Παρασκευή 1 Απριλίου 2011

Πρωταπριλιά 2011...

Πέρασε η Πρωταπριλιά, επίσημη ημέρα ψεμάτων. Το ψέμα που κυριάρχησε φέτος ήταν πως η Ελληνική κυβέρνηση έδωσε άσυλο στον Καντάφι. Κάθε μέσο τον ήθελε σε άλλο μέρος της χώρας. Προσπαθώ να θυμηθώ το ψέμα που ακούστηκε πέρυσι μα δεν μπορώ. Μήπως πέρυσι κανείς δεν είπε ψέματα; Μάλλον θα ήταν κάτι που πέρασε στα 'ψιλά'. Ηταν τόσο μεγάλη η αναστάτωση του κόσμου πέρυσι τέτοιες μέρες... Φέτος έχουμε πάρει απόφαση πως πάμε απ' το κακό στο χειρότερο και δε μας παραξενεύει τίποτα. Η Πρωταπριλιά νομίζω είναι μια ωραία γιορτή για τα μικρά παιδιά. Θυμάμαι μικρή που προσπαθούσα, από την παραμονή της Πρωταπριλιάς με τους γονείς μου να βρω ένα ψέμα για να κοροϊδέψω τους φίλους μου. Ηταν μια περιπέτεια που χαιρόμουν πολύ! Για τους μεγάλους δεν ξέρω ποιο το νόημα πλέον. Ακούμε τόσα ψέματα όλο το χρόνο, από πολιτικούς ιδίως, αλλά και από γνωστούς και φίλους που νομίζω πως η Πρωταπριλιά δεν έχει πια νόημα. Είναι η μόνη μέρα το χρόνο που ΞΕΡΟΥΜΕ πως θα μας πουν κάποιο ψέμα! Αρα είμαστε προετοιμασμένοι, προσέχουμε ό,τι μας λένε και τελικά είναι μάλλον απίθανο να μας κοροϊδέψουν, πράγμα που δεν ισχύει τον υπόλοιπο χρόνο. Τον υπόλοιπο χρόνο μας λένε συνέχεια ψέματα και τα πιστεύουμε... Αφού δεν είναι Πρωταπριλιά δεν είμαστε προετοιμασμένοι. Την Πρωταπριλιά θα έπρεπε να λέμε μόνο αλήθειες! Τότε θα είχε νόημα. Αφού λοιπόν η ζωή μας(δυστυχώς) είναι γεμάτη ψέματα μια διαφορετική μέρα θα ήταν, όχι μια από τα ίδια, αλλά μια μέρα που όλοι θα λέγαμε μόνο την αλήθεια! Αυτό ναι, θα ήταν πραγματικά διαφορετικό. Ποιος αντέχει όμως στις μέρες μας, μια ολόκληρη μέρα να μην πει έστω ένα μικρό ψεματάκι; Προσωπικά αποφεύγω τα ψέματα, κυρίως γιατί είμαι πολύ κακή ψεύτρα! Οσοι με γνωρίζουν καταλαβαίνουν όταν λέω ψέματα...κοκκινίζω, μπερδεύομαι...η μαμά μου με καταλάβαινε αμέσως! Και καλά η μαμά, λένε πως από τις μαμάδες δεν μπορείς να κρυφτείς. Αλλά και οι γνωστοί και οι δικοί μου άνθρωποι με καταλαβαίνουν. Ισως επειδή εγώ δε λέω ψέματα μέχρι σχετικά πρόσφατα είχα την εντύπωση πως δεν λένε ούτε οι άλλοι. Θέμα χαρακτήρα; αρχών που πήρα από την οικογένειά μου; Πάντως το ψέμα για μένα είναι 'εχθρός'. Γιατί άλλωστε να πεις κάποιο ψέμα; Δε θα αναγκαστείς κάποια στιγμή, αργότερα ή συντομότερα να αποκαλυφθείς; Αυτοί οι άνθρωποι και μην πείτε πως παριστάνω την αφελή, δε νοιώθουν φρικτά όταν αποκαλυφθεί πως έλεγαν ψέματα; Για τους πολιτικούς είναι δουλειά! Οι άλλοι ψεύτες που δεν έχουν όφελος από τα ψέματά τους γιατί το κάνουν; Για οικονομικούς λόγους; Για να ρίξουν χωρίς πολλές εξηγήσεις μια γυναίκα στο κρεββάτι τους ίσως; Για να φανούν 'διαφορετικοί' σε μια παρέα; Για να μη φανεί πόσο λίγοι είναι; Ενας κανονικός άνθρωπος(ό,τι και αν σημαίνει αυτό για τον καθένα)που δεν ντρέπεται για τον εαυτό του, για τη ζωή του, τι λόγο έχει να πει ψέματα; Πόσοι είναι αυτοί όμως που τα πάνε καλά με τον εαυτό τους; Αυτό όμως είναι μια άλλη μεγάλη κουβέντα και ξεφεύγει από την Πρωταπριλιά, τις αλήθειες και τα ψέματα. Ας αφήσουμε τον Φρόυντ στην άκρη για μια άλλη φορά..... Απομένουν μερικές ώρες ως το επίσημο τέλος της κλασσικής Πρωταπριλιάς, θα ήταν διασκεδαστικό να δούμε αν ο κόσμος προσπαθεί ακόμα να πει ψέματα...