Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Χαμένες μέρες

Ερχονται κάτι μέρες που ξεχνάς όλα όσα γίνονται γύρω σου.
Οταν η καρδιά πονά, τότε δε σε αγγίζει τίποτα, μουδιάζεις και επικεντρώνεσαι στο μικρόκοσμο σου...
Προσπαθείς να ξεχαστείς με οτιδήποτε.
Χώνεσαι σ' ένα βιβλίο και ταξιδεύεις....
Αν καταφέρεις να συγκεντρωθείς.
Κι ο ύπνος....
Ατέλειωτες ώρες ύπνου.
Ούτε φίλοι ούτε έξοδοι.
Δεν αντέχεις να βγεις ούτε βόλτα.
Δε θέλεις κόσμο, θα το περάσεις κι αυτό μόνη.

Πως κλείνεσαι έτσι στο καβούκι σου;
Οταν η καρδιά πονά.
Οταν νιώθεις προδομένη.
Θα ξεμουδιάσεις όμως.
Η ζωή θ' αρχίσει ξανά....eventually.
Ετσι γίνεται πάντα.
Τις μέρες αυτές όμως δεν το βλέπεις.
Δε μπορείς να το δεις.
Αν έκανες ένα βήμα πίσω;
Αν προσπαθούσες να δεις πως θα σου φαίνονται αυτές οι μέρες, μετά από 5 χρόνια;
Χαμένες μέρες.
Δεν είναι κρίμα;
Η ζωή μας, τόσο μικρή και πολύτιμη να τη σπαταλάμε με στενοχώριες που ξέρουμε, αντικειμενικά, πως θα περάσουν.....
Θα ξεχαστούν...
Αν κοιτάξουμε από λίγη απόσταση, πόσο ασήμαντα θα μας φανούν όλα.