Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2011

Αχ και να 'ξερες....

Εξω βρέχει. Πρωτοβρόχι....... 
Πως μοιάζει αυτός ο καιρός με τη διάθεσή μου... 
Μαυρίλα... 
Νύχτα..... 
Και συ που να είσαι;... 
Σε σκέφτομαι... 
Πόσο ανάγκη έχω μια αγκαλιά αυτή τη στιγμή... 
Ν' ακουμπήσω στον ώμο σου, να με σφίξεις κοντά σου και να κλείσω λίγο τα μάτια... 
Να ξεχάσω τα πάντα.... 
Να μυρίζω τ' άρωμά σου έτσι γερμένη πάνω σου... 
Που να 'σαι άραγε; 
Να γυρνάς μες τη βροχή; 
Με σκέφτεσαι άραγε; 
Που είσαι; 
Δεν ξέρεις πόσο ανάγκη σε έχω; 
Βρέχει.... 
Αστράφτει και βροντά..... 
Θέλω να κουλουριαστώ στην αγκαλιά σου. 
Ν' ακούω την αναπνοή σου... 
Θέλω να κλείσω τα μάτια. 
Να ακούω τη βροχή κολλημένη επάνω σου... 
Να ξεχάσω τα πάντα... 
Τις δυσκολίες και τις ασχήμιες της καθημερινότητας. 
Αχ και να 'ξερες πόσο σ' έχω ανάγκη.... 
Οι αστραπές όλο και συχνότερες.... 
Εσύ πουθενά. 
Αχ και να 'ξερες..... 
Να 'ξερες πόσο σε σκέφτομαι... 
Εσένα μόνο.... 
Τη μυρωδιά σου... 
Το χαμόγελό σου..... 
Κοντά σου νοιώθω ασφαλής. 
Οταν με πλησιάζεις και βγάζεις τα γυαλιά σου.... 
Αυτή η κίνηση πόσο μ' αρέσει... 
Χαρακτηριστική δική σου... 
Ακούω τη βροχή και σε σκέφτομαι... 
Που να 'σαι τώρα που σε θέλω τόσο;... 
Αχ και να 'ξερες μόνο πόσο σε νοιάζομαι..... 
Πόσο σε σκέφτομαι.... 
Πόσο θέλω να χωθώ στην αγκαλιά σου...να χαθώ.... 
Κλείνω τα μάτια και σε βλέπω. 
Νοιώθω τη μυρωδιά σου.... 
Πόσο θέλω να με σφίξεις πάνω σου... 
Μη μιλήσεις..μη...μην το χαλάσεις.... 
Ασε με να γύρω πάνω σου... 
Να σ' αγγίξω.... Ασε με να κλείσω τα μάτια με την εικόνα σου.... 
Σφίξε με κοντά σου... 
Μείνε.......