Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Πανσέληνος...

Είχε πανσέληνο τις προάλλες. Είχε πανσέληνο και ο ουρανός ήτα τόσο φωτεινός!... Μ' αρέσει να κοιτάζω το φεγγάρι..... Ειδικά όταν είναι γεμάτο θέλω να το χαζεύω... Μου φαίνεται τόσο όμορφο...μαγικό... Κάνω ευχούλες και ξέρω πως δε θα βγουν αλλά είναι η χαρά της στιγμής... Μου αρέσει να συζητάω για θεωρίες συνωμοσίας αλλά κάνω πως δεν τις πιστεύω... Ο περισσότερος κόσμος κοροϊδεύει την ιδέα πως οι Αμερικάνοι έφτασαν στο φεγγάρι. Εχω μάθει απ' έξω όλα τα επιχειρήματα τους. Και παρόλο που ακούγονται τόσο λογικά..... Παρόλο που φαίνεται να έχουν τόσο δίκιο.... Εγώ συνήθως αντιδρώ. Μου αρέσει το παραμύθι των αστροναυτών που πάτησαν στη σελήνη.... Για φαντάσου να είσαι στο φεγγάρι, που βλέπουμε και να επικοινωνείς με το Χιούστον! Να είσαι μπροστά στην τηλεόραση και να το παρακολουθείς...... Η ανθρωπότητα να κρατά την αναπνοή της! Ισως το γεγονός αυτής της μοναδικής στιγμής στο χρόνο είναι που με μαγεύει τόσο..... Μπορεί γι αυτό να νοιώθω δέος κάθε φορά που κοιτάζω την πανσέληνο. Κι επειδή λατρεύω και πάντα θα λατρεύω τα παραμύθια, αντιδρώ στη θεωρία της ερήμου της Νεβάδα. Θα θελα να μπορούσα να πω κι εγώ αυτή την ατάκα που έμεινε στην ιστορία.... "That's one small step for [a] man, one giant leap for mankind." Ο θρυλικός πια Νιλ Άρμστρονγκ.... Θα μπορούσε να είναι ο ήρωας του πιο γνωστού παραμυθιού.... Η πρόταση του καλύτερη απ' όλες τις κινηματογραφικές ατάκες που έχω αποστηθίσει.... Η μαγεία της βρίσκεται στο ακατόρθωτο, το μοναδικό! Θέλω να ονειρεύομαι πως ειπώθηκε στη σελήνη....κι ας μου βγάζει τη γλώσσα της η λογική. Δεν ξέρω γιατί κοιτώ την πανσέληνο... Μπορεί απλώς να μ' αρέσει αισθητικά.... Γιατί πρέπει άλλωστε να βρίσκουμε την αιτία πίσω από κάθε τι που μας αρέσει;

Νιλ Αρμστρονγκ