Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Η επόμενη μέρα....

Χθες βράδυ οι εθνοπατέρες θ' αποφάσιζαν άλλη μια φορά αν θα μας σώσουν....

Η συζήτηση τους ξεκίνησε αργά και θα τελείωνε αργά.

Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μείνω να δω τι αποφάσισαν.

Είδα μια ταινία και κουρασμένη έπεσα για ύπνο.

Το πρωί μπήκα στο site του BBC και διάβασα πως δεν αποφάσισαν...

Ανοιξα ραδιόφωνο και άκουσα πως συμφώνησαν, έλεγαν μάλιστα και τα 17 σημεία της συμφωνίας.

Μπερδεύτηκα...ή κάποιος δεν τα έλεγε καλά ή ο εγκέφαλος μου δε λειτουργούσε ακόμα....

Επειδή δουλεύω στο σπίτι είμαι επιφορτισμένη να κοιτάζω το γραμματοκιβώτιο.

Βγαίνω να κοιτάξω, ζαβλακωμένη όπως ήμουν, γλιστράω και χτυπώ τα οπίσθια μαλακά μου μόρια....

Αλλά ποιον νοιάζει αν εγώ γλίστρησα και χτύπησα τον πωπώ μου;

Κανέναν.

Εδώ και κάτι μήνες φοβάμαι τον ταχυδρόμο.

Σίγουρα δεν είμαι η μόνη.

Η φοβία θα μονιμοποιηθεί αλλά ποιον νοιάζει;

Ευτυχώς δεν είχα λογαριασμό σήμερα......δε θα το άντεχα.

Και η ζωή χειροτερεύει κάθε μέρα.

Και οι άστεγοι γίνονται περισσότεροι, τα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία περισσότερα......

Ο πολύ πετυχημένος δήμαρχος Αθηναίων δήλωσε σήμερα πως τα καταλύματα για τους αστέγους θ' ανοίγουν όταν η θερμοκρασία πέφτει στους 4 βαθμούς!

Ηθελα να κάνω εμετό τον ανθρωπισμό του αλλά δεν μπόρεσα.

Και νέα μέτρα ανακοινώνονται σχεδόν κάθε μέρα.....

Κάθε μέρα γινόμαστε φτωχότεροι......

Ο Παπανδρέου ήταν, λέει αντιμνημονιακός χθες βράδυ....

Θα έσκαγα από τα γέλια αν δεν είχαν ευτελίσει τις ζωές μας τόσο.

Ο κόσμος παίρνει τα αντικαταθλιπτικά σαν τις καραμέλες και μερικοί αυτοκτονούν.

Αλλά ποιος νοιάζεται τελικά;

Μέχρι στιγμής έχουμε ένα μίνιμουμ αξιοπρέπειας.....

Ετσι λέμε δηλαδή.

Είμαστε και αλληλέγγυοι.

Ετσι λέμε.

Μέχρι πότε;

Μέχρι πότε θ' αντέχουμε;

Μέχρι πότε θα κρατιόμαστε χέρι χέρι;

Φοβάμαι....

Δεν είμαι η μόνη το ξέρω.

Και εγώ ακόμα δεν έχω ανάγκη.

Φοβάμαι τη στιγμή που η οργή του λαού θα γίνει ποτάμι.....

Φοβάμαι τη στιγμή που η πείνα θα κάνει τους απλούς ανθρώπους εγκληματίες!!

Τρομάζω με την ιδέα των δυσκολιών που έρχονται.

Ξέρω πως πρέπει να κάνω κάτι μα δεν ξέρω τι.....

Ξέρω πως μπορώ να αντέξω πολύ περισσότερα απ' όσο νομίζω.

Το έχω δει στο παρελθόν.

Δεν το θέλω όμως......

Δεν πιστεύω στο Θεό.

Αν υπάρχει όμως ας σταματήσει να μου δίνει όσα μπορώ ν' αντέξω......