Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Ειλικρίνεια και κακία....

Αλήθεια...ειλικρίνεια....
Στο όνομα τους δεν έχουμε ξεράσει καθαρές κακίες;
Μπορεί να μην το έχουμε κάνει εμείς...
Δε μας έχει τύχει ποτέ όμως;
Πόσοι από μας δεν έχουμε πληγωθεί από ανθρώπους που θεωρούσαμε φίλους.
Φίλους, που παριστάνοντας τους ειλικρινείς, μας τσάκισαν με το μέγεθος της κακίας τους.
Πριν πολλά χρόνια σε μια 'έκρηξη ειλικρίνειας' κάποια 'φίλη' μου είχε πει πως δε μπορεί να με φανταστεί νύφη.
Πολύ νέα εγώ πληγώθηκα.
Το πίστεψα.....
Ας υποθέσουμε πως η γυναίκα αυτή ό,τι είπε το ένιωθε, ήταν ειλικρινής.
Πόση ειλικρίνεια αντέχουμε;...
Ολες οι αλήθειες λέγονται;
Δεν υπάρχει φραγμός στα λόγια μας;

Υπάρχουν πράγματα που δεν είναι ανάγκη να τα πούμε.
Υπάρχουν αλήθειες που είναι καλύτερα να τις κρατήσουμε για τον εαυτό μας.
Ειδικά όταν δε θα βοηθήσουν, αντίθετα θα πληγώσουν.
Πόσοι από μας κάνουμε κριτική στα λόγια μας;
Δε εννοώ να χαϊδεύουμε αυτιά.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως κάποιες αλήθειες είναι προτιμότερο να τις κρατάμε μέσα μας.
Πόσες φορές λέμε πως είμαστε ειλικρινείς, για να βγάλουμε από μέσα μας ότι χειρότερο έχουμε σκεφτεί;...
Μήπως η λέξη 'αλήθεια' είναι ο δούρειος ίππος μας για να ξεβράσουμε κακίες;....