Κυριακή 26 Ιουνίου 2011
Ν' ανοίξει η γη να με καταπιεί!
Είναι κάποιες φορές που εύχεσαι ν' ανοίξει η γη να σε καταπιεί!
Είσαι καλά, βγαίνεις μετά από πολύ καιρό...
Ισως γι αυτό νιώθεις κάπως άβολα...
Ξεκινάς να πεις κάτι και στη μέση το ξεχνάς...
Δε σου έχει ξανατύχει, λες δε θα το προσέξει...
Η συζήτηση είναι ενδιαφέρουσα...μαθαίνεις πράγματα που γίνονται στην πόλη σου και συ δεν έχεις ιδέα.
Ολα μια χαρά.
Η έτσι νομίζεις....
Και ξαφνικά συμβαίνει κάτι!
Δεν το έχεις ξαναπάθει...βρήκε την ώρα;
Δεν ξέρεις τι είναι και η ντροπή είναι τεράστια.
Φέρνεις και τον άλλον σε δύσκολη θέση!
Ερχεται η άλλη μέρα, παίρνεις την οικογενειακό γιατρό και της λες τι συνέβη.
Και ακούς έναν εξάψαλμο...
Εχεις παρατήσει τον εαυτό σου, δεν τρως κανονικά και αυτό που φοβόσουν αυτό για το οποίο σε είχε προειδοποιήσει μάλλον το έπαθες.
Νευρική ανορεξία....
Το έχεις ακούσει μα δεν μπορούσες να φανταστείς πως θα συνέβαινε σε σένα.
Και έχει πολλούς τρόπους που εμφανίζεται.
Σε προειδοποιεί!
Εχεις βγει χωρίς να έχεις φάει.
Ενα γιαούρτι με μέλι δεν είναι φαγητό.
Δε μπορείς να ζεις με καφέδες.
Τα έχεις ακούσει, σου τα έχουν πει μα ποτέ δεν έδωσες σημασία.
Και ποτέ δε φανταζόσουν πως θα σου συμβεί κάτι σαν 'αυτό'.
Κάτι που δεν ξέρεις τι θα μπορούσε να είναι...
Θα έπρεπε να πας αμέσως σε κάποιο νοσοκομείο.
Σε έφαγε όμως η ντροπή......
Και αυτό τελικά είναι χειρότερο.
Και για τον άλλον και για σένα.
Τον βλέπεις που σε κοιτάζει εξεταστικά να σιγουρευτεί πως είσαι καλά.
Βγήκε ένα Σάββατο ο άνθρωπος και του το έβγαλες ξινό!
Και ντρέπεσαι τόσο πολύ που δεν ξέρεις τι να κάνεις.......
Να ανοίξει η γη να σε καταπιεί!
Δεν ανοίγει όμως η ριμάδα....
Ευχεσαι να γυρίσει ο χρόνος πίσω, να ξεχαστούν όλα!
Οι ευχές δεν πιάνουν, ίσως γιατί το σώμα σου βαρέθηκε να το ξεχνάς....
Αποφάσισε να σου δώσει ένα καλό μάθημα να το θυμάσαι.
Και εσύ σίγουρα θα το θυμάσαι, αυτή την έξοδο θα τη θυμάσαι όσο ζεις!
Και δε θα ξαναφήσεις τον οργανισμό σου έτσι ποτέ πια...λες...
Δεν τελειώνει όμως εκεί...
Θα το θυμάται και ο άλλος......
Θα το θυμάται με φρίκη.
Φέρνεις ξανά στο μυαλό σου την εικόνα του πριν μπεις στο ταξί.
Να σε διώξει να ξεχάσει ο άνθρωπος.
Να ξεχάσει ένα φρικτό Σαββατόβραδο.
Θέλεις να ξεχάσεις εσύ;.......
Για ρώτα και τον άλλον!
Και το βράδυ και σένα και τη γνωριμία...τα πάντα...
Αλλος στη θέση του θα είχε φύγει νωρίτερα!
Ισως φοβήθηκε να σ' αφήσει πριν σιγουρευτεί κάπως;
Κι εσύ που νόμιζες πως η χειρότερη έξοδος ήταν μια φορά που αδιαθέτησες ξαφνικά και φορούσες λευκά...
Μέχρι χθες αυτό ήταν το χειρότερό σου.....
Δε φανταζόσουν ούτε στους εφιάλτες σου πως υπάρχουν χειρότερα!
Δεν είχες ζήσει τίποτα παρόμοιο, πως να το φανταστείς;
Θέλεις να ξεχάσεις.
Σίγουρα κι εκείνος.
Φοβάσαι να τον ξαναπάρεις τηλέφωνο γιατί δεν ξέρεις αν θέλει να σε ακούσει ξανά.
Ντρέπεσαι πολύ......
Ας είχε ανοίξει η γη να σε καταπιεί.........
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
να μην ντρέπεσαι.
να κάνεις κάτι,τώρα.απο τώρα κι έπειτα. το παρελθόν δε γυρίζει πίσω,το παρον ομως και το μελλον μας τα φτιάχνουμε.
((( )))
Δε μπορώ να μη ντρέπομαι...αλλά κάνω...αλήθεια, 8 το πρωί ξύπνησα τη γιατρό μας να της πω...θα θελα μόνο να μπορούσα να κάνω delete τη χθεσινή μέρα...είμαι καλά μην ανησυχείς:)ευχαριστώ!!!
Αφου ο τυπος σ εκανε να αισθανθεις ετσι , δεν αξιζε τον κοπο .
Οπως και ναχει , μου φαινεται πως δινεις υπερβολικη σημασια στους ανθρωπους .
Μιχάλη, όλοι μας έχουμε τις μικρές μας ανασφάλιες, δε δίνω μεγάλη σημασία στους άλλους. Και ναι, ο τύπος δεν αξίζει...μόνο που δε με νοιάζει καθόλου αυτός, αλλά πως εγώ ένοιωσα άσχημα μπροστά του!
Δημοσίευση σχολίου