ακόμα μύθος! Η θεία μου, ο παιδικός φίλος, η ξαδέρφη μου και εγώ ήμασταν άτομα με φοβίες, σοβαρές ή μη. Σκέφτηκα λοιπόν αν εγώ μόνο ξέρω τέσσερα άτομα συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου που δεν έκρυβαν τις φοβίες τους(ίσως γιατί δε γινόταν αλλιώς) πόσους ακόμα γνωστούς είχα που είχαν φοβίες και δεν έτυχε να το μάθω. Πόσοι άνθρωποι κυκλοφορούν έξω με αλλόκοτες για μας φοβίες. Πόσοι άνθρωποι εξαιτίας της φοβίας τους δεν μπορούν να βγουν απ' το σπίτι.... Και πόσοι ανίδεοι που κυκλοφορούν κοροϊδεύουν ανθρώπους με φοβίες. Δεν ξέρουν πόσο κουράγιο χρειάζεται ένα φοβικό άτομο να αντιμετωπίσει τη φοβία του μπροστά σε κόσμο. Κοροϊδεύουν πολλοί μέχρι να τους παρουσιαστεί μια φοβία...και να περάσουν στην άλλη όχθη..!!