Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017

Το Βασίλειο της διαφορετικότητας

Μια κοινωνία, και ειδικά παγκοσμιοποιημένη, λειτουργεί καλύτερα και πιο βολικά όταν οι προσωπικότητες των ανθρώπων είναι παρόμοιες ή μοιάζουν.
Τι συμβαίνει όμως όταν κάποιο ανθρώπινο ον νιώθει έντονα ότι δεν χωρά μέσα σε αυτό το βολικό μοντέλο; Όταν σε κάθε βήμα νιώθει ότι έχει διαφορετικά ψυχικά ερεθίσματα, προκλήσεις και προσκλήσεις και μάλιστα πολυεπίπεδα; Και μάλιστα όταν στις πρώτες εκδηλώσεις του διαφορετικού πέφτει επάνω η οικογένεια και η κοινωνία για να τον συνετίσει.
Αν η διαφορετικότητα δεν είναι ισχυρή, τότε ο ρόλος επανένταξης είναι εύκολος. Αν όχι τότε αρχίζει ο γολγοθάς των ψυχοσωματικών προβλημάτων για την διαφορετικότητα, αλλά και ένας κύκλος ιατρικών εξετάσεων που δεν οδηγεί πουθενά.
Πράγματι είναι μεγάλη ευλογία και κατάρα να είναι κάποιος διαφορετικός. Δεν συμπεριλαμβάνεται σε κανένα προσχολικό, σχολικό αλλά και κοινωνικό εγχειρίδιο. Θέλει δύναμη ψυχής και γνώσης εαυτού για να συνεχίσει και πάνω από όλα τεράστια πίστη στον εαυτό του για να ανταπεξέλθει στον ιδιαίτερο αυτόν κοινωνικό ρόλο. Είναι εδώ για να αλλάξει πράγματα, να οδηγήσει στην εξέλιξη και να ανοίξει νέους δρόμους.
Μια απλή ανάγνωση βιογραφιών θα επιβεβαιώσει αυτές τις θέσεις, άσχετα αν ο ιστορικός χρόνος μας κάνει να βλέπουμε πλέον αυτές τις προσωπικότητες ως νορμάλ και δεδομένες.
Σίγουρα πορείες σαν του Χριστού, των Γκάντι, Κένεντυ, Χέντριξ, Τζάκσον, Λινκολιν, Μοτσαρτ, Βαν Γκογκ και χιλιάδων άλλων κοινωνικών, πολιτικών και μουσικών επαναστατών, δεν υπήρξαν ιδιαίτερα εύκολες κατά γενική ομολογία.
Σήμερα τα αδιέξοδα της εποχής, αντίθετα με τις επιταγές της ηλεκτρονικής παγκοσμιοποίησης, αναζητούν το νέο, το διαφορετικό, το φρέσκο.
Σήμερα είναι η εποχή της διαφορετικότητας να βρει την δύναμη να κάνει τις νέες προτάσεις της.
Σήμερα πρέπει το κοινωνικό σύνολο να τις αναζητήσει, να τις υποστηρίξει, να τις εξελίξει.
Σήμερα είναι η εποχή η διαφορετικότητα να πάρει την θέση της στο βασίλειο που της αξίζει.

Απόσπασμα της ανέκδοτης σειράς #The Last Voyage αποκλειστικά για την Εναλλακτική Δράση – Maktoub

11 σχόλια:

Mia είπε...

Συναρπαστικό κείμενο. Πόση αλήθεια κρύβουν οι λέξεις του. Ευλογία και κατάρα η διαφορετικότητα!!! Σε φιλώ, γλυκιά μου Σερενάτα.

serenata είπε...

@Mia
Χαίρομαι που σου άρεσε!
Θα ήταν βαρετό, νομίζω, να ήμασταν όλοι ίδιοι.

Φιλάκια πολλά:))

Apokalipsis999 είπε...

Μάλλον η διαφορετικότητα, στην περίπτωση των επαναστατών, προτιμά την απομάκρυνση από έναν κόσμο καλά χειραγωγημένο στο σύστημα που δεν έχει διάθεση παρά μόνο για επιφανειακές αλλαγές. Εξάλλου το σύστημα έχει τους μηχανισμούς να περιθωριοποιεί όσους θεωρεί επικύνδινους για το status quo. Τι διαφορετικό να προτείνει κανείς άλλωστε σε ώτα μη ακουόντων και μυαλά που είναι προσκολημένα στην ατομοκρατία (αυτή είναι η βάση των ιδανικών που προωθεί ο καπιταλισμός); Άσε που όσοι λένε πως θέλουν ν' αλλάξουν τον κόσμο, δεν προσπαθούν ν' αλλάξουν πρώτα τον εαυτό τους! Αν μια επανάσταση δεν την πολεμά το σύστημα, τότε προέρχεται απ' αυτό με προφανείς λόγους...

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Μανιφέστο για τη διαφορετικότητα αυτό το έξοχο κείμενο. Κι όσοι κόπτονται για το αντίθετο, καλό θα ήταν ν' ασχοληθούν με τους "αξιοπρεπείς νορμάλ" τύπους, που τα βράδια ψωνίζουν δύστυχα παιδάκια και το πρωί πάνε τα παιδάκια τους στο σχολείο, σαν καλοί οικογενειάρχες. Με τη δική τους τη διαφορετικότητα (ή πιο σωστά την παθογένεια) ας ασχοληθούν κι ας αφήσουν κατά μέρος τα κηρύγματα μίσους. Χορτάσαμε από ηθικοπλαστικά τσιτάτα, νισάφι πια!...
Την καλησπέρα μου Σερενάτα...

ασωτος γιος είπε...

ωραιο κειμενο οντως
καλησπερα σερενατα

serenata είπε...

@Maria Kanellaki
Ακριβώς Μαρία μου!
Γεμίσαμε 'νορμάλ' 'κανονικούς'.
Το τι είναι κανονικό και αληθινό είναι μεγάλη συζήτηση.

Φιλάκια πολλά:))

serenata είπε...

@Apokalipsis999
Το κείμενο δεν είναι πολιτικό.
Δεν αναφέρεται σε πολιτική επανάσταση.
Η διαφορετικότητα μπορεί να έχει να κάνει με ιδέες ή με υγεία, με οτιδήποτε δεν είναι συνηθισμένο.

Φιλιά:)

serenata είπε...

@ασωτος γιος
Κι εμένα μου άρεσε, γιαυτό θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας.

Φιλάκια:))

G & M είπε...

Πολύ εύστοχη ανάρτηση... γι' αυτό που ζούμε...
Και το διαφορετικό σε αυτήν την κοινωνία που ζούμε είναι το να είσαι... Άνθρωπος! (πάντα σε σχέση προς τους άλλους...)
Και δυστυχώς σε αυτήν τη μάχη αυτό είναι το δύσκολο... το Να παραμείνεις Άνθρωπος, διότι όλοι θα προσπαθούν να σε κάνουν σαν τα μούτρα τους...
Άλλωστε, γι' αυτό φτάσαμε εδώ!

Φιλιά, δύναμη, όλα καλά και καλή επιστροφή!!!

serenata είπε...

@G & M
Συγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση, δεν είχα κοιτάξει σχόλια.
Το αυτονόητο έχει γίνει δύσκολο.
Το ν' αγαπάς τον συνάνθρωπος σου είναι... δύσκολο.


Φιλάκια πολλά:))

takis mind movies είπε...

Παρα πολυ ομορφο και ευστοχο κειμενο!!!
Η κοινωνια πλεον θελει ιδιους ανθρωπους, ιδεες, προσωπα, αντιληψεις.....
Το διαφορετικο δυστυχως τρομαζει και τρομαζεται.
Πρεπει να διατηρουμε την αυθεντικοτητα μας για να μην αδρανοποιειται ο εσωτερικος μηχανισμος μας στην αλλαγη!!!!
Καλη συνεχεια στο υπεροχο blog σας!!!