Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

Η κινέζικη παροιμία

Πίνω άλλη μια γουλιά καφέ και σκέφτομαι την κινέζικη παροιμία:
Τίποτα πολύ καλό ή πολύ κακό δεν κρατάει για πάντα.
Οταν την πρωτάκουσα, μου άρεσε.
Σκεφτόμουν τα άσχημα.
Ελεγα δε θα κρατήσουν για πολύ.....
Απ' ότι φαίνεται όμως δεν την είχα καταλάβει την παροιμία.
Αλλο το 'πάντα' και άλλο το 'πολύ'!
Είχα στο μυαλό μου πως η κρίση(για παράδειγμα) δεν θα κρατήσει πολύ.
Ενώ έπρεπε να σκεφτώ πως δεν θα κρατήσει για πάντα!
Τώρα το πολύ και το πάντα είναι υποκειμενικά, όπως ο χρόνος.
Οπως το καλό και το κακό......
Σχετικά κι αυτά στις περισσότερες περιπτώσεις.
Και η παροιμία κάπως σαν χρησμός της Πυθίας.
Πολλές οι ερμηνείες που μπορείς να δώσεις.
Το ίδιο και η ευτυχία.
Διαφορετική για κάθε άνθρωπο.
Ολα λοιπόν γενικά και σχετικά.
Και η δική μου ευτυχία....
Δεν κράτησε πολύ.(το πολύ είπαμε είναι σχετικό)
Τελείωσε με ένα γεγονός.
Υστερα από αυτό τα πάντα κρέμονταν από μια κλωστή.
Ξεκίνησε το άγχος το στρες.....
Τίποτα δεν ήταν όπως στην αρχή.
Οπως ξέρω πια πως τίποτα δεν θα ξαναγίνει όπως πριν.....
Ποτέ δεν πίστεψα στη μοίρα.
Παρατηρώ όμως ένα μοτίβο να επαναλαμβάνεται σε όλη μου τη ζωή.
Γίνομαι ευτυχισμένη, έως πολύ ευτυχισμένη, μέχρι να συμβεί κάτι άσχημο.
Πάντα κάτι διακόπτει την ευτυχία που έχω κατακτήσει με κόπο.
Τίποτα καλό δεν κρατά πολύ.....για μένα....
Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό.

Το παράξενο είναι πως για τα άσχημα δεν υπάρχει όριο.
Ούτε πόσο άσχημα θα είναι, ούτε πόσο χρόνο θα κρατήσουν.
Αλλά είπα και στην αρχή πως όλα(ή σχεδόν όλα)είναι υποκειμενικά.
Σχετικός ο χρόνος, το καλό και το κακό......υποκειμενική και η ευτυχία.

Διαφορετικά βιώνει καθένας την ευτυχία.
Ακόμα κι έτσι όμως.....
Γιατί για μερικούς ανθρώπους η ευτυχία, κάθε που την κατακτούν, κρατάει λίγο;.....