Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Μια φορά κι έναν καιρό...

Θα ήθελα να μπορούσα να γράφω μόνο παραμύθια.... Να ήμουν 'παραμυθού'..!! Αν ήξερα αρκετά δε θα έγραφα τίποτε άλλο. Μόνο παραμύθια.... Δε θα ξαναέγραφα για την καθημερινότητα.... Τίποτα απ' όλ' αυτά που μας πληγώνουν. Θα έγραφα για τη σταχτοπούτα, την κοκκινοσκουφίτσα για την ωραία κοιμωμένη... Φανταστικές ιστορίες που μπορούν να μας ταξιδέψουν λίγο, να νιώσουμε ξανά παιδιά... Λίγο σαν την κοκκινοσκουφίτσα στο δάσος.... Λίγο σαν τη σταχτοπούτα να χορέψουμε με τον όμορφο πρίγκηπα.... Αν ζούσε η γιαγιά μου θα της ζητούσα να μου θυμίσει τα παραμύθια που μου έλεγε. Εφυγε η γιαγιά, ξεχάστηκαν και τα περισσότερα παραμύθια... Δε θέλω όμως να γκρινιάζω....... Ετσι όπως έχει γίνει η ζωή μας, δυστυχώς, δεν υπάρχουν ευχάριστα να γράψει κανείς. Γι αυτό αγαπώ τα παραμύθια..... Να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω... Να κουλουριαστώ στην αγκαλιά της γιαγιάς, ν' ακούω ιστορίες.... Να ήταν όλη η στενοχώρια μας πως θα προλάβουμε την άμαξα πριν γίνει κολοκύθα... Πως θα περάσουμε το δάσος χωρίς να μας φάει ο λύκος.... Να έφταναν τα προβλήματα μας μέχρι εκεί..... Τι καλά που θα ήταν.... Πόσο ευτυχισμένοι θα ήμασταν..... Πόσο θα θελα να ζω μέσα σ' ένα παραμύθι.... Σ' ένα φανταστικό κόσμο που θα χωρούσε μόνο χαρά...... Να μη στενοχωρηθώ ξανά ποτέ.... Μια φορά κι έναν καιρό.......