Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Τι γλυκό........

Δύσκολοι καιροί......

Μέρες τώρα δεν μπορώ να γράψω. Είναι τα γεγονότα που συμβαίνουν και με ξεπερνούν. Τόσα πολλά...Ελληνική πραγματικότητα, διεθνής, οικονομική κατάρρευση... Διαδηλώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, οι περισσότερες άγριες, όχι χωρίς λόγο. Ο κόσμος έχει περάσει πολλά...μήνες, χρόνια πια και ήρθε η ώρα να εκτονωθεί! Από αύριο αρχίζουν οι μεγάλες απεργίες και στη χώρα μας. Μετά την ψηφοφορία των νομοσχεδίων δεν ξέρω τι μπορεί να αλλάξει. Απόψε μεγάλος αγώνας ποδοσφαίρου, με διεθνή αστέρια της μπάλας! Τυχαίο?....δε νομίζω! Να ξεσπάσει ο κόσμος στο γήπεδο για να μην έχει τόση δύναμη αύριο. Μια γνώμη λέω τώρα..... Ολα αυτά και μια τουρκική φρεγάτα στα χωρικά μας ύδατα. Να θέλεις να φύγεις από τη χώρα σου και να μην υπάρχει πουθενά να πας! Μια κατάσταση που θυμίζει ντόμινο. Η μια χώρα να καταρρέει μετά την άλλη. Ακόμα και εκείνες που δεν το φανταζόσουν. Μια γενική κατάθλιψη στον αέρα που σε κάνει να μην καταλαβαίνεις καθόλου πως σε λίγες μόνο μέρες έχουμε Χριστούγεννα! Αυτά τα Χριστούγεννα θα είναι τα πιο θλιβερά που έχω ζήσει! Το χειρότερο είναι πως δε νομίζω πως την αίσθηση αυτή την έχω μόνο εγώ. Φοβάμαι πως η πλειοψηφία του κόσμου νοιώθει το ίδιο άσχημα. Προσπαθώ να προσδιορίσω τι αισθάνομαι ακριβώς. Κάτι σα να μ' έχει καταπιεί η πολυθρόνα, το βιβλίο που με ταξιδεύει και δε θέλω να σκεφτώ την πραγματικότητα. Δε θυμώνω, δε νοιώθω αγανάκτηση! Δεν είναι οργή αυτό που νοιώθω. Απογοήτευση μοιάζει. Λες και όλος αυτός ο θυμός που είχα μέσα μου τόσον καιρό μεταμορφώθηκε σε ένα είδος κακομοιριάς, λύπης, απογοήτευσης. Λες και ό,τι και να κάνω εγώ και πολλοί άλλοι δεν έχει κανένα νόημα πια... Σαν να έχει καταστραφεί το σύμπαν και δεν γίνεται πια τίποτα. Διαβάζω συνέχεια προσπαθώντας να ξεφύγω από την πραγματικότητα που είναι πολύ οδυνηρή. Δεν ξέρω ποιο είναι σωστό. Ξέρω μόνο τι αντέχω εγώ. Πριν μερικές εβδομάδες είχα σοβαρό πρόβλημα με το στομάχι μου. Εκλεισα λοιπόν την τηλεόραση, ό,τι θέλω να δω, το κατεβάζω απ' το ΙΝΤΕΡΝΕΤ, ακόμα και βασικές ειδήσεις διαβάζω από τα ειδησεογραφικά sites. Περνάω τη μέρα μου με περιπάτους(όταν ο καιρός είναι καλός)και μετά διάβασμα, μουσική και καφές με φίλους. Το διάβασμα με βοηθάει πολύ, ξεχνιέμαι, ταξιδεύω! Πολλοί δύσκολοι οι καιροί....για όλους...