Τετάρτη 6 Μαρτίου 2013

Ο Τσάβες μέσα απ' τα δικά μου μάτια.

Τόνοι μελάνι θα χυθούν από τους ιστορικούς του μέλλοντος για τον Ούγκο Τσάβες
Μια ιδιαίτερη προσωπικότητα.
Ενας χαρισματικός ηγέτης.
Αγάπησε το λαό του....
Στις μέρες του απέκτησαν δωρεάν παιδεία και υγεία οι φτωχοί.
Δεν αυταπατώμαι.
Γνωρίζω λίγα για κείνον, δεν είμαι σε θέση να τον κρίνω.
Ούτε, άλλωστε, έχω τέτοιο σκοπό.
Είχε για μένα όμως ξεχωριστή σημασία.
Ο Τσάβες αρρώστησε λίγο μετά το φίλο μου τον Αποστόλη
Είχαμε φτιάξει ένα δικό μας κώδικα....
Ξεκίνησε όταν εγώ είδα την είδηση του άρρωστου Τσάβες και ο Αποστόλης το σχολίασε.
Από τότε λέγαμε: κι ο σύντροφος Τσάβες δεν είναι καλά.
Οταν ο Απόστολος υπέφερε μετά από κάποια χημειοθεραπεία, του έλεγα να κάνει κουράγιο όπως και σύντροφος Τσάβες.
Για μένα ο Τσάβες πέρα από την άποψη μου γι αυτόν, δεν ήταν ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, ήταν ο 'φίλος' του φίλου μου.
Ετσι ο Τσάβες δεν ήταν ένας άρρωστος πρόεδρος.
Ηταν τόσα πολλά.....
Οταν έφυγε ο Αποστόλης(23 Σεπτεμβρίου 2012)έμεινα με τον Τσάβες.
Κάθε υποτροπή του, κάθε ταξίδι του στην Κούβα, κάθε χειρουργείο του......
Μου θύμιζε τον Αποστόλη και δικό του Γολγοθά.....
Διάβαζα κάθε είδηση.
Αγχωνόμουν!
Ξέρω, σας φαίνεται γελοίο....
Μέσα μου, αν ο Τσάβες τα κατάφερνε, θα ήταν μια νίκη για τον Αποστόλη.
Ετσι λειτουργούσε.
Το όνομα του ήταν συνδεδεμένο με αυτό του Αποστόλη.
Ο καρκίνος....ο πόνος.....
Ο Αποστόλης δεν τα κατάφερε.
Κι εγώ δεν το χω ξεπεράσει.
Ηθελα.....
Ναι ήθελα να τα καταφέρει ο Τσάβες!
Μ' αυτό το 'θέλω' των παιδιών.
Χθες όταν έμαθα τα άσχημα μαντάτα έβαλα τα κλάματα.
Οχι για τον Τσάβες.....
Για τον Αποστόλη.....
Ενιωσα σα να τον έχανα ξανά......
Και μου έλειπε αφάνταστα χθες.
Δεν ήταν εδώ να μιλήσουμε....

Φιλαράκι ο σύντροφος δεν τα κατάφερε τελικά.......