Δευτέρα 2 Μαΐου 2011

Ο Οικολόγος και η Ισλανδέζα...

Μου έστειλε κάποιος γνωστός ένα email για την εξαφάνιση των καρχαριών. Αρνήθηκα να 'υπογράψω' και του έκανε εντύπωση. Τώρα αυτό που όλοι και παριστάνουν τους οικολόγους δε μου αρέσει καθόλου. Αλλά καθόλου όμως! Ισως γιατί έχω περάσει απ' αυτό το στάδιο όταν ήμουν μικρή. Βλέπω τώρα μεγάλους ανθρώπους, μορφωμένους, καλλιεργημένους να μου στέλνουν μηνύματα για τους καρχαρίες. Με παραξενεύει. Ισως γιατί ανακαλύπτω πως τυχαίνει να ξέρω κάτι περισσότερο. Αλλά να μην πλατειάζω... Εκανα μια δουλειά που είχε πολλά ταξίδια. Εντός και εκτός Ελλάδος. Ετσι γνώρισα, λόγω δουλειάς, πολύ κόσμο που δε θα γνώριζα κάτω από άλλες συνθήκες. Γιατί το λέω αυτό; Μέσα στους γνωστούς μου ήταν και μια Ισλανδέζα. Την εποχή εκείνη εγώ ήμουν γραμμένη στην Greenpeace. Εκτός από τους καυγάδες με τον πατέρα μου για τις μαρίδες που αγόραζε για να φάμε είχα μια λογομαχία και με τη γνωστή-φίλη από το Ρέικιαβικ. Αρχισα να της 'επιτίθεμαι' επειδή είχα ακούσει πως στην Ισλανδία σκότωναν τους καρχαρίες. Είδος υπό εξαφάνιση οι καρχαρίες, κόκκινο πανί η Ισλανδέζα. Θεώρησα λοιπόν σωστό ένα απόγευμα που είχαμε ελεύθερο να της 'επιτεθώ' για το θέμα των καρχαριών. Είπα αρκετά και έντονα. Εκείνη με άκουσε ήρεμα και μου απάντησε με την ίδια ηρεμία. Δεν ξέρω μου είπε τι σημαίνει για σένα καρχαρίας, στη δική μου όμως οικογένεια όλοι οι άντρες είναι ψαράδες. Εχουμε δυο μεγάλα αλιευτικά. Αν κατάφερα εγώ να μεγαλώσω και να σπουδάσω είναι από την αλιεία καρχαριών. Αν δεν τους ψάρευαν(και δεν το έκαναν για διασκέδαση)θα πεινούσαμε. Εμεινα με το στόμα ανοιχτό. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι. Δεν το είχα δει ποτέ από τη δική της πλευρά. Ηξερα μόνο όσα μου λέγανε από την Greenpeace. Βρέθηκα ξαφνικά να κοιτάζω τα πράγματα από τη δική της οπτική γωνία. Είναι κάποια πράγματα(και είναι πολλά) που έχουν διπλές και τριπλές αναγνώσεις. Το να είσαι απόλυτος δεν είναι καλό. Θα βρεθεί κάποια στιγμή κάποιος που θα σου πει πολύ απλά τη δική του αλήθεια και θα νοιώσεις άσχημα. Ασχημα γιατί μέχρι τότε πίστευες κάτι που δεν είχες διασταυρώσει. Δυστυχώς στη ζωή μας δεν έχουμε την πολυτέλεια να διασταυρώνουμε όσα μαθαίνουμε. Καλό είναι λοιπόν να έχουμε μια κριτική ματιά σ' αυτά που ακούμε. Να μην τα καταπίνουμε αμάσητα, όπως έλεγε η μαμά μου! Ο καρχαρίας που για μένα ήταν είδος υπό εξαφάνιση για την άλλη ήταν το φαγητό της οικογένειάς της. Τις περισσότερες φορές είναι καλό να εξετάζουμε γιατί κάποιος μας λέει κάτι. Δε μιλάω για τα οφθαλμοφανή. Το να σκοτώνουν δελφίνια για διασκέδαση είναι κακό. Το να σκοτώνουν όμως ένα ζώο για να φάνε νομίζω δεν είναι, καθόλου,το ίδιο. Γι αυτό δεν 'υπογράφω' για τους καρχαρίες. Θυμάμαι την Ισλανδέζα και σκέφτομαι πόσες οικογένειες μπορεί να ζουν απ' αυτό το ψάρεμα.