Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Το βιβλίο...


Από μικρή διάβαζα πολύ.
Οι γονείς μου δούλευαν και οι δυο και η αλήθεια είναι δε θυμάμαι, εκτός από την καθημερινή εφημερίδα, να διαβάζουν τίποτε άλλο.
Από μόνη μου, λοιπόν διάβαζα ότι έπεφτε στα χέρια μου και έγραφα επίσης.
Ισως αυτός είναι και ο λόγος που έχω μια 'αντιπάθεια' θα έλεγα στους ανθρώπους που δε διαβάζουν, που δεν ενημερώνονται.
Με ενοχλεί η έκφραση: δεν έχω χρόνο!
Οι άνθρωποι που αγαπούν το διάβασμα βρίσκουν χρόνο!
Αντί να αποβλακώνεται κάποιος μπροστά στην τηλεόραση ή παίζοντας online παιχνίδια μπορεί να διαβάσει ένα βιβλίο.
Ακόμα και την ώρα που 'ξεκουράζεσαι' κοιτώντας το άπειρο θα μπορούσες να διαβάσεις κάτι.
Το διάβασμα, είχα διαβάσει κάπου, είναι η γυμναστική του μυαλού.
Με απωθούν άνθρωποι που αγοράζουν βιβλία...ανάλογα με το βάρος...ναι υπάρχουν και αυτοί!
Επίσης, κατά τη γνώμη μου, είναι δύσκολο να αγοράσεις βιβλίο για δώρο.
Αν γνωρίζεις καλά εκείνον που θα κάνεις το δώρο του αγοράζεις ένα βιβλίο του συγγραφέα που ξέρεις πως αγαπά.
Αν δεν τον ξέρεις τόσο καλά τότε του αγοράζεις ένα βιβλίο που αγαπάς εσύ πολύ.
Ποτέ όμως δεν δωρίζεις ένα βιβλίο που δεν ξέρεις, μόνο επειδή σου το πρότεινε η πωλήτρια.
Ούτε επειδή έχει την ίδια τιμή με κάποιο άλλο αλλά είναι μεγαλύτερο!
Αυτό το λέω γιατί μου έχει συμβεί.
Ανθρωπος πολύ δικός μου, που γνώριζε τους συγγραφείς που αγαπώ, μου έκανε δώρο ένα τεράστιο βιβλίο,αγνώστου συγγραφέως, μόνο γιατί του το πρότεινε η πωλήτρια και ήταν και μεγάλο!
Νομίζω η κίνηση αυτή δείχνει πολλά για τον άνθρωπο που κάνει το δώρο.
Ειτε αυτό είναι βιβλίο είτε μια μπλούζα.
Δεν έψαξε να βρει κάτι που θα σου αρέσει, θα σου πηγαίνει...κάτι 'πράσινο' σαν τα μάτια σου.
Πήρε την πρώτη μπλούζα που βρήκε.
Αδιαφορία είναι η λέξη που μου έρχεται αυθόρμητα στο στόμα.
Ειδικά όταν πρόκειται για κοντινό πρόσωπο!
Το ίδιο περίεργο μου φαίνεται όταν ο σημερινός γονιός αφήνει το παιδί του μπροστά στα video games για να ησυχάσει....
Ο γονιός που δεν ενδιαφέρεται να μάθει στο παιδί του από μικρό να διαβάζει.
Δεν καταλαβαίνω την έκφραση: τα σημερινά παιδιά δε διαβάζουν!
Μα φυσικά και δε θα διαβάσουν αφού κανένας δεν τους εμφύσησε την αγάπη για το διάβασμα.....
Φοβόμουν πως ίσως γίνομαι κουραστική επειδή εγώ αγαπώ τόσο το διάβασμα.
Οσοι όμως διαβάζουν blogs δε μπορεί, θα τους αρέσει το διάβασμα γενικά....ελπίζω...