Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Οι ετικέτες...

Ετικέτες στα τρόφιμα, ετικέτες στα έπιπλα, ετικέτες και στους ανθρώπους. Ο αριστερός, ο δεξιός, ο χουντικός, ο αντιεξουσιαστής, ο ΠΑΣΟΚος, ο Νεοδημοκράτης, ο βασιλικός... Λες και αυτά προσδιορίζουν τον άνθρωπο. Υπεραπλουστεύσεις κατά τη γνώμη μου. Το θέμα είναι πως την ετικέτα αυτή σου την κολλάει κάποιος, αυτός όμως δεν αποκτά μια άλλη ετικέτα; Εκείνοι που δηλώνουν πως απεχθάνονται τις ετικέτες αυτόματα βάζουν από μόνοι τους μια ετικέτα στον εαυτό τους. Της ετικέτας εν ολίγοις! Κατά τη γνώμη μου δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς ετικέτα! Μπορεί να μη μου αρέσει η έκφραση, αλλά εκείνος/η που δηλώνει πως δεν πρόκειται ποτέ να πάει σε διαδήλωση(παράδειγμα) κάτι λέει για τον εαυτό του/της. Βάζει μια ετικέτα. Προσωπικά με ενοχλούν περισσότερο εκείνοι που διαρρηγνύοντας τα ιμάτιά τους σου λένε πως βάζεις ετικέτες αν τυχόν πεις πως θα ήθελες κάτι. Την ίδια ώρα εκείνοι δε βάζουν μια ετικέτα στον εαυτό τους δηλώνοντας το αντίθετο; Οταν, σε συζήτηση πρόσφατα, είπα πως κατά τη γνώμη μου όσο κακό κάνει ο Καντάφι(στο λαό της Λιβύης)κάνει και το ΝΑΤΟ, αυτόματα κατηγοριοποιήθηκα ως αριστερή. Ναι, γιατί η ετικέτα δεν είναι κάτι σαν να ανήκεις σε μια κατηγορία; Σε μια ομάδα ατόμων; Οταν ένας σύντροφος ζητά απ' τον άλλον να παντρευτούν και ο δεύτερος δε θέλει, μπαίνουν σε δυο ομάδες, είναι: οι υπέρ και οι κατά του γάμου! Ο πρώτος παίρνει την ετικέτα 'θέλω γάμο' και δεύτερος 'είμαι κατά του γάμου'. Ετικέτες, ομαδοποιήσεις, πείτε το όπως σας βολεύει, νομίζω αποκτούμε όλοι σε μια συζήτηση, είτε είναι πολιτική είτε καθημερινή. Αυτό που προσπαθώ να εξηγήσω είναι πως εγώ μπορεί να αποκτήσω μια ετικέτα από τον φίλο που συζητάμε, ταυτόχρονα όμως αποκτά και εκείνος που είναι αντίθετος. Οχι γιατί είναι αντίθετος! Γίνεται αυτόματα, όπως έγραψα πριν. Αυτός που λέει σ' εμένα πως είναι αδυναμία να είσαι ευαίσθητη, μπαίνει από μόνος του στην κατηγορία των μη ευαίσθητων...των σκληρών. Οταν σε μια συζήτηση για τη διεθνή κατάσταση, για παράδειγμα, ανάβουν τα αίματα, νομίζω πως οι ετικέτες μπορεί να είναι προσωρινές. Εκείνο που με φοβίζει όμως είναι η ήρεμη συζήτηση. Οταν είναι και οι δυο(ή περισσότεροι)ψύχραιμοι αλλά η άποψή τους διαφέρει. Βρίσκεσαι ξαφνικά με μια ετικέτα κολλημένη κατευθείαν στο κούτελο! Επειδή εσύ δεν πιστεύεις πως το ΝΑΤΟ κάνει κάτι καλό στη Λιβύη. Με μια διαφορετική ετικέτα όμως βρίσκονται εκείνοι που έχουν αντίθετη γνώμη. Σε άλλη συζήτηση για την Ιαπωνία βρέθηκα εγώ, επειδή επειδή υποστήριξα τους Γιαπωνέζους, ο υπερασπιστής του κεφαλαίου, ενώ οι συνομιλητές μου αριστεροί...γελοίες ετικέτες! Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι ότι(όπως φαντάζομαι) όλα ξεκίνησαν κάποια στιγμή από κάποιον που είπε στον συνομιλητή του πως δεν του αρέσουν οι ετικέτες. Δε μας αφορά το πότε ούτε το που. Το κολλήσαμε όμως και το ακούω αρκετά συχνά πια. Εγώ το αποφεύγω γιατί έχω τη δική μου άποψη, που εξέθεσα! Τελικά όμως μου φαίνεται πως όλοι βρισκόμαστε με ετικέτες όσο και αν προσπαθούμε να το αποφύγουμε....