Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Ελληνες φιλόζωοι...

Σ' αυτή τη χώρα δεν ξέρουμε τι σημαίνει να είσαι φιλόζωος.
Τα έχουμε μπερδέψει!

Είναι αυτοί οι γελοίοι γονείς που μαζεύουν ένα γατί ή σκυλί για τις διακοπές και όταν φεύγουν απ' το χωριό/εξοχικό το παρατάνε στο δρόμο.
Κάποιος θα έπρεπε να μαζεύει αυτούς τους ανόητους που νομίζουν πως το καημένο ζωάκι είναι λούτρινο, υπάρχει μόνο για να περάσει καλά το καμάρι τους στις διακοπές.

Αλλά, δυστυχώς, δεν είναι μόνον αυτοί.
Υπάρχουν εκείνοι οι 'φιλόζωοι' που ταΐζουν ένα αδέσποτο αλλά δεν το μαζεύουν στον κήπο τους.
Αφήνουν τα σκυλιά να γυρίζουν στους δρόμους και τα φωνάζουν μόνο για φαγητό.
Δεν τα θέλουν και πολύ κοντά τους.....
Αποτέλεσμα: κάποια σκυλιά αγρεύουν και δαγκώνουν ανυποψίαστους περιπατητές.

Αλλά ο κατάλογος των φιλόζωων δεν τελειώνει ούτε εδώ.
Είναι εκείνοι που έχουν ζώα στον κήπο τους, στο εξοχικό.
Μόνο που τα αφήνουν μόνα τους όταν λείπουν, είτε διακοπές, είτε για δουλειά, είτε γιατί μένουν μόνιμα στην Αθήνα.
Νομίζουν πως έτσι κάτι κάνουν.
Ισως κανένας δεν τους είπε πως το ζώο δε θέλει μόνο τροφή.
Θέλει και αγάπη και συντροφιά.
Ετσι μένουν τα σκυλιά κλεισμένα στους κήπους, χωρίς άνθρωπο να τα βγάλει μια βόλτα...έστω....
Φανταστείτε να σας είχαν κλεισμένο/η σ' ένα σπίτι μόνο/η.
Από ένα σημείο και μετά δε θα τρελαινόσασταν;
Δε θα φωνάζατε να σας βγάλουν έξω;
Ετσι κάνουν και αυτά τα φουκαριάρικα σκυλιά.
Πολλές φορές δυο ή και τέσσερα σ' έναν κήπο!
Παρατημένα εκεί μέσα.
Κάποιος πρέπει να περνά να τους δίνει τροφή.
Μέχρι εκεί όμως.

Τα γατιά πάλι, είναι τόσο φοβισμένα....μαντέψτε γιατί....
Πολλές 'νοικοκυρές' φοβούνται πως η γάτα θα λερώσει ή δεν δεν έχω καταλάβει τι νομίζουν πως μπορεί να τους κάνει.
Τις διώχνουν με κλωτσιές...τους φωνάζουν ή τις βρέχουν....
Μόλις δουν άνθρωπο κρύβονται.
Τρομοκρατημένα τα καημένα τα ζώα, έχουν περάσει τόσα που δε μπορείς πια να τα πλησιάσεις.

Προσπάθησα να μιλήσω με μερικούς κατά τ' άλλα φιλόζωους....
Αυτούς που κατάφερα να βρω.
Προφανώς τζάμπα ο κόπος μου.
Ετσι γεμίσαμε φιλόζωους με δυστυχισμένα ζώα....
Φιλόζωος κατά το λεξικό είναι εκείνος που αγαπά τα ζώα, ο ζωόφιλος.
Το λήμμα από μόνο του παίρνει πολλές αναγνώσεις.
Με λίγα λόγια όλοι όσοι ανέφερα παραπάνω είναι ζωόφιλοι.
Μόνο που ο τρόπος που αγαπάνε τα ζώα σηκώνει πολύ κουβέντα.....




Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

κανε μια πραξη ζωης


Το Δίκτυο Εθελοντών Άμεσης Κοινωνικής Δράσης "Πράξεις Ζωής"

διοργανώνει bazaar με σπιτικές λιχουδιές και χειροποίητες δημιουργίες το Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012 στη Κεντρική Πλατεία Νέας Σμύρνης.

Τα έσοδα του bazaar θα διατεθούν για την προμήθεια και τη διάθεση μιας θερμοκοιτίδας στο Δημόσιο Μαιευτήριο "Έλενας Βενιζέλου".

Για πληροφορίες επικοινωνήστε

στα τηλέφωνα

2109347311 & 6956096115



επίσης μπορεις να κανεις μια αναρτηση και συ

ειναι τοσο ευκολο να βοηθας τελικά!





Αναρτήθηκε από ασωτος γιος στις Σάββατο, Νοεμβρίου 24, 2012

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Χαμογέλα ρε...τι σου ζητάνε;....

'Δεν κατάφερα ν' αλλάξω το σύστημα, όμως δε θα επιτρέψω ούτε σε αυτό να με αλλάξει'
Χρόνης Μίσσιος

Πάνω που λες πως χειρότερα δε γίνεται.
Εφυγε σήμερα το πρωί ο Χρόνης Μίσσιος.
Μεγάλη απώλεια.

Είχαμε έναν κοινό γνωστό.
Ετσι είχα την τύχη να τον συναντήσω μια φορά, πριν πολλά χρόνια.
Νιώθω όμως σα να τον γνώρισα.
Τόσο γλυκός, ήρεμος άνθρωπος...και τόσο βασανισμένος.
Το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στις φυλακές στα ξερονήσια.
Τόσες φορές καταδικασμένος σε θάνατο....
Μήνες να περιμένει να τον εκτελέσουν.....
Πριν τον συναντήσω είχε ήδη αρχίσει να έχει φοβερούς πονοκεφάλους.
Λογικό φαντάζομαι μετά απ' όλα όσα είχε υποφέρει.
Χρόνια αποτραβηγμένος στο Καπανδρίτι, μόνος με τους σκύλους του.
Ζούσε πολύ απλά, λιτά.
Δε θέλησε ποτέ να εξαργυρώσει το παρελθόν του.
Πιθανόν τώρα να βγουν πολλοί παριστάνοντας τους φίλους του.....

Οι πιο σημαντικοί άνθρωποι, οι πιο σπάνιοι, έφυγαν φέτος.......
Ισως είναι καλύτερα γι αυτούς.....
Εμείς όμως μένουμε ορφανοί.
Δε μπορώ να σταματήσω τα δάκρυα.
Σα να έχασα δικό μου άνθρωπο.
Ισως γιατί ήταν δικός μου...δικός ΜΑΣ!
Αλλος ένας στη γειτονιά των αγγέλων.
Εφυγε τις πιο δύσκολες μέρες.
Σα να μην ήθελε να τις ζήσει......
Εκείνος που έζησε τα χειρότερα...

Είχε μια δική του σοφία, ήταν τόσο μετριόφρων....
Δεν υπάρχουν πια άνθρωποι σαν το Χρόνη.

Καλό σου ταξίδι Χρόνη.
Δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ!
Εχουμε τα βιβλία σου άλλωστε.
Θα 'ναι ελαφρύ το χώμα.....

Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2012

Ηρθε ο έρωτας....

Λατρεύω τις γάτες.
Μεγάλωσα μαζί τους.
Τους έχω μεγάλη αδυναμία.
Το έχετε καταλάβει πια...
Τα σκυλιά οκ τα συμπαθώ....
Από μακριά.
Για πολλούς λόγους.
Μπορεί να είναι και θέμα γούστου, χαρακτήρα;...τι να πω;....
Αυτό μέχρι πριν δυο μήνες περίπου.
Τότε μπήκε στη ζωή μου η Dora.
Ενα λαμπραντόρ δυο ετών, ασπρομπέζ.
Χαδιάρικο, πανέξυπνο, ήρεμο....
Το ερωτεύτηκα!
Ω ναι!
Ανήκει στους νέους γείτονες απέναντι μου.
Δεν έχω συναντήσει σκυλί σαν αυτό.
Ισως να μην υπάρχει άλλο σαν αυτό.
Ακούγομαι σα χαζή το ξέρω.
Μα είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που ερωτεύομαι σκυλίτσα.
Θα σας εξομολογηθώ κάτι....
Νομίζω πως δεν έχω νοιώσει έτσι ούτε για τη serenata.
Και είναι αμαρτία να λέω κάτι τέτοιο.....
Αλλά αυτή η σκυλίτσα μου έχει κλέψει την καρδιά!
Ούτε για άντρα δεν έχω κάνει έτσι.
Κι αυτή όμως.....
Μ' αγαπάει, αν τη βλέπατε θα το καταλαβαίνατε.
Μη γελάτε παρακαλώ.
Ούτε εγώ το περίμενα.
Ποτέ δεν πίστεψα πως εγώ θ' αγαπήσω σκυλί.
Και μάλιστα τόσο πολύ.
Είναι σα να προδίδω όλες τις γάτες που μεγάλωσα μαζί.
Ολη την αγάπη που τους έδωσα μια ζωή.
Μα αυτή η σκυλίτσα....
Οταν με κοιτάζει λιώνω.
Τα γλυκόλογα που της έχω πει χαϊδεύοντας την δεν τα έχω πει μαζεμένα ποτέ.
Οκ είναι έρωτας.
Αντρα έψαχνα, σκυλίτσα ερωτεύτηκα....
Τι σου είναι η ζωή τελικά....

ΥΓ Η φωτογραφία δεν είναι της σκυλίτσας, της μοιάζει πάρα πολύ όμως.
     Θα σας στείλω δική της σύντομα!! 


Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2012

Τα όχι πίσω απ' τα ναι...

Για κάθε απόφαση που παίρνουμε στη ζωή μας αφήνουμε πίσω κάτι άλλο.
Το νόμισμα έχει πάντοτε δυο πλευρές.
Κερδίζεις κάτι θυσιάζοντας κάτι άλλο.
Μερικές φορές δεν το συνειδητοποιούμε γιατί τα αποτελέσματα της 'θυσίας' φαίνονται πολύ αργά.
Δεν παύουν όμως να εμφανίζονται.
Είναι εποχές που δεν καταλαβαίνουμε γιατί τα πράγματα έρχονται καλά ή άσχημα στη ζωή μας.
Αναφερόμαστε στο σύμπαν και τους νόμους του, στο Θεό...
Στην πραγματικότητα τα πάντα είναι αποτελέσματα των πράξεων μας.
Δεν ξέρω πόσο μεγάλο ή μικρό είναι το ποσοστό της τύχης.
Δεν είμαι σίγουρη αν υπάρχει τύχη...ή ατυχία.

Ξέρω στα σίγουρα πως μένοντας στο εξοχικό, όσο καλά και αν περνάω, χάνω πράγματα που θα είχα στην Αθήνα.
Δε βλέπω την κολλητή μου.
Δεν έχω ανέσεις που έχω εκεί.
Κερδίζω την ηρεμία και τη χαλαρότητα που δε θα είχα.
Κερδίζεις κάτι χάνεις κάτι άλλο.

Θεωρώ πως αυτός είναι ο άγραφος νόμος που ισχύει για όλους μας.
Για κάθε ναι υπάρχει ένα όχι.
Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα.
Και το σκύλο χορτάτο και την πίτα ολόκληρη.
Η λαϊκή σοφία το λέει.
Καμιά φορά ζηλεύουμε ανθρώπους που έχουν κάνει το αντίθετο απ' ότι κάναμε εμείς.
Πήραν διαφορετικές αποφάσεις, είχαν άλλες προτεραιότητες.
Το αποτέλεσμα διαφορετικό και το παρελθόν δεν αλλάζει.
Καλό είναι να σκεφτόμαστε τις επιπτώσεις των αποφάσεων μας στο μέλλον.

Τα μεγάλα ΝΑΙ και τα μεγάλα ΟΧΙ της ζωής μας.
Οι αποφάσεις μας και οι επιπτώσεις τους.
Ας διαλέξουμε όσο σοφότερα μπορούμε.
Για το μέλλον...

Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

Ακόμα εδώ...

Είμαι ακόμα εδώ.
Είχα πει πως θα φύγω την περασμένη Τετάρτη.
Μετά είπα να μείνω λίγο ακόμα, αφού ο καιρός είναι υπέροχος, μέχρι την Κυριακή.
Οσο περνάνε οι μέρες και ο καιρός εξακολουθεί να είναι καλός....
Δε φεύγω......
Ναι, στην Αθήνα είναι πιο βολικά όλα.
Εδώ όμως νιώθω σα να είμαι διακοπές ακόμα.
Μπήκε Νοέμβρης και έχει ζέστη!
Εχει κάτι λιακάδες υπέροχες.
Δεν ασχολούμαι με τα νέα όσο στην Αθήνα.
Τουλάχιστον όχι στον ίδιο βαθμό.
Διαβάζω πάρα πολύ.
Σκέφτομαι ν' αρχίσω να γράφω γι αυτά που διαβάζω.
Τόσα βιβλία σχετικά με ψυχολογία και φιλοσοφία είχα να διαβάσω από τότε που έκανα το αποτυχημένο ξεκίνημα για ψυχολόγος.
Κοντεύω να διαβάσω όλα τα βιβλία του Γιάλομ....
Εχω μπει στην ουρά γι αυτό που γράφει τώρα!
Την 'Υπαρξιακή Ψυχοθεραπεία'.
Να μη μοιραστώ τίποτα μαζί σας;...
Εδώ λοιπόν.
Βγαίνω περισσότερο...
Εστω και για καφέ δίπλα.
Με το κοντομάνικο και το σορτσάκι.
Στην Αθήνα δε βγαίνω έτσι.....
Ούτε χωρίς να βαφτώ!
Εδώ νιώθω πως είναι ακόμα καλοκαιροάνοιξη:)!
Νιώθω πιο ασφαλής.
Ακούγεται αστείο το ξέρω.
Λέω πως όσο έχει ωραίο καιρό τίποτα πολύ κακό δε γίνεται.
Καλά, το ξέρω πως δεν είναι έτσι.
Το ξέρω πως δε γίνεται τίποτα καλό επειδή εγώ μένω στο εξοχικό μου!
Θα ήμουν εντελώς ανόητη αν το πίστευα.
Πως να το πω....
Είμαι πιο χαλαρή εδώ.
Και λόγω καιρού τυχαίνει να είναι και πολύς κόσμος καλά.
Δε χρειάζεται να βάλουν πετρέλαιο.
Το ξέρω πως έρχεται τρίτο Μνημόνιο....χωρίς ΓΑΠ μωβ γραβάτα και Καστελόριζο...στεγνό:P
Και χωρίς άλλες εξηγήσεις, θα μείνω εδώ όσο το επιτρέπει ο καιρός.
Γράφω πιο αραιά, συγχωράτε με γι αυτό.
Περνάω όμως από τα μπλογκοσπιτάκια σας σχεδόν κάθε μέρα.
Αν μου ξεφύγει κανένα θα φταίει η ώρα που πέρασα.
Δε σταμάτησα να σας αγαπάω πολύ!!!!
Ελπίζω να μη με ξεχάσατε κι εσείς.....
Εδώ είμαι.
Στο internet, στο blog μου.