Η Αλλαγή της Χρονιάς....

Φεύγει κι αυτή η χρονιά.... Ακούω κάποιους να λένε 'άντε να φύγει'...... Τους ακούω και δεν ξέρω τι να σκεφτώ.... Αφού λένε πως το 2012 θα είναι χειρότερο γιατί βιαζόμαστε να φύγει το '11; Και τελικά τι σημασία έχουν οι αλλαγές των χρόνων; Εκτός απ' το να είμαστε ημερολογιακά ένα χρόνο μεγαλύτεροι..... Τι αλλάζει; Με το που θα μπει το '12 θα έχουμε μεγαλύτερους μισθούς και συντάξεις; Θα φτιάξει η Παιδεία; Το σύστημα Υγείας μήπως; Οι πολιτικοί μας θα παραιτηθούν απ' τους μισθούς τους; Θα σταματήσουν τα χρέη, τα δάνεια, τα άγχη; Μήπως φύγει το ΔΝΤ; Επειδή τίποτα απ' αυτά δεν πρόκειται να συμβεί γιατί θέλουμε τόσο ν' αλλάξει η χρονιά; Γιατί ο περισσότερος κόσμος νομίζει πως με το που αλλάζει μια χρονιά αλλάζει και 'κάτι'; Οσο θυμάμαι τον εαυτό μου ποτέ δεν άλλαξε τίποτα με την αλλαγή του χρόνου. The rich stay rich the poor get poorer όπως λέει και ο Leonard Cohen. Εμείς αλλάζουμε όχι τα χρόνια..... Την απόφαση ν' αλλάξουμε δεν είναι ανάγκη να την πάρουμε με την αλλαγή του χρόνου. Οποιαδήποτε μέρα, ώρα μπορούμε να ξεκινήσουμε κάτι καινούριο ή να σταματήσουμε κάτι παλιό. Νομίζω τα στολίδια και τα γιορτινά τραγούδια είναι για τα παιδιά. Για να χαρούν τη γιορτή, τον ερχομό του Αη Βασίλη...... Για μας τους μεγάλους τι αλλάζει; Γιατί δίνουμε την ευχή 'χαρούμενος ο καινούργιος χρόνος'; Ετσι για να λέμε κάτι; Πόσοι αληθινά πιστεύουν πως με την αλλαγή του χρόνου κάτι καλό θα συμβεί; Στοιχηματίζω πολλοί λίγοι. Αν καθίσουν και το σκεφτούν σοβαρά. Το λέμε όμως..... Για να δώσουμε λίγο θάρος στον εαυτό μας; Για να χαμογελάσουμε λιγάκι; Για να πιστέψουμε το παραμύθι για λίγο; Το λέμε..... Μπας και πιάσει μια φορά!....... Ποτέ δεν ξέρεις...... Καμιά φορά γίνονται και θαύματα..... Αν είναι να γίνει ένα, δεν υπάρχει καταλληλότερη βραδιά απ' αυτή της Πρωτοχρονιάς..... Ας ευχηθούμε και φέτος λοιπόν....... Γιατί ποτέ δεν ξέρεις...........

Φέτος τα Χριστούγεννα.........

Απ' το παράθυρό μου βλέπω μια βεράντα, της πολυκατοικίας που είναι δίπλα. Είναι η μοναδική στολισμένη με κόκκινα φωτάκια που αναβοσβήνουν. Μέχρι και πριν δυο χρόνια είχαμε στολίσει όλοι...... Μερικά σπίτια το είχαν ειλικρινά παρακάνει. Περνούσαμε από κάτι καρακιτς βεράντες και γελούσαμε. Ηταν όμως τα δέντρα σε μερικά προάστια τόσο όμορφα, στολισμένα με λαμπάκια αδιευκρίνιστου χρώματος.... Μου άρεσε τόσο να τα κοιτάζω....... Ευχόμουν να μην περάσουν ποτέ τα Χριστούγεννα για να χαίρομαι τα στολίδια..... Πως άλλαξαν τόσο οι καιροί. Θυμάμαι ακόμα τα δέντρα στην Ερυθραία(;) νομίζω.... Πόσο μου άρεσε να τα χαζεύω. Φέτος δεν έχω διάθεση για τέτοια... Εχουν συμβεί και πολλά..... Ισως στολίσω μια ακρούλα..... Ετσι για το καλό.... Να το δει ο Αι Βασίλης...... Δεν έχω καθόλου κέφι φέτος τα Χριστούγεννα. Μου κάνει εντύπωση πως άλλοι στολίζουν φτιάχνουν γλυκά...... Δεν έχουν καταλάβει πόσο έχουν αλλάξει οι καιροί; Πόσος κόσμος θα περάσει στο δρόμο αυτά τα Χριστούγεννα;...... Μόνο που το σκέφτομαι νοιώθω ένα κόμπο στο στομάχι. Πως μπορείς να καθίσεις σε γιορτινό τραπέζι όταν ξέρεις πόσος κόσμος δεν έχει φαγητό; Νομίζω πως ο καλύτερος τρόπος να νιώσω τα φετινά Χριστούγεννα είναι βοηθώντας! Πάντα χρειάζονται εθελοντές να βοηθήσουν στα συσσίτια...... Αντί να φάω γαλοπούλα στο σπίτι θα περάσω πολύ καλύτερα κοντά σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Εχω ετοιμάσει και 'δωράκια'. Αυτά θα είναι τα δικά μου Χριστούγεννα! Ξεχωριστά και ωραιότερα από κάθε άλλη χρονιά. Κάποιοι άνθρωποι το κάνουν αυτό κάθε χρόνο. Μακάρι να υπάρξουν και άλλοι που θα κάνουν το ίδιο. Αλλωστε το να δίνεις κάτι που μπορείς σε κείνον που το έχει ανάγκη είναι η μεγαλύτερη ευτυχία! Γι αυτό έγραψα αυτό το κείμενο...... Μήπως 'παρασύρω' κι άλλο κόσμο να νιώσει το αληθινό νόημα της γιορτής.....

Αγάπη.....

Αρρωστη.... Μέρες τώρα άρρωστη... Ν' αγαπάς πολύ...... Να τους αγαπάς σαν αίμα σου....... Να 'χεις περάσει μια ζωή...... Τόση αγάπη.... Είμαι άρρωστη. Οταν οι άνθρωποι σου δε σ' αγαπούν πια.... Το νιώθεις στη φωνή τους.... Στον τρόπο που απομακρύνονται.... Επεσες έξω; Μια ζωή νόμιζες άλλα;.... Πως γίνεται; Το στομάχι μου...το κεφάλι... Ζαλίζομαι...... Γιατί; Δικαίωμα τους να μη μ' αγαπούν πια. Πονάει όμως.... Δε μπόρεσα να βοηθήσω... Πως διαγράφεις κάποιον με την πρώτη φορά που δεν μπορεί να βοηθήσει; Την οικογένεια σου; Δε μπορούσα....ήθελα μα δεν μπορούσα..... Αρρωστη........ Αρρωστη γιατί εγώ δεν μπορώ να πάψω ν' αγαπώ. Εγώ δεν έπαψα στιγμή να νιώθω το ίδιο... Την ίδια αγάπη.... Ούτε θα πάψω ποτέ.... Να μην τους νοιάζει άραγε; Δε μπορώ να το φανταστώ...δε θέλω. Είναι μια πληγή που δε θα κλείσει.... Είναι σα να τους έχασα...... Και είναι σα να έχασα τη μαμά μου ξανά. Τέτοιος πόνος.... Υποφέρω και σε ποιον να το πω;.... Μόνο η Σοφία ξέρει...κατάλαβε.... Δε φτάνει όμως.... Σα να χάνω τη μαμά μου.... Αυτός ο βουβός πόνος... Δεν έχω ξεσπάσει. Οπως τότε. Ξέρω πως θ' αρρωστήσω αργότερα, όπως τότε. Οταν έρθει η ώρα να ξεσπάσω..... Νόμιζα πως μ' αγαπούσαν.... Δε μπορώ να πιστέψω πως έκανα λάθος..... Δε μπορώ να σταματήσω να τους αγαπώ.......

Η μεταξωτή κλωστή...

Πόσο εύκολο είναι........ Πόσο εύκολα περνάς απ' τη μια πλευρά στην άλλη;..... Λες και όλα εξαρτώνται από μια κλωστή. Μια λεπτή μεταξωτή κλωστή....... Σας δένει γερά... Σπάει όμως και απίστευτα εύκολα...... Νομίζεις πως είσαι ερωτευμένη με κάποιον.... Σε απορρίπτει ξαφνικά..... Δεν ξέρεις το λόγο.... Προσπαθείς να τον δικαιολογήσεις.... Θυμώνεις.... Με κείνον, με τον εαυτό σου... Ποιος φταίει; Ψάχνεσαι...... Να βρεις εξηγήσεις.... Αν δε σου πει εκείνος όμως δε θα μάθεις ποτέ.... Κι έτσι περνάς απ' τον έρωτα στο 'δε θέλω ούτε ν' ακούω τ' όνομα του'! Που είναι τελικά η διαφορά; Τι συμβαίνει; Πως μπορείς να νιώθεις τόσο αντίθετα αισθήματα τόσο γρήγορα; Ερωτας – Αδιαφορία έως Αντιπάθεια. Πως γίνεται να είναι τόσο εύκολο; Πως αλλάζουν τόσο εύκολα τα συναισθήματα; Απ' τη μια άκρη στην άλλη..... Δεν υπάρχει ενδιάμεσο..... Τουλάχιστον όχι για μένα. Απ' το ένα άκρο στο άλλο..... Με μια μικρή στάση θυμού, προσπάθειας να καταλάβεις..... Αυτή η τόσο ντελικάτη μεταξωτή κλωστή.... Πόσο δυνατά ενώνει και πόσο εύκολα σπάει..........

Θεωρητικά μιλώντας...

Σκέφτομαι ιστορίες, γεγονότα που θα μπορούσαν να συμβούν. Και αν κάτι απ' αυτά που σκέφτομαι συμβεί; Υπάρχει σωστή τακτική;.... Τι είναι αυτό τελικά;.... Πως προσεγγίζεις έναν άντρα που σου αρέσει; Υπάρχει τρόπος, χρόνος;.... Προφανώς υπάρχει. Είναι όμως ίδιος για όλους τους άντρες; Δε νομίζω..... Αν υπήρχε θα έβγαινε κάτι σαν οδηγίες χρήσης, σα manual..... Θα το αγοράζαμε όλες απ' τα περίπτερα και θα ξέραμε πως να φερθούμε. Ωραία θα ήταν.... Τότε όλα θα ήταν πολύ απλά. Μόνο που επειδή κάθε άνθρωπος(άντρας ή γυναίκα)είναι διαφορετικός/μοναδικός δε μπορούμε να φερόμαστε με τον ίδιο τρόπο σε όλους. Γνωρίζεις έναν άντρα στο δρόμο, στο καφέ, στο super market... Πως πρέπει να φερθείς; Σου αρέσει του αρέσεις.... Πώς μπορείς να καταλάβεις αν σου λέει αλήθεια; Σου δίνει το κινητό του.... Ρισκάρεις να πάρεις; Είναι ασφαλές να βγεις με κάποιον που γνωρίζεις μόνο λίγα λεπτά; Μπορεί να είναι επικίνδυνος..... Δε θα μάθεις αν δεν του δώσεις μια ευκαιρία....... Πόσο επικίνδυνος μπορεί να είναι ένας τύπος που βγάζει το σκύλο του για βόλτα; Φαντάζομαι όσο κι εγώ όταν βγαίνω για τρέξιμο..... Θα ήθελα να ήμουν περισσότερο θαρραλέα..... Να έδινα μια ευκαιρία σ' έναν ξένο άνθρωπο. Δεν είναι όλοι ψεύτες ή μαχαιροβγάλτες..... Ακόμα και αν βγεις τελικά μ' έναν άγνωστο.... Πως φέρεσαι; Τι συζητάς; Σίγουρα πηγαίνετε σε δημόσιο χώρο. Ποιες είναι οι ερωτήσεις που ΔΕ ρωτάς σε πρώτο ραντεβού μ' έναν άγνωστο; Ποια τα θέματα που δεν αγγίζεις; Θρησκεία και πολιτική;.... Τα περισσότερα θέματα όμως δεν είναι πολιτικά; Για ποια πράγματα μιλάς; Τι είναι ασφαλές ν' αποκαλύψεις σ' αυτό το ραντεβού; Μήπως η συζήτηση πρέπει να είναι για γενικά θέματα...κάπως ασαφή; Δε θα βαρεθήτε; Τελικά ποιο το νόημα να βγεις με κάποιον(που σου αρέσει)αλλά ψιλοφοβάσαι και δεν ξέρεις και τι να συζητήσεις μαζί του; Δε θα περάσεις καλύτερα σπίτι διαβάζοντας το βιβλίο σου;..... Θεωρητικά πάντα μιλώντας....

Χριστοούγεννιάτικες σκέψεις...

Ξεκίνησε προχθές. Ηλπιζα πως κάπως θα γλίτωνα..... Ηρθε όμως το πρώτο email με Χριστουγεννιάτικο θέμα... Να μου θυμίσει αυτό που προσπαθώ να ξεχάσω τόσον καιρό... Πόσες μέρες μένουν μέχρι τα Χριστούγεννα. Καπάκι άρχισαν και οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί να μας το θυμίζουν.... Δε μπορεί να ηρεμήσει, να ξεχαστεί ένας άνθρωπος; Δε μπορεί, αυτό κατάλαβα. Μην το πάρετε στραβά, τα λατρεύω τα Χριστούγεννα! Είναι η μόνες μέρες του χειμώνα που αγαπώ. Θα τα περάσω μόνη μου φέτος όμως....όπως και το καλοκαίρι. Και καλά το καλοκαίρι(η αγαπημένη μου εποχή)όλο και κάτι μπορείς να κάνεις, το χαίρεσαι και μόνος. Τα Χριστούγεννα όμως δεν είναι το ίδιο..... Είναι εποχή που περνάς με σύντροφο ή κολλητούς φίλους. Σύντροφο δεν έχω και οι κολλητές μου θα λείπουν! Θα ήθελα να μπορούσα να κοιμηθώ και να ξυπνήσω μετά τις γιορτές. Πέρυσι ήμουν πάλι μόνη αλλά δε με πείραξε. Ηταν η πρώτη φορά μετά το χωρισμό, κάπου το περίμενα. Ελεγα του χρόνου θα είναι καλύτερα.... Ηρθε όμως ο άλλος χρόνος και δεν είναι καλύτερα. Είναι και η εποχές που ζούμε.... Το τελευταίο που ήθελα ήταν να περάσω τις γιορτές μόνη. Για κάποιο λόγο ήμουν σίγουρη(πέρυσι)πως σ' ένα χρόνο θα είχα βρει έναν σύντροφο.... Εκανα όνειρα πως θα τα περνούσαμε μαζί. Απογοητεύτηκα..... Σε λιγότερο από ένα μήνα έχουμε Χριστούγεννα και δεν έχω διάθεση ούτε να στολίσω..... Πέρυσι στόλισα και είχα τέτοια χαρά..... Μου άρεσε που ήμουν μόνη. Και η μοναξιά όμως έχει όρια...... Στην αρχή σου αρέσει, βρίσκεις πολλά πράγματα να κάνεις, βελτιώνεις τη ζωή σου, αφήνεις το παρελθόν και ό,τι σ' έχει πληγώσει πίσω.... Καθαρίζεις.... Από κάποια στιγμή και μετά όμως αρχίζεις να βαριέσαι μόνη. Κάνεις πράγματα που σου αρέσουν και θα θελες να έχεις τον άνθρωπο σου να τα μοιραστείς. Και έρχονται και τα Χριστούγεννα και έχεις κάνει τόσα όνειρα..... Μένουν όμως στη φαντασία όλα.... Πάλι θα δεις ξανά όλες τις Χριστουγεννιάτικες ταινίες.... Το φουστανάκι που αγόρασες θα μείνει στην κρεμάστρα. Γιατί δε θα πας πουθενά..... Πυτζάμες και dvd.με Χριστουγεννιάτικες ταινίες... Τις ίδιες που είδες πέρυσι. Πως θα τις περάσω αυτές τις γιορτές; Ενας φίλος ψυχαναλυτής μου είχε πει παλιά πως τα Χριστούγεννα γίνονται οι περισσότερες αυτοκτονίες. Οι άνθρωποι που είναι μόνοι και δεν περνούν καλά νομίζουν πω όλοι οι άλλοι περνάνε τέλεια! Είναι και αυτό το δήθεν των δημοσιογράφων και κάποιων γνωστών που επιδεινώνουν την κατάσταση. Στην πραγματικότητα αυτοί που περνάνε πολύ όμορφα είναι μειοψηφία σε σχέση με όσους περνάνε μίζερα. Αν το καλοσκεφτώ όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου άσχημα! Εχω το σπίτι μου, καλό φαγητό, ζεστασιά και πολλές απ' τις ταινίες που μου αρέσουν να ξαναδώ! Πολύς κόσμος δε θα έχει τίποτα απ' αυτά φέτος τα Χριστούγεννα........ Ας μην είμαι λοιπόν αχάριστη! Υπάρχουν πάντα τα πολύ χειρότερα...δυστυχώς. Και τα πολύ καλύτερα που περιμένουν στη γωνία.... ΥΓ. Εχω και τους φίλους απ' το twitter!!

Το πιο ψηλό σκαλοπάτι ...

Περνάμε τη ζωή μας θεωρώντας ορισμένα πράγματα άσχημα. Εκνευριζόμαστε όταν χυθεί καφές στη μπλούζα μας.... Θυμώνουμε όταν λεκιαστεί το τραπεζομάντιλο με κόκκινο κρασί. Στενοχωριόμαστε όταν δούμε, τελευταία στιγμή, πως το παντελόνι που θα φορούσαμε στο ραντεβού είναι βρώμικο.... Τέτοια πράγματα μας στενοχωρούν. Τυχεροί οι άνθρωποι που περνούν μια ζωή με τέτοιες στενοχώριες. Πρέπει να έρθει η 'αληθινή' στενοχώρια για να καταλάβουμε πόσο ασήμαντα ήταν όλα αυτά.... Τότε σκεφτόμαστε πόσο γελοίο ήταν που θυμώσαμε όταν έπεσε ο χυμός επάνω μας... Τότε μόνο ευχόμαστε η στενοχώρια μας να ήταν μέχρι εκεί.... Μόνο τότε όμως....... Οταν έρθει κάτι πολύ σοβαρό. Δεν είναι το παντελόνι που πλένεται..... Κάποια γεγονότα είναι μη αναστρέψιμα. Δεν είναι τραπεζομάντιλο να πλυθεί, φουστάνι να το αλλάξουμε... Είναι ένα τέλος...τέλος εποχής, τέλος ζωής, τέλος.... Δεν υπάρχει τίποτα πιο σοβαρό απ' το να χάνεις ένα αγαπημένο πρόσωπο. Εγώ δυστυχώς το έχω ζήσει αρκετές φορές με αποκορύφωμα το θάνατο της μαμάς μου. Αυτές είναι στιγμές που δε συγκρίνονται με άλλες. Αφού νιώσεις τον πόνο, αφού ξεσπάσεις, μετά από καιρό, έρχεται η ώρα που συνειδητοποιείς πόσες φορές είχες κλάψει για ανούσια πράγματα. Τότε ξέρεις πια, θα εκνευριστείς ξανά όταν χυθεί κόκκινο κρασί στο τραπεζομάντιλο, αλλά δε θα είναι το ίδιο.... Εχεις μάθει πια να ξεχωρίζεις τα επίπεδα της στενοχώριας... Μόνο που πρέπει να πατήσεις στο πιο ψηλό σκαλοπάτι... Τότε θα καταλάβεις πόσες φορές στενοχωρήθηκες για ασημαντότητες. Οταν περάσει δίπλα σου ο θάνατος.... Οταν βιώσεις την απώλεια... Τότε μόνο.... Θα 'θελες τότε να γυρίσει ο χρόνος πίσω. Τότε που στενοχωριόσουν για αστεία(τα βλέπεις τώρα)πράγματα... Μαλώνεις τον εαυτό σου που στενοχωρήθηκε για το μπλουζάκι που χάλασε και ζητάς να ξανασυμβεί!! Ναι, να ξανασυμβεί γιατί έμαθες πια τη σημασία που είχε. Δε γίνεται όμως.... Εχεις περάσει σε άλλο επίπεδο πια. Ο πόνος αλλάζει με διαφορετικό τρόπο τον καθένα μας. Η απώλεια είναι μια πληγή. Και ο χρόνος δεν είναι γιατρός, μην ακούτε τι λένε.... Δε σταματάς να πονάς, απλώς ο πόνος διαφοροποιείται με το χρόνο. Γιατί τα σκέφτομαι σήμερα αυτά; Γιατί σήμερα γιορτάζουν οι Κατερίνες...... Σήμερα θα γιόρταζε η μαμά μου..... Της πήγα φρέσκα λουλούδια και κάθισα δίπλα στη φωτογραφία της.... Της μίλησα..... Ξέρει άραγε πόσο μου λείπει;......

Το Παρελθόν στο Παρόν...

Μπορείς να γίνεις φίλη με τον νεανικό σου έρωτα; Φαντάζομαι πως μπορείς.... Κάτω όμως από προϋποθέσεις! Χρειάζεται να υπάρχει μια ισορροπία... Να έχετε και οι δυο φτιάξει όπως θέλετε τη ζωή σας...... Αν όμως εκείνος την έχει φτιάξει όπως πάντα ήθελε...εσύ; Είσαι πιο δημιουργική από ποτέ, χαρούμενη που επιτέλους κάνεις αυτό που ονειρευόσουν αλλά.... Λείπει εκείνος που θα μοιραστείς μαζί του τη χαρά σου, τα όνειρά σου... Ο σύντροφος. Εκείνος έχει κάνει οικογένεια όπως πάντα ήθελε. Εσύ δεν καιγόσουν ποτέ για οικογένεια αλλά ένα σύντροφο πάντα ήθελες και αυτή την εποχή δεν έχεις. Πράγμα που σε έχει 'ρίξει' ψυχολογικά. Γιατί θέλει τόσο να βρεθείτε; Επικοινωνείτε μετά από χρόνια..... Στην αρχή ανταλλάσσατε email. Μετά άρχισαν τα τηλέφωνα. Στην αρχή πολύ αραιά....... Περνώντας ο καιρός πύκνωσαν. Μήπως έπρεπε να φανταστείς τι θα επακολουθούσε; Δε θα έκανε πρόταση να βρεθείτε;...... Τι άλλο; Ολοι οι άντρες μετά τα 40 όσο και αν είναι ευτυχισμένοι στο γάμο τους..... Για σένα εκείνος ποτέ δεν ήταν όπως οι άλλοι άντρες! Για σένα...... Εκείνος; Πως σκέφτεται εκείνος; Γιατί σε ξαναβρήκε; Η μήπως εσύ άνοιξες το κουτί της Πανδώρας; Αλλά και έτσι να είναι τι σημασία έχει; Εσύ είσαι ελεύθερη. Εκείνος σίγουρα δεν έχει πει στη γυναίκα που, τόσα σημαίνει για κείνον, πως σου τηλεφωνεί! Μια σκέψη που την έκανες μόλις έκλεισες το τηλέφωνο. Γιατί διατηρεί την επαφή αυτή κρυφά; Του θυμίζεις τα νεανικά του χρόνια..... Αυτό είσαι για κείνον. Μη βαυκαλίζεσαι δε θα μπορούσες να είσαι κάτι περισσότερο. Τώρα σου ζητά να βρεθείτε...... Ποιο το νόημα; Για σένα! Σκέψου τον εαυτό σου για μια φορά..... Μη ρισκάρεις....δεν υπάρχει κέρδος για σένα από τέτοιες ιστορίες. Γιατί να μην τον κρατήσεις στο μυαλό και την καρδιά όπως τότε;.... Ηταν ο μεγάλος σου νεανικός έρωτας...... Τώρα όμως έχει οικογένεια ενώ εσύ περνάς μια δύσκολη εποχή...συναισθηματικά.. Μόνο να πληγωθείς μπορεί από μια τέτοια ιστορία. Ακόμα και τα τηλεφωνήματα μπορεί να σου κάνουν κακό.... Ισως μια άλλη εποχή..... Οταν θα είσαι πολύ χαρούμενη, δε θα είσαι μόνη. Το να περνάς μια δημιουργική περίοδο δε φτάνει...

Ζησε!

Πριν Μιλήσεις, Άκου. Πριν Γράψεις, Σκέψου. Πριν Πληγώσεις, Νιώσε. Πριν Μισήσεις, Αγάπησε. Πριν τα Παρατήσεις, Προσπάθησε. Μα Πριν Πεθάνεις, ΖΗΣΕΕΕΕΕΕΕΕΕ! Γιώργος Σεφέρης

Η Ευτυχία πριν.....

Νομίζω πως ζω τη χειρότερη εποχή της ζωής μου. Είμαι σίγουρη πως πολλοί άνθρωποι είναι χειρότερα...πολύ χειρότερα απ' όσες οπτικές γωνίες κι αν το δεις. Το καταλαβαίνω πως είναι εγωιστικό... Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς όμως... Εγώ συγκρίνω τη ζωή μου , σήμερα και πριν.... Κοίταξα μια φωτογραφία χθες. Επεσε εντελώς τυχαία το μάτι μου.... Ετσι θυμήθηκα πως είναι να είσαι ευτυχισμένη και να το ξέρεις! Συνήθως καταλαβαίνουμε πως είμασταν ευτυχισμένοι όταν πάψουμε να είμαστε.... Εγώ όμως ξέρω πως νιώθω. Οταν είμαι ευτυχισμένη το καταλαβαίνω και χαίρομαι. Ζω πιο έντονα την ευτυχία από πολύ κόσμο.... Το ίδιο συμβαίνει κι όταν δεν είμαι ευτυχισμένη. Οταν είμαι καλά είμαι πάρα πολύ καλά...κι όταν δεν είμαι, γίνομαι χάλια.... Δε θα έπρεπε να ζω τόσο στα άκρα.... Αλλά ο χαρακτήρας, η ζωή, δεν κουμαντάρεται. Γεννιέσαι έτσι. Είμαι άνθρωπος που δε συμβιβάζεται εύκολα... Τα θέλω όλα απ' τη ζωή! Η όλα ή τίποτα! Οι ενδιάμεσες λύσεις δε με αφορούσαν ποτέ. Ναι είμαι άνθρωπος του 'ποτέ' και του 'πάντα'. Το πιστεύω δεν το λέω έτσι απλά. Δεν συμβιβάζομαι με μετριότητες. Ισως γιατί ξέρω πως έχω πολλά να δώσω. Και έχω δώσει.... Την ψυχή μου... Και όταν πέρασαν από πάνω υπέφερα.... Ο μεγαλύτερος μου πόνος: οι άνθρωποι δεν εκτιμούν αυτό το δόσιμο.... Δεν περιμένω να πάρω.... Αλλά πονάω που δεν καταλαβαίνουν τι παίρνουν. Ισως να μη θέλουν. Δε θέλουν γιατί μέσα τους ξέρουν πως δεν έχουν να δώσουν.... Αλλωστε το να μπορείς να δίνεις είναι ευτυχία, αλλά έχει κι ένα κομμάτι εγωισμού... Δεν είναι εγωιστικό να σε ικανοποιεί αυτό που κάνεις για τον άλλον; Και τώρα θα έπρεπε να νιώθω καλά. Είμαι χορτασμένη. Δε μου αρκεί όμως.... Δε μου αρκεί να ζω με αναμνήσεις... Είναι πολύ νωρίς άλλωστε. Θέλω να ζήσω! Να ερωτευτώ, να ταξιδέψω, να γελάσω μέχρι δακρύων! Ισως θα πρεπε να ξεκινήσω μ' ένα ταξίδι.... Αληθινό, όχι απ' αυτά των βιβλίων.... Παλιότερα ταξίδευα πολύ. Αυτό θα μου κάνει καλό....ένα μακρινό ταξίδι! Ενα ταξίδι απ' αυτά που πάντα ονειρευόμουν..... Στη δική μου περίπτωση θα είναι ένα σημαντικό βήμα. Θα κάνω κάτι που μου αρέσει πολύ....... Ολα δεν αρχίζουν από ένα πρώτο βήμα; Το δικό μου βήμα ίσως είναι το ταξίδι. Ενα βήμα μακριά απ' τη μιζέρια της καθημερινότητας. Μακριά απ' αυτή την άσχημη εποχή....

Φοβάμαι αυτή την Αλλαγή......

Φοβάσαι.... Κανένας δε σου είχε πει πως θ' αλλάξει... Δεν είναι έκπληξη. Δεν είναι ευχάριστο.... Φοβάσαι αυτή την αλλαγή. Δεν ήσουν προετοιμασμένη... Πάντα πίστευες στον από μηχανής Θεό. Ακόμα και τώρα.... Δεν έχεις περάσει κάτι παρόμοιο... Κανένας δεν έχει... Πρέπει να στηρίξεις και άλλους πιο αδύναμους. Εσένα ποιος θα σε στηρίξει; Ποιος θα σου κρατήσει το χέρι; Πως θα τα καταφέρεις μόνη;...... Θες να ονειρευτείς μα δε μπορείς...... Ξαφνικά το κατάλαβες αυτό. Δεν κάνεις όνειρα πια...... Φοβάσαι το αύριο. Πότε το συνειδητοποίησες αυτό; Χθες βράδυ; Κάποτε έκανες σχέδια...... Κανόνιζες μακρινά ταξίδια.... Οργάνωνες όμορφες Χριστουγεννιάτικες βραδιές.... Βόλτες στη στολισμένη πόλη... Καφέ και γλυκό στο Τρίστρατο..... Τώρα δε θέλεις να σκέφτεσαι πως έρχονται Χριστούγεννα. Και τ' αγαπούσες τόσο..... Μα τα πράγματα άλλαξαν.... Και όπως λένε θ' αλλάξουν κι άλλο. Αγνώριστη λένε θα γίνει η ζωή..... Μα είχε ήδη αλλάξει από πριν.... Στέκεσαι παγωμένη χωρίς να ξέρεις πως να κινηθείς.... Δεν έφταναν τα προσωπικά σου ήρθε κι αυτό. Είναι και ο φόβος που σου σφίγγει την καρδιά.... Η αβεβαιότητα...... Ανησυχείς.... Τι θα γίνει; Πόσο θα επηρεαστεί η ζωή σου;... Είναι κι άλλοι που φοβούνται, που νιώθουν έτσι.... Κλείστηκες στο κέλυφος που έφτιαξες για να προστατευτείς... Κι έμεινες μόνη να βιώσεις ό,τι μέλει να έρθει... Με βιβλία και ταινίες.... Τίποτα καλό δε συνέβη τον τελευταίο χρόνο... Μήπως συμβεί τους επόμενους μήνες; Πρέπει να ελπίζεις.... Χωρίς ελπίδα δεν έχει νόημα η ζωή.... Προσπάθησε να διώξεις αυτό το φόβο.....

POROSNEWS: διαφήμιση Jumbo Giorgos (GAP) , και 38 χρονια επε...

POROSNEWS: διαφήμιση Jumbo Giorgos (GAP) , και 38 χρονια επε...:   Σε μπελάδες το JUMBO για τη διαφήμιση με Παπανδρέου (ηχητικό) 0N-NEWS Εμπλοκή με τη δικαιοσύνη θα έχουν τα JUMBO λόγω της διαφήμιση...