Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011
Το Ξύπνημα...
Φαίνεται πρέπει να πιάσεις πάτο για να συνέρθεις!
Κάποια στιγμή προχθές το βράδυ άρχισα να νοιώθω μια άνευ λόγου ευφορία.
Η αλλεργία δεν είχε σταματήσει, ούτε ο πονοκέφαλος και το δόντι εξακολουθούσε να έχει πρόβλημα.
Σαν φλας μπακ θυμήθηκα τη μαμά μου και κάποιες αληθινά δύσκολες στιγμές που είχα περάσει δίπλα της.
Τότε ήρθαν στο μυαλό μου τα λόγια του ψυχαναλυτή(χρόνια πριν)που όταν του τα διηγήθηκα μου είπε πως είμαι πολύ δυνατός άνθρωπος.
Ναι έχω περάσει χειρότερα.
Πολύ χειρότερα!!
Τόσο που δε συγκρίνονται με μια αλλεργία, ένα πονοκέφαλο και ένα προβληματικό δόντι....
Σιγά τα δύσκολα!
Και ξαφνικά χαμογέλασα χωρίς λόγο και ένοιωσα μια χαρά ν' ανεβαίνει από την ψυχή μου.
Γιατί; Τι μου είχε συμβεί τελικά;
Σιγά το μέγα πρόβλημα!
Εχω περάσει τόσα και τόσα που αυτό δεν ήταν ούτε μια μικρή παρωνυχίδα!
Η ζωή μας είναι τόσο μικρή......
Το καλοκαίρι δεν κρατά για πάντα!
Είχα μιζεριάσει για κάτι ανάξιο λόγου!
Είχα χάσει μια όμορφη καλοκαιρινή μέρα επειδή είχε ένα πρόβλημα το δόντι μου!
Απαράδεκτο...
Η ζωή είναι μικρή, όμορφη, πολύτιμη...εμείς είμαστε πολύτιμοι!
Είναι ντροπή ν' αφήνουμε το χρόνο να κυλά χωρίς να κάνουμε όμορφα πράγματα.
Πράγματα που μας ευχαριστούν....
Θα με περάσατε για παλαβή που άλλαξα διάθεση έτσι απότομα.
Δεν είμαι καθόλου.
Απλά συνειδητοποίησα πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος και πόσο ανούσια ήταν αυτά που μ' ενοχλούσαν.
Δε λέω είναι εκνευριστικό πράγμα η αλλεργία, αλλά δεν είναι και τίποτα σοβαρό.
Σου χαλάει λίγο τη διάθεση.
Στο χέρι μας όμως είναι να μην το αφήσουμε να κρατήσει!
Το πιο σημαντικό δε είναι πως όταν σκέφτεσαι θετικά σου συμβαίνουν και καλά πράγματα!
Η μπορείς ν' αντλείς χαρά από μικρά πράγματα...
Χάρηκα που πήγα σ' έναν καλό γιατρό και μου έφτιαξε το δόντι μια χαρά και γρήγορα!
Χάρηκα που βγαίνοντας βρήκα αμέσως ταξί και δε χρειάστηκε να περιμένω όπως άλλες φορές.
Μπορεί να σας φαίνεται αστείο, αλλά γιατί;
Πόσο θα ζήσουμε;
Γιατί όσο είμαστε σ' αυτό τον κόσμο να μη χαιρόμαστε τα πιο απλά πράγματα.
Ναι, βρήκα ταξί αμέσως και χάρηκα γι αυτό.
Την επόμενη φορά μπορεί να μη χαρώ αλλά τώρα χάρηκα.....
Είναι πολύς καιρός τώρα που αφήνω το χρόνο να περνάει χωρίς να χαίρομαι....
Χαμένος χρόνος.....
Θα προσπαθήσω να αλλάξω.
Να βλέπω τη μου ζωή θετικά.
Στο κάτω κάτω είμαι από τους τυχερούς στη ζωή μας.
Εχω τόσα όμορφα να θυμάμαι και άλλα τόσα να σχεδιάσω...να ζήσω!
Νοιώθω σα να ξύπνησα!
Ναι ξέρω σε άσχημη στιγμή(οικονομικά)ξύπνησα......
Τι να γίνει, μπορεί και στην κρίση θα υπάρχουν κάποια θετικά...λέω....
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Στην κρίση Σοφάκη δεν υπάρχει τίποτα θετικό. Αλλά δεν θα πεθάνουμε ποτέ κου@άλα νεκροθάφτη. Πάρε μέτρα εσύ αλλά εμείς θα είμαστε ζωντανοί ν'αναμετρηθούμε. Δεν σε προλαβαίνω ρε Σοφάκι είσαι και πολυγραφότατη. Πόσες και πόσες φορές δεν χάρηκα κι εγώ με απλά πράγματα. Και τα μετράω και βάζω πόντους. Σήμερα αυτό, κι εκείνο και τ' άλλο βρε τί τυχερή που είμαι!!!! Μην νομίζεις δεν είμαι πάντα μέσα στη μίρλα.
Νάση μου το ξέρω...αλλά όπως το έγραψες και γέλασα, το είχα ξεχλασει..δε θα πεθάνουμε ποτέ κου@λα νεκροθάφτη! Ακόμα και μέσα στην κρίση μπορεί να συμβεί κάτι δικό σου, που να κάνει εσένα να χαρείς!!..για τον κάθε ένα είναι κάτι διαφορετικό..έτσι το βλέπω.
Και δεν είσαι μέσα στη μίρλα εσύ!!
Δημοσίευση σχολίου