Κυριακή 15 Απριλίου 2012

Χρόνια Πολλά!

Με ζεστάνατε με την αγάπη που μου δείξατε όλοι στο προηγούμενο ποστ!

Θέλω να πιστεύω πως ήταν νοιάξημο και αγάπη.

Δε θα ήθελα να σας έχω τρομάξει!

Μερικά πράγματα ακούγονται, ίσως τραγικά...

Μπορεί να φταίω και γω, ο τρόπος που τα παρουσιάζω.

Μου άρεσε που στείλατε όλοι την αγάπη σας!

Θέλω να σας ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου.

Ελπίζω μόνο να μη σας ανησύχησα.

Δε θα το ήθελα....

Θέλω να νοιώθω αγάπη...όπως φαντάζομαι όλοι μας.

Οχι οίκτο.....

Τελικά σήμερα ήταν όμορφα.

Εντάξει δε θα πω ψέματα...

Ζήλεψα λίγο....

Ολους εσάς που παραπονιέστε πως κουράζεστε γιατί έχετε πολύ κόσμο.

Παλιά, όταν η μαμά μου ήταν καλά το σπίτι ήταν πάντα γεμάτο!

Το Πάσχα γινόταν χαλασμός.

Οικογενειακοί φίλοι, συγγενείς, ξαδέρφια...

Πως χωρούσαν όλοι;....

Τα τελευταία χρόνια είμαι ο πατέρας μου κι εγώ.

Δυο άνθρωποι, καμιά φορά και η θεία(αδερφή της μαμάς).

Πολύ ήσυχα.

Φέτος δε με πείραξε όμως!

Οκ λιγάκι ζήλευα τις μεγάλες παρέες....

Θα ήθελα να ήμασταν και μεις όπως παλιά.

Αλλά πέρασα όμορφα και με τον πατέρα μου.

Βάλαμε μουσική, μου είπε ιστορίες από τα νιάτα του(κάποιες θα σας τις γράψω) φάγαμε αγαπημένα.

Να είμαστε καλά εμείς, εσείς και ο κόσμος όλος!

Να περάσουμε καλά και του χρόνου.

Να είμαστε γεροί και ενωμένοι, αγαπημένοι.

Κι ας βοηθήσουμε την έρμη πατρίδα μας να σταθεί στα πόδια της.....

Να σωθεί απ' τους τόσους σωτήρες!

Χρόνια Πολλά σε όλους μας!!

ΥΓ Και πάλι σας ευχαριστώ για την αγάπη σας!