Ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος...

Μετά το ψέμα...αυτό που ενοχλεί εμένα περισσότερο είναι η βλακεία. Η αληθινή βλακεία! Οπως μου έγραψαν κάποιοι online φίλοι στο facebook : Μη τα βάζεις ποτέ με ηλίθιους,σε κατεβάζουν στο επίπεδό τους και σε κερδίζουν λόγω εμπειρίας.. Νομίζω είναι πολύ σωστό! Δυστυχώς έχω ένα φίλο (παιδικό) που είναι πραγματικά βλάξ! Ενώ είναι καλό παιδί, έτοιμος να κάνει τα πάντα για φίλους και συγγενείς, το μυαλό του έχει μείνει στα 5.... Δε θέλω να γίνω κακιά αλλά για μένα άνθρωπος που δεν έχει διαβάσει ΕΝΑ βιβλίο στη ζωή του έχει πρόβλημα.... Μόνο που δε σταματάει εκεί. Μπορεί να του εξηγείς κάτι εκατό φορές και να μην μπορεί να καταλάβει. Ισως γιατί και όλοι οι φίλοι του είναι του ιδίου επιπέδου. Εχω προσπαθήσει πολλές φορές να του διηγηθώ κάτι, να τον βάλω στο τριπάκι να διαβάσει ίσως κάτι...άδικος κόπος. Πίνουμε κανένα καφέ μαζί και δεν έχει τίποτα να πει παρά μόνο για τον καιρό, το φουσκωτό του, τη (βαρετή)δουλειά του. Επαναλήψεις που με έχουν φτάσει στα όριά μου. Και ξαφνικά κάθε τόσο με παίρνει τηλέφωνο και μου ζητά να πάμε μαζί διακοπές κάπου. Καλοσύνη του δε λέω, αλλά έχω αρνηθεί τόσες φορές που καταντάει γελοίο! Κάθε φορά του εξηγώ, όσο ευγενικά γίνεται, ότι δε θέλω να πάω μαζί του γιατί δεν επικοινωνούμε, δεν έχουμε τίποτα κοινό, ότι θα βαρεθώ... Περνάει λίγος καιρός και ξανατηλεφωνεί, για να κάνει την ίδια πρόταση. Λες και επειδή είναι διαφορετική εποχή ή διαφορετικός ο προορισμός θα δεχτώ. Οταν προσπαθώ να του εξηγήσω για χιλιοστή φορά ότι δε θα πάω, αρχίζει το ίδιο τροπάρι. 'Εχεις παρεξηγήσει!', ' Να βρεθούμε να σου εξηγήσω'......... Και διάφορα παρόμοια που όσο επαναλαμβάνονται τόσο πιο εκνευριστικά γίνονται. Θα έχετε αναρωτηθεί γιατί κάνω ακόμα παρέα μαζί του. Μα δεν κάνω, εννέα μήνες τώρα. Εκείνος όμως κατά καιρούς παίρνει τηλέφωνο και μου ζητάει να βγούμε. Από τη μια λυπάμαι εκείνον για το χαμηλό IQ του, από την άλλη λυπάμαι εμένα γιατί ξέρω πως όσες φορές και να του πω όχι θα βρει μια δικαιολογία να ξαναπάρει τηλέφωνο και θα πει για άλλη μια φορά τα ίδια! Οπως λοιπόν αυτός έχω την εντύπωση πως οι περισσότεροι χαζοί, έχουν πολύ καλή ψυχή. Μήπως πάει πακέτο με τη βλακεία? Δεν έχω γνωρίσει πολλούς χαζούς, αλλά νομίζω πως ο χαζός άνθρωπος συνήθως είναι και πολύ καλός! Πράγμα που σου κάνει πάρα πολύ δύσκολο έως αδύνατο να του πεις κατάμουτρα ότι είναι βλάκας. Του συγκεκριμένου, του έχω πει πολλές φορές πόσο καλή ψυχή έχει, τι καλός άνθρωπος είναι και πως πρέπει να φτιάξει τη ζωή του με κάποια κοπέλα. Ναι γιατί δε σας είπα ότι ο άνθρωπος αυτός είναι και ερωτευμένος μαζί μου....δυστυχώς. Μέχρι πρόταση γάμου μου έχει κάνει! Οταν όμως ο εγκέφαλος λειτουργεί πολύ λίγο....τι να του εξηγήσεις? Νομίζω πως είναι μια κατηγορία ανθρώπων που μοιάζουν να βγήκαν από το ίδιο καλούπι. Πολύ καλοί και πολύ βλάκες....λυπάμαι που τους ονομάζω έτσι αλλά δεν υπάρχει άλλος ορισμός. Τελευταία έχω αρχίσει να σκέφτομαι ότι ίσως δεν είναι και τόσο καλοί άνθρωποι. Η καλοσύνη όμως είναι η μοναδική τους άμυνα! Σε έναν κακό και χαζό μπορείς να του πεις κατάμουτρα ότι είναι βλάκας. Δεν μπορείς να κάνεις το ίδιο σε κάποιον που δείχνει ότι μπορεί να γίνει χαλί να τον πατήσεις! Τελικά μπορεί ο χαζός να μην είναι χαζός αλλά τεμπέλης! Να βαριέται να λειτουργήσει τον εγκέφαλό του! Διαφορετικά δε θα μπορούσε να σκεφτεί πως με την δήθεν καλοσύνη δεν πρόκειται να του μιλήσεις άσχημα. Αυτό τον κατατάσσει στην κατηγορία των κουτοπόνηρων, όμως και αυτοί δεν μπορούν να κρυφτούν για πολύ. Αρα επιστρέφουμε στον καλό χαζό. Πως αντιμετωπίζεις αυτά τα άτομα? Νομίζω ο μόνος τρόπος είναι να τους κάνεις πέρα. Διαφορετικά παίρνουν θάρρος και αλίμονό σου! Αναρωτιέμαι μερικές φορές πως μερικοί άνθρωποι γεννιούνται χαρισματικοί σε ότι αποφασίσουν να κάνουν και πως άλλοι έχουν τόσο χαμηλό δείκτη νοημοσύνης. Είναι άραγε γονιδιακό? Το βλέπεις πολλές φορές σε αδέρφια. Δεν έχει να κάνει με το πως μεγάλωσαν. Φαίνεται από τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός ανθρώπου. Ούτε με την οικογένεια/ανατροφή, νομίζω έχει να κάνει τόσο...... Φαντάζομαι μια κοινωνία κάπως σαν την Αρχαία Σπάρτη, όπου όλοι οι χαζοί θα ήταν σε κάτι σαν γκέτο. Δε θα μπερδευόντουσαν με τους άλλους.... Αυτό όμως είναι πολύ δύσκολο να το αποφασίσει κάποιος. Μπαίνουν και άλλες παράμετροι. Αν ξεκινήσεις με τους χαζούς ίσως άλλος έχει την ιδέα να συνεχίσει με τους κακούς. Και ποιος θα μπορούσε να κρίνει κάτι τέτοιο? Το κακό άλλωστε είναι υποκειμενικό. Κάτι που για μένα είναι κακό μπορεί να μην είναι για κάποιον άλλον, το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε για το καλό......να καταλήξουμε σε μια κοινωνία όπου όλοι θα είναι ίδιοι. Ανατρίχιασα! Θυμίζει λίγο από Χίτλερ ή την ταινία 'Gattaca'!! Εκεί χάνεται η μοναδικότητα του ανθρώπου. Δε θα ήταν βαρετός ένας κόσμος όπου οι άνθρωποι θα έμοιαζαν απόλυτα?

Brazil........