Κυριακή 23 Σεπτεμβρίου 2012

Εφυγε ο Αποστόλης.......
Δεν το πιστεύω, δε μπορώ...
Είναι σα να χάνω τη μαμά μου ξανά.....
Τέτοιος πόνος....

Παρασκευή 21 Σεπτεμβρίου 2012

Νέος μπελάς...

Καλέ δεν είμαι τρελή!
Αλλαξε το interface και τα έχω χάσει....
Ετσι σβήστηκε η ανάρτηση 'Αναμονή' και μαζί και τα σχόλια σας.....
Τα έχω δηλαδή αλλά δε μπορώ να τα βάλω στην νέα ανάρτηση του ίδιου θέματος γιατί υποτίθεται πως είναι ήδη δημοσιευμένα:P
Πελάγωσα!
Θα το μάθω που θα πάει.
Μακάρι τα προβλήματα μας να ταν αυτά.
Α! Και μη με ρωτήσετε(όπως ο Ρας:P:P)τι είναι το interface!
Το google φταίει!
Είχα συνηθίσει το παλιό, μια χαρά δυο χρόνια τώρα.
Τι φαγώθηκε να το αλλάξει;
Δεν το κατάλαβα.
Μόνο που θέλω να ζητήσω συγγνώμη απ' όσους που είχαν αφήσει σχόλια και δε φαίνονται, μαζί και οι απαντήσεις μου.
Επίσης συγγνώμη που δε σας διαβάζω και δεν αφήνω σχόλια όπως παλιά.
Θα το μάθω το ρημάδι!
Ασε που μόλις κρυώσει λίγο ακόμα ο καιρός θα γυρίσω Αγία Παρασκευή που η σύνδεση μου είναι κανονική, πρακτικό δε λέω το στικάκι αλλά με κούρασε.
Αυτάαααα......
Ετσι για να ξέρετε.



Αναμονή...

Περιμένω....
Περιμένω κι εγώ όπως όλοι οι Ελληνες.
Μα, τα νέα μέτρα φυσικά!
Ακούγονται διάφορα....
Ερχεται δύσκολος χειμώνας...
Ισως ο δυσκολότερος που έχουμε ζήσει.
Στην αναμονή, λοιπόν.
Να βγει η ετυμηγορία.
Να υπολογίσουμε πως θα τα βγάλουμε πέρα.
Ποιον λογαριασμό θα πληρώσουμε πρώτον.
Και δε φοβάμαι τόσο για μένα.
Νομίζω πως ανήκω στους τυχερούς που κουτσά στραβά θα πληρώσω και φέτος.
Σκέφτομαι όμως τους άστεγους.....
Θυμάμαι τον περσινό χειμώνα....
Τότε που ανεβάζαμε η Γιαγιά Αντιγόνη, ο ασωτος γιος και τόσοι άλλοι, τηλέφωνα και διευθύνσεις για κουβέρτες....
Μέχρι και πέρυσι κάποιο λίπος είχε μείνει.
Φέτος;
Θα φύγει όλο φέτος;
Θα φτάσουν τα λεφτά;
Θα πληρώσω τους δικούς μου λογαριασμούς(ελπίζω)αλλά θα μου φτάσουν για να βοηθήσω και κάποιον άλλον;....
Ποιος θα βοηθήσει αυτούς που έχουν μεγάλη ανάγκη;
Λυπάμαι τη χώρα μου....
Λυπάμαι που δεν ξεσηκωνόμαστε.
Εχουμε καθίσει όλοι στους καναπέδες.
Να γεμίσουμε πάλι τις πλατείες, να φωνάξουμε......
Θα βγει τίποτα;....
Κάτι ποιο δραστικό;.....
Η ψαλίδα όσο πάει και ανοίγει.
Οι φτωχοί φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι.
Χωρίς παιδεία, χωρίς υγεία.....
Γιατί δεν αντιδρούμε;
Τόσο πολύ φοβόμαστε;
Δεν έχουμε δει τίποτα, απ' ό,τι φαίνεται.
Τα χειρότερα έρχονται.....
Κι εμείς......περιμένουμε να μας τ' ανακοινώσουν..!!!
Στην αναμονή.....



Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Κλεμμένο καλοκαίρι...


Φθινοπώριασε.
Ερχονται τα πρωτοβρόχια.
Νιώθω σα να μου έκλεψαν το καλοκαίρι.
Περίμενα ο Σεπτέμβρης να είναι γλυκός...
Μάταια όμως.
Ποτέ δεν το αγάπησα το φθινόπωρο.
Είναι η εποχή αμέσως μετά το καλοκαίρι και πριν το χειμώνα.
Συμβολίζει το τέλος του καλοκαιριού που λατρεύω και την αρχή του χειμώνα που δεν αντέχω.
Τουλάχιστον το χειμώνα λες θα περάσει θα μπει η άνοιξη, ο πρόδρομος του καλοκαιριού.
Και το καλοκαίρι φέτος ενώ ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις...στην πορεία στράβωσε.
Δεν το χάρηκα όπως νόμιζα το καλοκαίρι αυτό.
Προβλήματα με φίλους, συγγενείς, μελτέμια μέσα στον Ιούλιο, να μη μπορείς να πλησιάσεις τη θάλασσα και μετά το ατύχημα....
Ο χαμένος Αύγουστος....
Περίμενα το Σεπτέμβρη....που θυμίζει όμως τον Οκτώβρη άλλων χρόνων.
Δε μου αρέσει που νυχτώνει νωρίς.
Από τώρα άρχισαν να κλείνουν τα θερινά σινεμά....
Στην περιοχή μου ήδη έκλεισε ένα.
Είχα πει δε θα γκρινιάζω....
Το καλοκαίρι όμως μου θυμίζει πόσο σχετικός είναι ο χρόνος...
Για όσους το αγαπάνε, όπως εγώ, περνά πολύ γρήγορα, για τους άλλους κρατάει πολύ.
Το μόνο που μου έχει μείνει είναι τα βιβλία.
Η καλύτερη επένδυση των χρημάτων μου ήταν αυτά.
Ακόμα κι ένα 'θερινό' βιβλιοπωλείο που υπάρχει τώρα ανοίγει μόνο Σαββατοκύριακα.
Είμαι η καλύτερη πελάτισσα του....
Α! είναι και οι αδέσποτοι γάτοι που άρχισαν να κυκλοφορούν!
Ναι, με το που λιγόστεψε ο κόσμος βγήκαν τα γατιά.
Πολλά είναι ήμερα, χαδιάρικα, παιχνιδιάρικα.....
Σταματάω να τα χαϊδέψω, να παίξω μαζί τους, όταν περπατώ στο λιμάνι.
Οταν το επιτρέπει ο καιρός.
Γιατί φθινοπώριασε...
Και νιώθω σα να μου το έκλεψαν νιώθω αυτό το καλοκαίρι....

Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012

Blue Moon


Ναι αλήθεια είναι......
Δεν είπα καλό μήνα.
Το σκεφτόμουν όμως!
Και να, δε μου έμεινε μυαλό....
Χάζεψα κοιτάζοντας το φεγγάρι.
Οχι το βράδυ της πανσελήνου, χθες!
Ναι χθες!
Κάθισα στη βεράντα και κοιτούσα.
Ενα τεράστιο κίτρινο δίσκο...
Το μεγαλύτερο που έχω δει στη ζωή μου...
Να ανεβαίνει σιγά σιγά...
Κι όπως το έβλεπα ν' ανεβαίνει δίπλα στα κυπαρίσσια....
Ηταν σα να κοιτούσα πίνακα του Βαν Γκογκ....
Stary Night......
Το μεγαλύτερο....
Λαμπερότερο...
Ο,τι ωραιότερο έχω δει σε φεγγάρι....