Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Ενας χρόνος μετά...

Πέρασε ένας χρόνος κι ένας μήνας από τότε που χωρίσαμε. 
Πόσα λάθος χρόνια πέρασα κοντά σου.... 
Σου ζήτησα να χωρίσουμε όταν δεν πήγαινε άλλο. 
Είχαμε χωρίσει κι άλλες φορές, τα ξαναβρίσκαμε όμως. 
Αυτή τη φορά μπορεί να το ζήτησα εγώ αλλά στην πραγματικότητα ήταν αμοιβαίο. 
Το θέλαμε και οι δυο. 
Δεν πήγαινε άλλο. Και η αλήθεια είναι πως την κίνηση αυτή έπρεπε να την είχα κάνει χρόνια πριν. 
Χρόνια χαμένα...... 
Χρόνια χαμένα που θα είχα ζήσει καλύτερα. 
Χωρίς ψέματα. 
Χωρίς υποσχέσεις που μείναν στα λόγια. 
Οταν σου ζήτησα να χωρίσουμε δεν το είχα προετοιμάσει. 
Δεν είχα προετοιμάσει τη συγκεκριμένη στιγμή. 
Την απόφαση όμως την είχα πάρει. τουλάχιστον ένα χρόνο πριν. 
Για να μην πω και περισσότερο....... 
Δεν μπορούσα να κάνω πράξη αυτό που ήξερα πως θα μου έκανε καλό. 
Γιατί εσύ δεν μου έκανες καλό... 
Ισως όχι εσύ ακριβώς...αλλά αυτή η αρρωστημένη σχέση. 
Είχα κουραστεί πολύ και σου το έλεγα. 
Αυτό προφανώς κούρασε κι εσένα. 
Παλιά έτρεμα στη σκέψη του χωρισμού. 
Οταν ήρθε όμως και δεν ένοιωσα πόνο! 
Για να μην πω πως ανακουφιστικά κιόλας. 
Διόρθωσα ένα μεγάλο λάθος. 
Κάλιο αργά παρά ποτέ. 
Ούτε ένα δάκρυ. 
Είχα κλάψει τόσο τα χρόνια που περάσαμε μαζί που δεν είχε μείνει και τίποτα.... 
Οσο για τις όμορφες στιγμές που νόμιζα πως θα θυμόμουν και θα στενοχωριόμουν... 
Ηταν τόσες οι άσχημες πια, ειδικά τον τελευταίο καιρό, που σκεφτόμουν αυτές μόνο. 
Πόσες φορές τους τελευταίους μήνες με είχες προσβάλλει... 
Πόσες φορές τα τελευταία χρόνια είχες μαυρίσει τις όμορφες στιγμές... 
Πως τα κατάφερνες και μου χάλαγες ακόμα και τις διακοπές με τον υπέρμετρο εγωισμό σου.... 
Αυτά σκεφτόμουν. 
Και μετάνιωνα που δεν είχα φύγει νωρίτερα. 
Πολλές φορές θύμωσα με τον εαυτό μου. 
Θύμωσα που πέρασα τόσα χρόνια με κάποιον που δεν άξιζε! 
Δεν την άξιζες την αγάπη που σου έδωσα. 
Ηξερες άραγε πόσο πολύ σ' αγάπησα; 
Το ήξερες...ναι το ήξερες, αυτό σ' έκανε να πιστεύεις πως θα μείνω για πάντα. 
Για σένα ήμουν δεδομένη, σ' αγαπούσα κ' εθελοτυφλούσα σε τόσα! 
Σα να σου τη χρωστούσα όλη αυτή την αγάπη. 
Επρεπε να είχα φύγει πολύ νωρίτερα. 
Αυτή η σχέση είχε γίνει ψυχοφθόρα. 
Τα κατάφερα όμως έστω και αργά... 
Μόλις χωρίσαμε άλλαξα εντελώς τρόπο ζωής. 
Μου κάνει εντύπωση το πόσο άλλαξα... 
Μου αρέσει ο καινούριος εαυτός μου! 
Πέρασε κιόλας ένας χρόνος...ένας χρόνος κι ένας μήνας και δε μου έλειψες καθόλου..... 
Ωρα να φτιάξω τη ζωή μου...

Πανσέληνος...