Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

Ο χειμώνας μέσα....

Ανοιξη!

Ανοιξη έξω...

Μέσα μου ο χειμώνας συνεχίζεται....

Βλέπω τη φωτογραφία της μαμάς μου και μοιάζει να με κοιτά...υποτιμητικά.

Λες κι έχω κάνει κάτι στραβό....

Τι δεν έκανα;

Τι έκανα λάθος;

Γιατί με κοιτά έτσι η μαμά;

Δεν τα χω χαμένα!

Οχι ακόμα.....

Προφανώς υποσυνείδητα σκέφτομαι πως έχω κάνει κάτι στραβό.

Διαφορετικά γιατί η ζωή μου είναι έτσι;

Αλλιώς την περίμενα κι αλλιώς ήρθε....

Τα τελευταία δυο χρόνια...

Ο πρώτος χρόνος πέρασε καλά.....

Οπως τον χρειαζόμουν.....

Η δεύτερη χρονιά όμως...

Νόμιζα πως θα ήταν διαφορετική.

Νόμιζα....

Τίποτα δεν άλλαξε....

Και η μοναξιά δε μ' αρέσει πια.

Δε μπορώ να κάνω κάτι για να την αλλάξω όμως...

Σα να κόλλησε ένας χειμώνας στην ψυχή μου.

Ενας χειμώνας που μόνο ευχάριστος δεν είναι.

Μόνη....

Μοναξιά....χειμώνας.....

Δυο χρόνια χειμώνας.....

Μέσα κι έξω...

Και να μη βρίσκω το κουράγιο να κάνω κάτι!

Οτιδήποτε!

Κινήθηκα λίγο στην αρχή του Μάρτη...

Μετά από λίγες μέρες όμως....

Ξανά τα ίδια.

Λες και είναι χειμώνας.....

Κι ας έχει λιακάδα έξω!

Δεν τη βλέπω....

Βλέπω μέσα μου....

Και μέσα μου είναι χειμώνας.

Λειτουργώ σα να ναι χειμώνας.....

Μέσα μου κάνει κρύο.....

Μέσα μου βρέχει, χιονίζει.....

Χειμώνας.....