Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Μετά τη Συγγνώμη...

Τι υπάρχει μετά τη συγγνώμη; Ας υποθέσουμε πως κάποιος προσπαθεί να φερθεί άνετα... Τι σημαίνει αυτό; Προφανώς δεν ξέρω. Δεν ξέρω γιατί προσπάθησα να το κάνω και απέτυχα. Δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή ούτε το άτομο που θα το καταλάβαινε. Τα έκανα θάλασσα όπως λένε. Ζήτησα συγγνώμη απ' τον άνθρωπο που ενόχλησα. Ξανά και ξανά... Τι άλλο υπάρχει; Τι περισσότερο θα μπορούσε να κάνει κάποιος για να εξευμενιστεί; Το πάλεψα μέσα μου μα δε βρίσκω κάτι... Αν με γνώριζε το άτομο, αφενός δε νομίζω να θύμωνε, αφετέρου θα μπορούσα να του τηλεφωνήσω και λύσω την παρεξήγηση. Στο γραπτό λόγο είναι εύκολο να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Αλλά πολιτισμένοι άνθρωποι είμαστε, μπορούμε με μια συζήτηση να τα λύσουμε όλα. Ετσι νομίζω εγώ. Οταν όμως ο άλλος δεν είναι και τόσο γνωστός;.... Τι μπορείς να κάνεις πέρα από μια συγγνώμη; Με πέτυχε και σε άσχημη στιγμή αυτό. Κάτω από άλλες συνθήκες δε θα έσκαγα. Τώρα όμως στενοχωριέμαι. Για να πω την αλήθεια δεν έχω καταλάβει γιατί ενοχλήθηκε τόσο. Προφανώς νόμιζα πως τον ήξερα λίγο μα δεν τον ήξερα καθόλου. Ενοχλητική εγώ; Πρώτη φορά στη ζωή μου μου το λένε. Γι αυτό όταν μου το έγραψε με πιάσανε τα κλάματα. Μια ζωή μου έλεγαν πως είμαι υπερβολικά διακριτική. Μια ζωή ο φόβος μου ήταν μην ενοχλήσω ούτε μυρμήγκι. Πάνω που πήγα λοιπόν να πάρω λίγο θάρρος ήρθε η καρπαζιά. Σα να μου λένε 'να για να μάθεις να θέλεις περισσότερα'. Πόσο παράξενη είναι η ζωή. Πας να κάνεις ένα βήμα μπροστά και σε γυρνάει δυο πίσω... Η ειρωνεία της τύχης είναι πως προχθές έκλαιγα για ένα ραντεβού-καταστροφή. Χθες προσπαθούσα να ξεχάσω. Νόμισα πως κάνοντας πλακίτσα δε θα πείραζα κανέναν. Φαίνεται το παράκανα. Λάθος στιγμή, λάθος άτομο. Αλλά τόσο πολύ; Να με πουν ενοχλητική; Εμένα που σε όλη μου τη ζωή μου έλεγαν πως είμαι υπερβολικά διακριτική; Με τσάκισε αυτό... Νοιώθω τόσο κουρασμένη.... Είναι σα να έσκαβα δέκα μέρες.... Αν μπορούσα θ' άνοιγα μια τρύπα να κρυφτώ.... Οταν η συγγνώμη σου δε γίνεται δεκτή, τι περισσότερο μπορείς να κάνεις; Ηθελα λίγο να χαρώ. Ηθελα να ηρεμήσω από τη προχθεσινή μέρα. Νόμιζα θα γελάγαμε. Πόσο λίγο τελικά ξέρουμε τους ανθρώπους. Πόσο εύκολα γίνεσαι 'ενοχλητική'.... Πόσο εύκολα σε πληγώνουν.... Θέλω να μείνω Σαββατοκύριακο να δω κάποια φίλη. Ετσι όπως έγιναν τα πράγματα δεν ξέρω.... Μήπως καλύτερα ν' ακούσω μια συμβουλή που μου έδωσαν; Να φύγω;.... Μου φαίνεται πως η καρδιά μου έγινε χίλια κομμάτια.... Μα να μην τολμώ να σηκώσω κεφάλι; Δυο μέρες με κλάματα..... Ενοχλητική εγώ;.....