Ο κακός μας ο καιρός(;)...

Αυτός ο χειμώνας λες και κράτησε περισσότερο από άλλους.

Ολοι κρυωμένοι γρυπιασμένοι και μίζεροι....

Τι να πουν και οι άστεγοι;....

Δε νομίζω πως έφταιξε τόσο ο κακός καιρός...

Τα όσα έγιναν και συνεχίζουν μας έχουν τσακίσει.

Οπου και να κοιτάξεις η κατάσταση δραματική.....

Λένε θα φτιάξει όπου να ναι ο καιρός, θα μπει η άνοιξη....

Καιρός να μαζέψουμε τα χοντρά πουλόβερ, τα παλτά.......

Να βγάλουμε τ' ανοιξιάτικα μας!

Να βγούμε σαν τα σαλιγκάρια απ' τα σπίτια που κλειστήκαμε.....

Να πάμε βόλτες, να λιαστούμε σαν τις γάτες.....

Να θυμηθούμε που έχουμε αφήσει το καλό μας χαμόγελο!

Να ψάξουμε να το βρούμε και να το φορέσουμε.....

Αντίθετα στη μαυρίλα των καιρών εμείς!

Μόνον έτσι θ' αντέξουμε.....

Ας θυμηθούμε πως είμαστε τυχεροί!!

Οσοι έχουμε δουλειά, σπίτι δικό μας, φαΐ στο τραπέζι μας, θέρμανση....

Πολλά πράγματα που θεωρούσαμε αυτονόητα δεν είναι πια.....

Και γω που παραπονιέμαι μια βδομάδα τώρα πως έχει πρόβλημα το blog μου......

Ξέρω πως κάποιοι γελάνε πικρά που με ακούνε.....

Γελάνε πικρά γιατί εκείνοι δεν έχουν πρόσβαση στο internet.

Δεν έχουν υπολογιστή, δεν έχουν σπίτι, δεν έχουν πολλά απ' αυτά που έχω εγώ......

Εγώ και αρκετοί άλλοι!

Εμείς που είμαστε ακόμα, τυχεροί δεν έχουμε δικαίωμα να είμαστε μίζεροι.

Χαμογελάστε λοιπόν!

Οχι από υποχρέωση, αλλά για να δείξουμε στην τύχη μας πως δεν είμαστε αγνώμονες!!!