Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Αγανακτισμένοι πολίτες!

Πόσο καιρό έχω να πάω σε συγκέντρωση – διαδήλωση.. Δε θυμάμαι πια. Δεν είναι πως δεν ξέρω από δακρυγόνα και χημικά. Είναι που φοβάμαι πια τις ταραχές. Πάντα κάτι γίνεται και έχουμε επεισόδια. Ετσι σταμάτησα να πηγαίνω. Εγώ που πήγαινα και τραβούσα και άλλους μαζί που διαφορετικά δε σηκώνονταν απ' τον καναπέ! Τώρα όμως τα πράγματα χειροτέρεψαν πολύ. Το τελευταίο πακέτο σε βγάζει από τα ρούχα σου. Μέχρι που θα το πάνε; Καθόμαστε, σκύβουμε το κεφάλι και λέμε εε κάπου θα σταματήσει. Μέσα μας το ξέρουμε πως δεν υπάρχει πιθανότητα, αλλά εθελοτυφλούμε. Δεν είναι η κοροϊδία των Ισπανών. Είναι η κοροϊδία των κυβερνώντων... Ξεκίνησε με το 'λεφτά υπάρχουν' και συνεχίζεται. Μέχρι πότε; Αναρωτιέμαι μέχρι που θα το τραβήξουν.... Η απάντηση έρχεται από μόνη της. Οσο πάει! Μέχρι να βάλουμε τις φωνές, να καταλάβουν πως δεν είμαστε πρόβατα. Δε μ' ενοχλούν τόσο οι κυβερνώντες...όσο οι 'συμπαθούντες' την κυβέρνηση(όποια κ' αν είναι). Δεν μπορώ να πιστέψω πως όλοι εξαρτώνται από την κατά καιρούς κυβέρνηση. Είναι άραγε τόσο πωρωμένοι; Μου θυμίζουν χούλιγκανς! Μερικοί απ' αυτούς δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα. Το ξέρω...... Κι όμως λογομαχούν και φτάνουν μερικές φορές στα άκρα. Τους φοβάμαι τους ανθρώπους αυτούς. Δεν ξέρεις τι είναι ικανοί να κάνουν... Κάτι τέτοιοι με φοβίζουν! Πως γίνεται να υπάρχουν διαφορετικά στρατόπεδα; Εκείνοι δε θα πληρώσουν τους καινούριους φόρους; Δε θα μειωθεί η αγοραστική τους δυνατότητα; Η συντάξεις των γονιών τους; Μήπως εγώ τα βλέπω λάθος; Σκεφτόμουν πως αν αυτή η όποια κυβέρνηση που έπαιρνε τέτοια μέτρα, ήταν ομάδα δε θα φώναζαν οι φίλαθλοι; Δε θα είχε πέσει κατηγορία; Το ίδιο πρέπει να συμβαίνει και με τις κυβερνήσεις! Με διαφορετικό τρόπο βέβαια... Ας γίνουν εκλογές - δημοψήφισμα λοιπόν. Χρωστάμε τόσα, ας χρωστάμε λίγο περισσότερο με την οργάνωση των εκλογών. Ας αποφασίσει ο λαός τι πρέπει να γίνει. Ποιος να μείνει και ποιος να φύγει. Αυτό δεν είναι το σωστό; Πάντως αυτή η οικονομική πολιτική,δεν είμαι οικονομολόγος αλλά φαίνεται, είναι οφθαλμοφανές, δε λειτουργεί. Οταν βλέπεις λοιπόν πως δε λειτουργεί δε συνεχίζεις! Δεν έχει νόημα.... Δε βγάζει πουθενά. Και δε χρειάζεται να είναι κάποιος οικονομολόγος για να το καταλάβει. Μπορεί να μην ξέρω τι πρέπει να γίνει.... Ξέρω όμως πως αυτή η κατάσταση δε βγάζει πουθενά! Το βλέπει κανείς με μια βόλτα στους δρόμους. Τα μαγαζιά που κλείνουν, ο κόσμος που μένει χωρίς δουλειά... Τα πράγματα όσο πάνε χειροτερεύουν. Μια δυο τρεις αυτή η οικονομική πολιτική βλέπουν πως δε λειτουργεί. Η την αλλάζεις ή φεύγεις! Ας γίνουν εκλογές να πει ο λαός τι θέλει! Η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Ας κατεβούμε σήμερα, ειρηνικά χωρίς κομματικές σημαίες. Δε γίνεται ν' ανεχτούμε άλλο αυτή την κατάσταση απ' τον καναπέ!