Δευτέρα 9 Μαΐου 2011

Πόσο μου λείπεις μαμά....

Χθες γιόρταζες. 
Δεν έγραψα... 
Πήρα την καρέκλα και κάθισα δίπλα στη φωτογραφία σου. 
Σου είχα πάρει κι ένα όμορφο ροζ τριαντάφυλλο, μπουμπούκι. 
Ξέρω πως σου αρέσουν τα τριαντάφυλλα. 
Σου μίλησα πολύ. 
Εκλαψα ακόμα περισσότερο. 
Σου ζήτησα να έρθεις να δούμε μαζί τον αγώνα μπάσκετ... 
Σου άρεσε πολύ το μπάσκετ. Παθιαζόσουν.... 
Δεν ήξερα τι να σου πω. 
Νομίζω πως μπορείς να διαβάζεις τις σκέψεις μου όμως. 
Πόσο όμορφη ήσουν σ' αυτή τη φωτογραφία... 
Πόσο όμορφη ήσουν... 
Χαιρόσουν όταν σου έλεγα πως είσαι η πιο όμορφη μαμά απ' όσες έχω δει. 
Σε κολάκευε. 
Πόσα περάσαμε μαζί..... 
Πόσα ζήσαμε μαζί.... 
Ηξερα όλους τους φόβους σου, τα άγχη σου. 
Τόσο ευαίσθητη...εύθραυστη...και τόσο δυνατή ταυτόχρονα. 
Πως τα κατάφερνες ρε μαμά; 
Μου λείπει τόσο η αγκαλιά σου... 
Τόσα χρόνια πέρασαν μα είναι σαν χθες. 
Πόσο μου λείπεις... 
Μου λείπει αυτό το δέσιμο που είχαμε εμείς οι δυο. 
Περάσαμε τόσα πολλά μαζί. 
Η προβληματική πάντα υγεία σου... 
Ακόμα και πριν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια, πάντα φοβόμουν για σένα! 
Μόνιμο το άγχος μου μη σε χάσω... 
Να σε κρατήσω κοντά μου με κάθε τρόπο. 
Πόσο γενναία τα περνούσες όλα...σχεδόν όλα... 
Στο τέλος σαν να είχες κουραστεί από τα νοσοκομεία και τους γιατρούς. 
Σε θυμάμαι χαμογελαστή σ' ένα κρεββάτι νοσοκομείου να με περιμένεις. 
Πάντα περιποιημένη. 
Τόσο ταλαιπωρημένη... 
Τι ζωή κι αυτή που έζησες εσύ βρε μαμά... 
Κι έφυγες τόσο ξαφνικά... 
Εκεί που δεν το περίμενα. 
Μόλις σταμάτησα λίγο να φοβάμαι... 
Λες και με κάποιο υπερφυσικό τρόπο ο φόβος μη σε χάσω σε κρατούσε κοντά μου. 
Λίγο έπαψα να φοβάμαι και σα να κόπηκε η κλωστή που μας έδενε και χάθηκες... 
Εφυγες χωρίς να ταλαιπωρήσεις κανένα ή να ταλαιπωρηθείς... 
Η τελευταία σου λέξη 'κουράστηκα'. 
Και χάθηκες μες τη θάλασσα. 
Κουράστηκες μαμά και είπες να φύγεις; 
Δεν ήξερα τι να σου πω χθες. 
Είχαμε ζήσει τόσα πολλά εμείς οι δυο... 
Τα χρόνια πολλά, το σ' αγαπώ...τετριμμένο. 
Σ' αγαπώ πολύ, πάρα πολύ μα το ξέρεις. 
Ηθελα να σου πω πόσο μου λείπεις. 
Πως περνάν τα χρόνια μα ο πόνος δεν περνά.... 
Είμαι κομμάτι σου και είσαι κομμάτι μου και πονάει γιατί έμεινε λειψό. 
Τόσα πολλά που έχουμε πει οι δυο μας.... 
Τόσα που έγιναν αφού έφυγες και δε μπορώ να τα μοιραστώ μαζί σου... 
Δε μπόρεσα να σε κρατήσω λίγο ακόμα... 
Στη γιορτή της μητέρας είχε μπάσκετ. 
Θα το χαιρόσουν το ξέρω. 
Αχ και να ξερες πόσο μου λείπεις βρε μαμά....