Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011

Η ευκαιρία, το timing, η προσέγγιση...

Το σωστό timing τελικά παίζει μεγάλο ρόλο. ΟΚ δεν είναι μόνο αυτό. Αυτό που μου έλεγε ο πατέρας μου από μικρή, για τις ευκαιρίες, αυτό και αν είναι σημαντικό. Πρέπει να αρπάζεις την ευκαιρία όταν σου παρουσιάζεται. Αν σου παρουσιαστεί και την αφήσεις να φύγει πάει την έχασες! Συμβαίνει με τις δουλειές συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Μου έχει τύχει με δουλειές αλλά θα σας γράψω ένα παράδειγμα με έναν άντρα που μου έρχεται εύκολο. Τον γνώρισα πριν από πολλά χρόνια (πάνω από δέκα) στη δουλειά. Οχι δεν ήταν συνεργάτης, κάτι πληροφορίες χρειάστηκε να του δώσω. Είμασταν πολύ νέοι, ήταν ελεύθερος και ωραίος . Εγώ πάλι σε μια εντελώς λάθος σχέση είχα όμως μια αναλαμπή και προσπάθησα να βάλω ένα τέλος. Μου φαινόταν πως του άρεσα και μου άρεσε και εμένα πολύ . Φοβάμαι όμως πως εκείνος γνώριζε για τη σχέση μου, για αυτό και δεν με πλησίασε. Πέρα από την εμφάνιση του, που μου άρεσε, είχαμε κοινά ενδιαφέροντα, ήταν πολύ ευγενικός, από γνωστή οικογένεια. Είχε όλα όσα ζητούσα. Η ευγένεια του και οι άψογοι τρόποι του με είχαν σαγηνέψει. Ρώτησα μια κοινή φίλη τη γνώμη της. Εκείνη για τους δικούς της λόγους μου είπε (το θυμάμαι σαν τώρα) πως είναι βουτυρομπεμπές και να μην κάνω τίποτα μαζί του. Δεν ήταν η πρώτη φορά στη ζωή μου που άκουγα τη φίλη και όχι τον εαυτό μου ούτε η πρώτη φορά που 'φίλη' έκανε κακό στην προσωπική μου ζωή. Φαίνεται όμως πως τα παθήματα δε μου είχαν γίνει μαθήματα. Ακουσα τη φίλη που με απέτρεψε και δεν έκανα καμιά κίνηση για τον άντρα που με ενδιέφερε. Ετσι γύρισα πίσω στη λάθος σχέση και δεν έδωσα συνέχεια παρόλο που μέσα μου με έτρωγε. Τον θυμόμουν που και που αλλά δεν είχα κανένα νέο. Πριν δυο χρόνια τον είδα στην τηλεόραση, μαζί με τον πατέρα του. Μου ξύπνησε παλιές μνήμες! Εκανα ό,τι περνούσε από το χέρι μου να βρω κάποιο email του, ένα τηλέφωνο, κάτι τέλος πάντων, μα δε στάθηκε δυνατό. Πριν ένα μήνα χωρίς συγκεκριμένο λόγο άνοιξα ένα λογαριασμό στο twitter. Από τους πρώτους που βρήκα ήταν εκείνος! Τυχαίο; Δεν ξέρω, η ζωή παίζει περίεργα παιχνίδια. Εχουν γκριζάρει λίγο τα μαλλιά του κατά τ' άλλα είναι όπως τον είχα δει στην τηλεόραση, όπως τον θυμόμουν. Τον ρώτησα τα νέα του, μου απάντησε 'όλα καλά'.... Μιλάμε κάθε μέρα στο twitter αλλά δεν ξέρω την οικογενειακή του κατάσταση. Εχει παντρευτεί; Είναι χωρισμένος; Θα τον ενδιέφερε να ξεκινήσει κάτι μαζί μου, αν φυσικά δεν είναι παντρεμένος; Κοιμάμαι και ξυπνάω με μια αγωνία. Μήπως η ζωή μου δίνει άλλη μια ευκαιρία και διστάζω να την αρπάξω; Φοβάμαι να τον πλησιάσω. Θέλω να είμαι διακριτική. Δε θέλω να κάνω το πρώτο βήμα... Κι αν τον χάσω πάλι; Πως είναι ο σωστός τρόπος προσέγγισης; Υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος; Και ο χρόνος; Τι ρόλο παίζει; Να κάνω υπομονή ή να φερθώ όπως οι νεαρές κοπέλες στην εποχή που ζούμε; Ετσι γυρίζουμε στο σωστό timing και τις ευκαιρίες. Και σε όλα τα παραπάνω ερωτηματικά.