Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Οταν όλα σου πηγαίνουν καλά......

Γιατί άραγε όταν όλα σου πηγαίνουν καλά, ακόμα και από εκεί που δεν το περιμένεις πρέπει να συμβεί κάτι, κάποια αναποδιά για να μην μπορείς να χαρείς αυτά που πρέπει; Είναι παρατηρημένο, δε συμβαίνει μόνο σε μένα! Ξεκινάει η εβδομάδα σου με τους καλύτερους οιωνούς. Μέχρι και δουλειές που δεν περιμένεις σου έρχονται ουρανοκατέβατες! Ζητούν τη βοήθειά σου σε δουλειά που σου αρέσει χωρίς καν να το ζητήσεις! Απίστευτα πράγματα..... Εν μέσω οικονομικής κρίσης μάλιστα. Προσπαθείς να το χωνέψεις, τηλεφωνείς στις φίλες σου μήπως και ακούγοντας τη φωνή σου να το λέει και τα ξεσπάσματα χαράς από κείνες το πιστέψεις. Περνάς τη μέρα μ' ένα χαμόγελο κολλημένο στο πρόσωπο. Πηγαίνεις για μια εξέταση(προγραμματισμένη)και η γιατρός σου λέει πως κάτι που φοβόταν έχει εξαφανιστεί. Είσαι μια χαρά και στην υγεία σου! Το σημαντικότερο απ' όλα! Κάτι που σε τρόμαζε μήνες τώρα εξαφανίστηκε! Αρχίζεις να πιστεύεις στα θαύματα. Τόσα ανέλπιστα καλά νέα μέσα σε μια μέρα too good to be true. Τσιμπιέσαι να σιγουρευτείς πως αυτά που ζεις είναι αληθινά. Και όλα αυτά Δευτέρα! Στην αρχή της εβδομάδας. Πράγμα που σημαίνει πως η υπόλοιπη εβδομάδα θα κυλήσει όμορφα! Ε και τότε εκεί που είσαι μες την καλή χαρά έρχεται μια πόρτα και σε χτυπάει στα πλευρά! Μα καλά δε γίνεται μια μέρα να περάσει ΜΟΝΟ με ευχάριστα; Πρέπει να γίνει και κάτι στραβό να σου χαλάσει τη χαρά; Γιατί μπορεί να μην έσπασες τα πλευρά σου αλλά πονάς! Πονάς και ο πόνος αυτός δε σε αφήνει να χαρείς αυτά που συνέβησαν και αξίζουν το χαμόγελό σου, τη χαρά σου, μετά από τόσες μίζερες μέρες. Γιατί σε τελευταία ανάλυση το αξίζεις. Τίποτα δε σου χαρίστηκε. Δουλεύεις σκληρά σχεδόν ένα χρόνο τώρα. Αρχισε η αναγνώριση! Θέλεις να γελάσεις αλλά ο πόνος στα πλευρά δε σε αφήνει. Οταν πας να γελάσεις τραντάζεσαι και πονάς. Γιατί έπρεπε να συμβεί αυτό; Πριν λίγες μέρες είχα μια λογομαχία με κάποια γνωστή που μου έλεγε πως όλα γίνονται για κάποιο λόγο. Επειδή εγώ δεν τα πιστεύω αυτά και είμαι της άποψης πως είναι απλά μια ατάκα που χρησιμοποιούμε όταν κάτι πάει στραβά! Πολύ θα ήθελα να την ξαναβρώ να μου πει γιατί χάλασε έτσι η χαρά μου; Ποιος ο λόγος; Γιατί δεν μπορούμε να περάσουμε μια μέρα, ΜΟΝΟ ΜΙΑ με χαρά; Εδώ που τα λέμε και την επομένη να γινόταν το στραβό πάλι θα γκρινιάζαμε. Δυστυχώς τα άσχημα θα συμβαίνουν. Τουλάχιστον είναι προτιμότερο να γίνονται σε καλές μέρες γιατί αν συνέβαιναν μια αδιάφορη ή κακή μέρα θα ήταν χειρότερα. Αντε λοιπόν depon για τον πόνο, θετικές σκέψεις και όλα καλά!!