Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Καλοκαίρι στο τέλος του Οκτώβρη...

Η μέρα ξεκίνησε με έναν ξεστό, σχεδόν καλοκαιρινό ήλιο.
Ξέρω πως θα νυχτώσει γρήγορα.
Πως μπορεί ν' αλλάξει κι ο καιρός.
Χαίρομαι όμως ΑΥΤΟ!
Εχω πάρει μια αναπαυτική πολυθρόνα, φόρεσα μια ζακέτα και γράφω καθώς λιάζομαι μαζί με τις γάτες.
Την ανάρτηση θα την ανεβάσω όταν θα χει σκοτεινιάσει.
Παίρνω σήμα από ένα φίλο μου, το στικάκι έχει γίνει σαν πάκμαν που τρώει τα λεφτά μου!
Μπορεί σήμερα να είναι η τελευταία καλή μέρα.
Δεν ξέρω....
Προσπαθώ ν' αδιάσω το μυαλό μου.
Με την απεργία των δημοσιογράφων δεν έχει νέα....ούτε καλά ούτε κακά.
Ακούω ωραία μουσική και δεν κοιτάζω τα ξένα δίκτυα.
Αν πρόκειται να έρθει το τέλος του κόσμου σήμερα ας μην είμαι προετοιμασμένη.
Αλλωστε ποτέ δεν μπορείς να είσαι προετοιμασμένος για κάποιο τέλος.
Με την άκρη του ματιού βλέπω το γείτονα να με κοιτάζει περίεργα.
Δε βαριέσαι...
Ποιος νοιάζεται;...
Εγώ θα μαζέψω όσο ήλιο μπορώ.
Ο χειμώνας θα είναι πολύ άσχημος, απ' όλες τις πλευρές.
Ο,τι προλάβω σήμερα!

Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012

Ειλικρίνεια και κακία....

Αλήθεια...ειλικρίνεια....
Στο όνομα τους δεν έχουμε ξεράσει καθαρές κακίες;
Μπορεί να μην το έχουμε κάνει εμείς...
Δε μας έχει τύχει ποτέ όμως;
Πόσοι από μας δεν έχουμε πληγωθεί από ανθρώπους που θεωρούσαμε φίλους.
Φίλους, που παριστάνοντας τους ειλικρινείς, μας τσάκισαν με το μέγεθος της κακίας τους.
Πριν πολλά χρόνια σε μια 'έκρηξη ειλικρίνειας' κάποια 'φίλη' μου είχε πει πως δε μπορεί να με φανταστεί νύφη.
Πολύ νέα εγώ πληγώθηκα.
Το πίστεψα.....
Ας υποθέσουμε πως η γυναίκα αυτή ό,τι είπε το ένιωθε, ήταν ειλικρινής.
Πόση ειλικρίνεια αντέχουμε;...
Ολες οι αλήθειες λέγονται;
Δεν υπάρχει φραγμός στα λόγια μας;

Υπάρχουν πράγματα που δεν είναι ανάγκη να τα πούμε.
Υπάρχουν αλήθειες που είναι καλύτερα να τις κρατήσουμε για τον εαυτό μας.
Ειδικά όταν δε θα βοηθήσουν, αντίθετα θα πληγώσουν.
Πόσοι από μας κάνουμε κριτική στα λόγια μας;
Δε εννοώ να χαϊδεύουμε αυτιά.
Αυτό που θέλω να πω είναι πως κάποιες αλήθειες είναι προτιμότερο να τις κρατάμε μέσα μας.
Πόσες φορές λέμε πως είμαστε ειλικρινείς, για να βγάλουμε από μέσα μας ότι χειρότερο έχουμε σκεφτεί;...
Μήπως η λέξη 'αλήθεια' είναι ο δούρειος ίππος μας για να ξεβράσουμε κακίες;....


Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Τέλειωσε το καλοκαίρι...

Θα μπορούσαν να είναι οι δυνατές βροχές.
Η θερμοκρασία που πέφτει.
Κι όμως δεν είναι...
Κάτι άλλο είναι...
Αυτό που σου λέει 'αρκετά'.
'Καιρός να γυρίσεις'.
Λείπω πέντε μήνες τώρα.
Σ' αυτό το σπίτι όμως, ακόμα και με καλοριφέρ αναμμένο, νιώθω καλοκαιρινά....
Ηρθε ο καιρός να μαζευτώ στην Αθήνα.
Ελειψα πολύ, αλλά δεν είναι αυτό...
Αλλο με κάνει και μελαγχολώ.
Θα φύγω τέλος του μήνα...λέω...
Αρχισα όμως να μαζεύω τα ρούχα σήμερα.
Αυτό είναι το επώδυνο...
Κάθε χρόνο, όταν μαζεύω τα καλοκαιρινά ρούχα με κυριεύει μια θλίψη.
Κάθε φουστάνι, κάθε μπλουζάκι θυμίζει κάτι απ' το καλοκαίρι που τελείωσε.
Τα καλοκαιρινά ρούχα τα διπλώνω με μεγάλη προσοχή...λες και θα σπάσουν.....
Είναι τόσο απαλά, τόσο χαρούμενα....
Οπως το καλοκαίρι που έφυγε.
Φέτος θα νιώσω τη θλίψη δυο φορές.
Πρώτα μαζεύοντας τα ρούχα και αφήνοντας το σπίτι...
Μετά στην Αθήνα, κατεβάζοντας τα χειμωνιάτικα....
Δεν τ' αγαπώ τα χειμωνιάτικα ρούχα.
Ποτέ δε τ' αγάπησα....

Το καλοκαίρι νιώθω μια ασφάλεια.
Λες και κάτω απ' τον ήλιο ή μέσα στη θάλασσα τίποτα κακό δε μπορεί να συμβεί....
Το ξέρω πως δεν είναι έτσι.
Εγώ όμως έτσι νιώθω.
Χθες το βράδυ έπιασα τον εαυτό μου να μετράει από τώρα τους μήνες μέχρι την άνοιξη......
Και ξέρω πως όλ' αυτά ακούγονται πολύ εγωιστικά.
Οταν κόσμος υποφέρει.....
Αλλά και για τον κόσμο αυτό η ζωή δεν είναι λιγότερο δύσκολη το καλοκαίρι;....
Ο χειμώνας είναι πιο δύσκολος για όλους...




Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

Αααψούυυυυυυ!!!!


Δεν πρόλαβε ν' αρχίσει ν' αλλάζει ο καιρός και κρύωσα πάλι.
Οχι, δεν έχω πυρετό και τέτοια.
Δεν είναι ίωση.
Ενα ενοχλητικό κρύωμα.
Φτερνίζομαι τόσο δυνατά που νομίζω μ' έχει ακούσει όλη η περιοχή!
Και φτερνίζομαι συνέχεια.
Τραντάζομαι ολόκληρη!
Κάθε φορά πρέπει να ακουμπήσω κάπου για να μην πέσω!
Μιλάμε για ΤΑ φτερνίσματα!
Συνεχώς απ' την ώρα που θα ξυπνήσω μέχρι την ώρα που θα κοιμηθώ.
Ευτυχώς όταν ξαπλώνω για ύπνο σταματάνε.
Περιττό να πω πως η μύτη μου τρέχει συνέχεια...
Πως έχω χρησιμοποιήσει τόσα χαρτομάντιλα...ένα δάσος θα είχε χαλάσει για να τα φτιάξουν.
Εχω δηλαδή κι ενοχές για το χαρτί που χαλάω:P
Εκτός από τη μύτη του κλόουν, έχω μαύρους κύκλους κάτω απ' τα μάτια.
Νιώθω κουρασμένη και εκτός από τη μύτη τρέχουν και τα μάτια μου, βουλώνει το ένα αυτί μου....
Κανένας δε θέλει να καθίσει κοντά μου.
Οι περισσότεροι νομίζουν πως έχω κάτι που κολλάει.
Επίσης δε μπορώ να ολοκληρώσω μια πρόταση χωρίς να φτερνιστώ ενδιαμέσως...πολύ ενοχλητικό.
Εντάξει σας έγραψα όλα τα συμπτώματα.
Ελπίζω να είμαι η μόνη μ' αυτό το ενοχλητικό κρύωμα.
Ακόμα ελπίζω εσείς να προσέχεται και να μην κρυώσετε με το πρώτο βοριαδάκι!
Οσοι είσαστε καλά ακόμα...προσέξτε.
Δεν υπάρχει λόγος να ντύνεστε χειμωνιάτικα από τώρα.
Αλλά προσέξτε τα μέσα έξω!
Δηλαδή όταν μπαίνετε κάπου ζεστά και μετά βγαίνετε στο αεράκι....έτσι την πάτησα εγώ.
Καλό είναι να έχετε ένα ζακετάκι...και ομπρέλα...
Τόσο απλά.
Δεν παραπονιέμαι γιατί έχω ακούσει για ιώσεις με υψηλό πυρετό και άσχημο πονόλαιμο.
Μιλάω κι εγώ με τα φτερνίσματα!:P
Επειδή, όπως και να το κάνεις, είναι κάπως ενοχλητικό....είπα να σας το πω μήπως γλιτώσουν κάποιοι από σας.
Είχαμε συνηθίσει στη ζέστη...
Ας μην έχουμε απώλειες με την αλλαγή του καιρού....

Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

7 ΔΕΝ :)


Η αγαπημένη μου φίλη, η misoagnosti, με προσκάλεσε με το δικό της τρόπο να παίξω το παιχνίδι των 7 ΔΕΝ.
Αλλά τι να γράψω μετά τα δικά της 7 ΔΕΝ;....
Ντρέπομαι...
Θα προσπαθήσω...
Ελπίζω να μη με συγκρίνετε και παρακαλώ να είστε επιεικείς.....


ΔΕΝ αντέχω το ψέμα. Μη με κοροϊδέψεις μ' έχασες. Ομως, είναι φορές που κάτω από το πέπλο της ειλικρίνειας έχουν ειπωθεί οι χειρότερες κακίες.

ΔΕΝ αντέχω τους αχάριστους ανθρώπους. Θεωρώ την αχαριστία από τα χειρότερα χαρακτηριστικά στον άνθρωπο.

ΔΕΝ μπορώ τους τσιγκούνηδες. Ενώ δεν είμαι σπάταλη θεωρώ την τσιγκουνιά απ' τα χειρότερα χαρακτηριστικά. Ο άνθρωπος που είναι τσιγκούνης στα λεφτά είναι και στα αισθήματα. Οι τσιγκούνηδες είναι στεγνοί από αισθήματα άνθρωποι. Δεν δίνουν και δεν εκτιμούν ότι τους δώσεις. Νομίζω δεν υπάρχει χειρότερο...

ΔΕΝ μπορώ τους ανθρώπους που δε διαβάζουν. Ισως είμαι υπερβολική αλλά έτσι είμαι εγώ. Θεωρώ πως δεν είναι καλλιεργημένοι. Σιχαίνομαι ν' ακούω πως δεν έχω χρόνο! Προτιμώ να μου πουν καθαρά πως δεν τους αρέσει.

ΔΕΝ αντέχω τις μεγάλες παρέες. Θέλω να μπορώ να έχω μια κανονική συζήτηση, όχι να προσπαθώ ν' ακούσω/μιλήσω πάνω από ξένες αδιάφορες φωνές. Για τον ίδιο σχεδόν λόγο αποφεύγω τα τραπέζια που μαζεύονται οι συγγενείς. Δε μπορούμε να ταιριάζουμε με όλους.

ΔΕΝ μπορώ ανθρώπους που ασχολούνται συνεχώς με life style ιστορίες. Δε με αφορά ποιος χώρισε με ποιον, ποιος παντρεύτηκε, τι φουστάνι φόρεσε ποια. Τρελαίνομαι μ' ανθρώπους που ζουν τις ζωές των άλλων.

ΔΕΝ βλέπω τηλεόραση. Επίσης η τηλεόραση ΔΕΝ είναι άνθρωπος που θα σου κάνει παρέα. Οταν μπαίνω σε σπίτια που έχουν συνεχώς ανοιχτή τηλεόραση συγχύζομαι. Ούτε αντέχω την ατάκα: την έχω για παρέα. Βάλε μουσική! Διάβασε!
Γιατί οι άνθρωποι φοβούνται την ησυχία; Δεν το καταλαβαίνω. Οπως δεν καταλαβαίνω την τόσο έντονη ανάγκη τους για 'παρέα' έστω και ψεύτικη...την τηλεόραση.

Τώρα πρέπει να περάσω τη σκυτάλη.
Θα χαιρόμουν αν ήθελαν να παίξουν οι:
ασωτος γιος
common sense is not so common
Phantomas
Ρασκόλνικωφ
Αθηνά
tremens
Koueen

Τρίτη 9 Οκτωβρίου 2012



Σήμερα έρχεται η Μέρκελ...
Ξεθάψαν χουντικούς νόμους....
Στις 2 το μεσημέρι μπαίνουν στην πόλη οι οχτροί!
Αλλά αυτό το ιερό χώμα είναι δικό μας!

Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

Φθινόπωρο στην Ελλάδα!!


Το καλοκαίρι στην Ελλάδα μπορεί να κρατήσει πολύ.
Χθες, 7 Οκτωβρίου πέρασα τη μέρα στη θάλασσα.
Μια υπέροχη θάλασσα, καθαρή, πρασινογάλαζη, διάφανη...
Κι ο ήλιος να καίει!
Κάναμε βόλτες στον Ευβοϊκό, με αντηλιακό!
Βουτιές και κολύμπι μέχρι να αρχίσει να σκοτεινιάζει.
Αύριο έρχεται η Μέρκελ.
Η Αθήνα αστακός...
Σκέφτεσαι όλα όσα έγιναν...όσα θα γίνουν.
Η ζωή μας μαύρη.....
Χθες όμως εγώ κατάφερα και ξέφυγα απ' όλα, έστω για λίγες ώρες.
Ξεχάστηκα λιγάκι.
Χάρηκα πολύ...
Βρέθηκα σ' έναν όμορφο κόλπο και κολύμπησα μέχρι τελικής πτώσης.
Το Ελληνικό φθινόπωρο με αντάμειψε για τον Αύγουστο που έχασα.
Μπορεί οι νύχτες να είναι δροσερές με υγρασία...οι μέρες όμως....
Μόνο στην Ελλάδα το φθινόπωρο μπορεί να είναι τόσο γλυκό.
Η υπέροχη πατρίδα μας, με τα χιλιάδες προβλήματα και τις αμέτρητες ομορφιές!
Αύριο η μέρα είναι σουρεαλιστική.....το λέω κομψά.
Χθες όμως ξέφυγα.
Τ' άφησα όλα πίσω για να ρουφήξω μια ονειρεμένη καλοκαιρινή μέρα.
Εχετε δει ζαργάνες να πηδάνε έξω απ' το νερό;
Στο γυρισμό το είδα και αυτό.
Στην υπόλοιπη Ευρώπη έχει αρχίσει ο χειμώνας.
Το ξέρω πως αύριο έρχεται η Μέρκελ.
Το ξέρω πως ζούμε μέρες τραγικές.
Χθες όμως η πατρίδα μου χαμογέλασε πλατιά πλατιά και πέρασα μια υπέροχη μέρα.

Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Μάτια μου η Ελλάδα.....


Χθες είχε μια υπέροχη βραδιά.
Καθόμουν σ' ένα παγκάκι μπροστά στη θάλασσα....
Κοιτούσα το ασημένιο μονοπάτι του φεγγαριού στο νερό.
Σκεφτόμουν πόσο συχνά μπορεί κανείς να περάσει μια όμορφη και δωρεάν βραδιά στην Ελλάδα!
Φεγγαράδα, θάλασσα, ζεστή βραδιά.....
Μες τον Οκτώβρη!
Τι όμορφη που είναι η χώρα μας.....
Αν σταματήσεις λίγο να σκέφτεσαι τα προβλήματα και κοιτάξεις μόνο τη φύση...
Πόσο απλόχερα μας δίνει την ομορφιά της...
Πόσο γενναιόδωρη είναι αυτή η έρμη πατρίδα.
Και γω με καλοκαιρινά, ακόμα, ρούχα, χάζευα το λαμπρό φεγγάρι που καθρεφτιζόταν στη θάλασσα.
Το πρωί ξημέρωσε μια διαφορετική, συννεφιασμένη μέρα.
Δεν έκανε κρύο.
Κατά τις 10:30 έριξε μια γερή βροχή για κάνα τέταρτο...
Ισα να πλημμυρίσουν οι δρόμοι.
Ενα γατάκι μαύρο με άσπρες πατουσίτσες είχε κρυφτεί κάτω από τη βεράντα.
Μόλις σταμάτησε η βροχή έφυγε....
Οσο κι αν το φώναζα δε μου έδωσε καμιά σημασία.
Μάλλον θα πήγαινε σε κάποιο σπίτι....
Και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές άρχισε πάλι να βρέχει...
Η πρώτη βροχή....

Αραγε άρχισε το φθινόπωρο ή θα ξαναφτιάξει ο καιρός;
Η θάλασσα πάντως είναι ακόμα ζεστή.
Μπορώ φαντάζομαι αν δε βρέχει να κάνω μερικά ακόμη μπάνια.
Θα δείξει....
Μακάρι να μείνει η θερμοκρασία σχετικά ψηλά...
Οχι για μένα.
Τι σημασία έχει αν θα κάνω εγώ μπάνια;
Τον πολύ κόσμο σκέφτομαι...
Τον κόσμο που δεν έχει να βάλει πετρέλαιο.
Βραδιές, όπως η χθεσινή, δεν είναι όμορφες μόνο για μένα.
Είναι όμορφες πρώτα απ' όλα για εκείνους που δεν έχουν άλλον τρόπο να περάσουν καλά.
Που θα χαρούν στο μικρό μπαλκονάκι κοιτάζοντας το φεγγάρι.
Που δε χρειάζεται να ζεστάνουν ακόμα το σπίτι...αν έχουν......
Αχ μάτια μου η Ελλάδα...την πάει τη φεγγαράδα....