Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Κλεμμένο καλοκαίρι...


Φθινοπώριασε.
Ερχονται τα πρωτοβρόχια.
Νιώθω σα να μου έκλεψαν το καλοκαίρι.
Περίμενα ο Σεπτέμβρης να είναι γλυκός...
Μάταια όμως.
Ποτέ δεν το αγάπησα το φθινόπωρο.
Είναι η εποχή αμέσως μετά το καλοκαίρι και πριν το χειμώνα.
Συμβολίζει το τέλος του καλοκαιριού που λατρεύω και την αρχή του χειμώνα που δεν αντέχω.
Τουλάχιστον το χειμώνα λες θα περάσει θα μπει η άνοιξη, ο πρόδρομος του καλοκαιριού.
Και το καλοκαίρι φέτος ενώ ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις...στην πορεία στράβωσε.
Δεν το χάρηκα όπως νόμιζα το καλοκαίρι αυτό.
Προβλήματα με φίλους, συγγενείς, μελτέμια μέσα στον Ιούλιο, να μη μπορείς να πλησιάσεις τη θάλασσα και μετά το ατύχημα....
Ο χαμένος Αύγουστος....
Περίμενα το Σεπτέμβρη....που θυμίζει όμως τον Οκτώβρη άλλων χρόνων.
Δε μου αρέσει που νυχτώνει νωρίς.
Από τώρα άρχισαν να κλείνουν τα θερινά σινεμά....
Στην περιοχή μου ήδη έκλεισε ένα.
Είχα πει δε θα γκρινιάζω....
Το καλοκαίρι όμως μου θυμίζει πόσο σχετικός είναι ο χρόνος...
Για όσους το αγαπάνε, όπως εγώ, περνά πολύ γρήγορα, για τους άλλους κρατάει πολύ.
Το μόνο που μου έχει μείνει είναι τα βιβλία.
Η καλύτερη επένδυση των χρημάτων μου ήταν αυτά.
Ακόμα κι ένα 'θερινό' βιβλιοπωλείο που υπάρχει τώρα ανοίγει μόνο Σαββατοκύριακα.
Είμαι η καλύτερη πελάτισσα του....
Α! είναι και οι αδέσποτοι γάτοι που άρχισαν να κυκλοφορούν!
Ναι, με το που λιγόστεψε ο κόσμος βγήκαν τα γατιά.
Πολλά είναι ήμερα, χαδιάρικα, παιχνιδιάρικα.....
Σταματάω να τα χαϊδέψω, να παίξω μαζί τους, όταν περπατώ στο λιμάνι.
Οταν το επιτρέπει ο καιρός.
Γιατί φθινοπώριασε...
Και νιώθω σα να μου το έκλεψαν νιώθω αυτό το καλοκαίρι....