Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2016

Απωθημένα...


Ξύπνησα χθες μ' ένα χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά.
Είχα πάρα πολύ καιρό να δω ένα τόσο, μα τόσο, ωραίο όνειρο.
Είδα κάτι που τόσο θα ήθελα να ζήσω, που ποτέ δεν έζησα...
Το απωθημένο.
Αυτό που είχα πάρει απόφαση πως δε θα γίνει, που νόμιζα πως είχα ξεχάσει, διαγράψει.
Ετσι νόμιζα.
Αυτό όμως τριγύριζε στο υποσυνείδητο μου.
Κι εκεί που νόμιζα πως το είχα ξεπεράσει...ήρθε στον ύπνο μου.

Προσπάθησα να το βγάλω από το νου μου.
Σταμάτησα ξανά να μπαίνω σε blogs γιατί παρερμήνευα αναρτήσεις.
Στενοχωριόμουν.
Επεσα με τα μούτρα στο βιβλίο μου να ξεχαστώ.
Αρχισαν όμως να έρχονται όλα στο μυαλό μου ξανά.
Το χιούμορ του, η φωνή του, το άρωμα του...

Θύμωσα με τον εαυτό μου, για το ρίσκο που δεν είχα πάρει.
Αρχισα να υποφέρω ξανά από ημικρανίες...
Σκέφτηκα να διαλύσω την ισορροπία που με τόσο κόπο είχα χτίσει.
Να τα κάνω όλα ρημαδιό!
Να μπορούσα να του πω πως νοιώθω...
Κι ας χαθούν όλα!

28 σχόλια:

To love life for what it is είπε...

Τι σε εμποδίζει;

Dark Whisper είπε...

Αν το να τα κανεις όλα ρημαδιό (πουτάνα όλα θα το έλεγα εγώ :p ),΄
πιστεύεις ότι θα σε κάνει να απαλλαγείς από όλα και κυρίως από
σκέψεις και όνειρα, ε τότε κάντα!!! Κι εγώ μαζί σου :)
Αν είναι να σε βοηθήσω περισσότερο, από σήμερα θα γράφω στο
μπλογκ μου, μόνο συνταγές μαγειρικής, ώστε να μη σε απομακρύνω
από αυτό, χαχαχαχαχα.
Έλααααα, σκάσε μου ένα χαμογελάκι και μετά, κάνε τα όλα ρημαδιό να
ηρεμήσεις.
Φιλάκια ♥

serenata είπε...

@To love life for what it is
Τα μικρά γράμματα που έγραψα στο τέλος.

Φιλάκια:))

serenata είπε...

@Bre Melaxrinaki
Το μυαλό είναι άτιμο πράγμα!
Και συνταγές να γράφεις εγώ θα βρίσκω υπονοούμενα/μηνύματα και θα κλαίω...
Αν ήταν απλώς ένας γνωστός.
Τι εύκολα που θα ήταν...
Και να σκεφτείς το 'να ρισκάρω' είναι δική του προτροπή.

Φιλάκια πολλά Μελαχρινάκι μου:))

To love life for what it is είπε...

Serenata, τα μικρά γράμματά σου τα είχα προσέξει, όταν σχολίασα. Αλλά το να είναι κάποιος γιατρός σου δεν το θεωρώ πρόβλημα (ό,τι είδους γιατρός και να είναι). Πρόβλημα θα υπήρχε, αν, ξερωγώ, ήταν παντρεμένος.
Υποθέτω ότι, αν δε βρεις ανταπόκριση, φοβάσαι την αμηχανία, το να έρχεσαι αντιμέτωπη μαζί του, από τη στιγμή που η σχέση ιατρού - ασθενή θα εξακολουθεί να υφίσταται. Μα δεν είναι αυτός ο μοναδικός γιατρός. Αν πραγματικά θέλεις κάτι πολύ, αν νιώθεις ότι το έχεις ανάγκη, ξεβολεύεσαι (και σου το λέει κάποια που το εφάρμοσε κιόλας). Δηλαδή, του εκμυστηρεύεσαι πώς αισθάνεσαι και, σε περίπτωση που δεν έχει η πρωτοβουλία σου την κατάληξη που θα ευχόσουν, αλλάζεις γιατρό. Θα ήταν αυτό τόσο τραγικό; :-)

serenata είπε...

@To love life for what it is
Δεν είναι παντρεμένος.
Είναι όμως πολύ καλός γιατρός.
Η αμηχανία είναι που με σταματά.
Φαντάζομαι το ίδιο θα ισχύει και γι αυτόν...αν νοιώθει κάτι.
Φοβάμαι μην τον χάσω από φίλο περισσότερο παρά από γιατρό.
Λατρεύω τις συζητήσεις μας!
Δεν μου είχε τύχει ποτέ να ερωτευτώ γιατρό, τον γιατρό μου.
Δεν ξέρω τι να κάνω, φοβάμαι, τρέμω και υποφέρω.
Και μου έχει πει να ρισκάρω...
Μου έχει δώσει αφορμές που δεν άρπαξα...
Νομίζω πως έχασα το τραίνο.

Ευχαριστώ πάντως και συγνώμη αν ήμουν απότομη.

Φιλάκια πολλά:)

Maria P. είπε...

Αγαπώ τέτοιου είδους αναρτήσεις! Γεμίσαμε diy και πολιτική... Καλά είναι κι αυτά εννοείται, αλλά μου αρέσει το συναίσθημα το ερωτικό, οι εξομολογήσεις και τα θέματα σχέσεων.
Δεν ξέρω αν με θυμάσαι, σε επισκεπτόμουν αλλά κι εγώ φεύγω κι έρχομαι συνεχώς στη γειτονιά και χάνω τους μισούς μου "γνωστούς", χαχα.
Θα συμφωνήσω με τις προλαλήσασες. Αν είσαι σίγουρη για αυτό που θέλεις και εφ'όσον δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο ουσιαστικά στο να κάνεις ένα βήμα σαν αυτό που σκέφτεσαι, να το κάνεις! Να γίνει ό,τι είναι να γίνει και όπως και να'χει, να σταματήσεις να αναρωτιέσαι, να έχεις τύψεις που δεν το προσπαθείς.
Εύχομαι ολόψυχα να έχεις την κατάληξη που θέλεις. Αλλά κι αν ακόμα δεν την έχεις, θα πονέσει αλλά θα περάσει! Και θα πας παρακάτω αργά ή γρήγορα.
Κακό πράγμα τα απωθημένα.
Σε φιλώ!

To love life for what it is είπε...

Δε σε θεώρησα απότομη, ούτε που μου πέρασε από το μυαλό. :-)

Ξέρεις, μού είχαν δώσει κι εμένα κάποτε - χρόνια πριν, όταν ήμουν φοιτήτρια - τη συμβουλή "να ρισκάρεις". Μόλις το θυμήθηκα!
Έδινα προφορικές εξετάσεις σε κάποιο μάθημα στη σχολή και στο τέλος ο καθηγητής είχε πει σε όλες τις φοιτήτριες που ήταν στην ομάδα που εξέταζε, το βαθμό που είχαν ήδη. Έδινε, όμως, σε όλες μια ευκαιρία να τον βελτιώσουν, αν δέχονταν να απαντήσουν σε μια ερώτηση ακόμα - χωρίς να την ξέρουν προκαταβολικά. Αν απαντούσαν λάθος, όμως, ο βαθμός τους θα μειωνόταν. Εγώ, μέχρι εκείνη τη στιγμή, είχα 9. Γύρισε και με ρώτησε: "Θα πάμε για το 10;". Εγώ φοβήθηκα και έκανα πίσω, δεν απάντησα. Την ερώτηση που θα μου έκανε, δέχτηκε να την απαντήσει η αμέσως επόμενη - και ήταν μια ερώτηση γελοία!!! Όταν την άκουσα, μού ήρθε να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο, απ' το κακό μου! Τότε ήταν που ξαναγύρισε προς το μέρος μου, καταλαβαίνοντας, φυσικά, τι είχε γίνει και μού είπε εκείνο το "Να ρισκάρεις!". Και με στοίχειωσε για χρόνια. Είναι πολύ ενδιαφέρον που το είχα ξεχάσει, όταν διάβασα την ανάρτησή σου...
Λοιπόν, serenata, εσύ ξέρεις. Θα πας για το 10, ή θα μείνεις στο 9; Με ποια απόφαση θα είσαι εντάξει με τον εαυτό σου;
Εύχομαι να αποφασίσεις το καλύτερο για σένα! :-)

Apokalipsis999 είπε...

Το ρίσκο είναι και υπέρβαση του φόβου.
Αν φοβάσαι, τότε ρίσκαρε στο να μην ρισκάρεις!
Είναι σαν το τζόγο. Τα παίζεις όλα σε μια ζαριά!
Για όσους στηρίζουν την ευτυχία τους στην τύχη, αυτό, και καλά, είναι μαγκιά!
Μετά βέβαια, σκούζουν σαν βρεγμένες γάτες, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...
Για όσους φυλάνε τα ρούχα τους, είναι απερισκεψία με ολέθριες συνέπειες.
Αντέχει το στομάχι σου τις χυλοπίτες;
Αν ναι, βουρ στον πατσά!
Αν όχι, τότε φρένο!
Με το χέρι στην καρδιά, θα πάρεις τη μεγάλη απόφαση!
Εκτός κι αν δεν τα πας καλά με τα ζάρια...
Α! Μην το ξεχάσω. Τα απωθημένα είναι για να τα αποβάλλουμε και όχι να τα συσσωρρεύουμε μέσα μας! Πολλῷ δε μάλλον να τα κυνηγάμε!

ΥΓ Προσωπικά, σε τέτοια περίπτωση, ρίσκαρα στο να μη ρισκάρω και δικαιώθηκα! Διότι η παροιμία που λέει «το μοναστήρι να 'ναι καλά...» επαληθεύτηκε και το απωθημένο εξατμίστηκε!

ασωτος γιος είπε...

μηοως ηρθε η ωρα να παμε για κανα καφε, εκεινο το καφε που λεγαμε? αντε! γιατι δε μαρεσει να σε βλεπω να νιωθεις ετσι στειλε μου email!

To love life for what it is είπε...

@Apokalipsis999: Γράφεις "Είναι σαν το τζόγο... μαγκιά." και καταλαβαίνω ότι τα δικά μου σχόλια παραπάνω θα μπορούσαν να θεωρηθούν προτροπές life-coachίστικες (που τις σιχαίνομαι), τύπου do Now! - εξηγούμαι, λοιπόν.
Καλά τα γράφεις, εξαρτάται από το τι αντέχει το στομάχι του καθενός. Έχω δύο ενστάσεις, όμως. Πρώτη, το ρίσκο μπορεί να είναι και υπολογισμένο, δε σημαίνει απαραίτητα ότι πηγαίνεις ξυπόλητος στ'αγκάθια! Δεύτερη, το να μη ρισκάρεις δε σημαίνει ότι θα είσαι ευτυχισμένος μετά. Θα έχεις διατηρήσει την ηρεμία σου, ναι. Και υπάρχουν και αυτοί που λένε ότι υφίσταται "ευτυχία της ηρεμίας", αλλά νομίζω ότι αυτή την τελευταία την εκτιμούν όσοι έχουν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους και δεν έχουν πια τις δυνάμεις να διαχειριστούν πολλά πολλά.
Πάντως, έχεις δίκιο: και το να μη ρισκάρεις, ρίσκο είναι. Δε μπορείς να ξέρεις εκ των προτέρων αν και πόσο θα σου στοιχίσει. Πολλές φορές, ωστόσο, το να μην πάρεις κάποιο ρίσκο δεν είναι πραγματική επιλογή, μα φόβος μεταμφιεσμένος σε απόφαση. Όπως και το ρίσκο μπορεί να είναι παρόρμηση βλακείας και όχι υπέρβαση φόβου.
Στην τελική, υπάρχουν τόσοι συλλογισμοί, όσα είναι τα άτομα και οι συνθήκες. Από πριν, δε μπορείς να ξέρεις το μετά. Αυτό που είναι καλός μπούσουλας, πιστεύω, είναι το να γνωρίζεις τον εαυτό σου. Τι αντέχει το στομάχι σου, όπως έγραψες: το ρίσκο ή το να μετανιώσεις που δεν το πήρες;

serenata είπε...

@Μαρία Π.
Δεν μπορώ να βρω το blog σου.
Εχεις αλλάξει από blogspot.
Τέλος πάντων.
Ναι,τα απωθημένα είναι ότι χειρότερο.
Σε τυραννούν μια ζωή.
Εκεί που νομίζεις πως το ξεπέρασες έρχεται πάλι...
Από την άλλη φοβάμαι...
Δεν ξέρω πως να κάνω κάποια κίνηση.
Τι καλά που θα ήταν να μου σχολίαζε εκείνος!

Φιλάκια πολλά:))

serenata είπε...

@ασωτος γιος
Αχ ασωτούλη μου!
Νομίζεις έχεις λύση;
Να τον πιούμε τον καφέ να τα πούμε κιόλας!!

Φιλάκια πολλά:))

serenata είπε...

@Apokalipsis999
Δεν πιστεύω πως ρισκάρεις με το να μην ρισκάρεις.
Το μη ρίσκο είναι φόβος.
Δεν έχω πρόβλημα να φάω χυλόπιτα, το προτιμώ από το να μετανιώνω για κάτι που δεν έκανα.
Το πρόβλημα μου είναι πως δεν ξέρω πως να ρισκάρω, πως να κινηθώ!
Δε συμφωνώ με το σχόλιο σου, αλλά είναι η άποψη σου και τη σέβομαι.


Καλό σου βράδυ:))

serenata είπε...

@To love life for what it is
Εμένα τη συμβουλή να ρισκάρω μου την έχει δώσει ο ίδιος.
Δεν είναι ψυχίατρος, αλλά έχουμε γίνει φίλοι και συζητάμε μέχρι για το ποδόσφαιρο...
Εκείνος μου έχει μιλήσει για χημεία, για ρίσκο, εκείνος μου είχε πει να μην περιμένω τον πρίγκηπα...
Στο όνειρο είδα πως μου είπε να με γυρίσει σπίτι και στο αυτοκίνητο με πήρε αγκαλιά και με φίλησε...
Πόσο εύκολο είναι, αν ήθελε...
Δεν μπορεί να μην έχει καταλάβει, αλλά κι αν έχει ίσως τον δεσμεύει το γιατρός-ασθενής.
Ισως πάλι ψάχνω να του βρω δικαιολογίες...
Μπορεί πολύ απλά να μην ενδιαφέρεται!
Οσο το σκέφτομαι τόσο μπερδεύομαι.
Συγνώμη που σε ζάλισα.

Φιλάκια πολλά:))

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Αφησε την καρδια σου να μιλήσει εκεινη ξερει και ακολουθησε τη Σερεντα μου ότι και να αποφασίσεις ενα... να ξερεις ΕΣΥ είσαι που αποφασιζεις και κανενας αλλος..!!!σου ευχομαι τα καλυτερα να γινουν...!!! καλο σου βραδυ.. φιλακιααα!!

serenata είπε...

@Σμαραγδένια Ρούλα
Γλυκιά μου Ρούλα...
Μακάρι να ήταν τόσο απλό.
Μου είχε πει παλιότερα ατάκες από τις οποίες θα μπορούσα να πιαστώ.
Τώρα δεν ξέρω...
Μπορεί να μην ενδιαφέρεται καθόλου και όλα να είναι στο μυαλό μου.
Να μου έλεγε όπως παλιότερα μια κουβέντα να πιαστώ...
Να ήξερα πως νοιάζεται έστω και λίγο...

Φιλάκια πολλά Ρούλα μου:))

To love life for what it is είπε...

Δε με ζάλισες, μην ανησυχείς. Ίσα ίσα που μού έδωσες κάτι να ασχοληθώ, σήμερα που είμαι κρεβατωμένη με λαρυγγίτιδα και ούτε να μιλήσω μπορώ.
Να σου πω, όσο προχωρούν τα σχόλια, έχω την εντύπωση πως το πρόβλημά σου μετατοπίζεται από το αν θα πεις στο γιατρό σου πώς αισθάνεσαι, στον τρόπο με τον οποίο θα το κάνεις.
Επειδή γράφεις ότι έχετε γίνει φίλοι, μία επισήμανση: σε κάθε σχέση, το διάστημα από τη στιγμή που ξεκινάει μέχρι να εδραιωθεί είναι η κρίσιμη περίοδος, από την άποψη ότι είναι τότε που μπορείς να επηρεάσεις τον τρόπο που σε βλέπει ο άλλος. Το αν, δηλαδή, θα σε κατατάξει στην κατηγορία "φίλοι", "πιθανοί ερωτικοί σύντροφοι", "κοινωνικές γνωριμίες" κ.λπ. - από τη στιγμή που θα έχεις ενταχθεί, στο μυαλό του, σε μια κατηγορία, πολύ δύσκολα μετά θα αλλάξει το πώς σε σκέφτεται. Οπότε, λίγη προσοχή στην προθυμία να ενισχύεις φιλικές συμπεριφορές (αφού δεν είναι μια τέτοια σχέση που θα ήθελες).
Σκέφτομαι, επιπλέον, ότι ίσως ο άνθρωπος να έχει καταλάβει μεν τι νιώθεις, αλλά να μη σου ξεκαθαρίζει τη θέση του, επειδή η όλη κατάσταση τον κολακεύει και θέλει να συνεχιστεί. Το επιχείρημα περί σχέσης ιατρού - ασθενή δε με πείθει ιδιαίτερα, προσωπικά. Κι αυτό, γιατί ο ίδιος έχει διαρρήξει τα όρια αυτής της σχέσης με τα όσα σού έχει πει, που είναι πέραν του πλαισίου της τυπικής επικοινωνίας (τα περί ρίσκου, χημείας, πρίγκιπα εννοώ).
Πάντως, αν αποφασίσεις να διερευνήσεις τις πιθανότητές σου (το υπολογισμένο ρίσκο που έγραψα παραπάνω), να τι θα έκανα στη θέση σου (χωρίς, βέβαια, να ξέρω λεπτομέρειες για την υπόθεση, έτσι δε συστήνω οτιδήποτε - κρίνε μόνη σου αν μπορεί να σού φανούν χρήσιμα αυτά):
Κατ'αρχάς, το σώμα είναι λαλίστατο. Προκάλεσέ το να φλυαρήσει,αυτά που θα πει θα είναι κατατοπιστικότατα. Πλησίασέ τον με κάποια αφορμή (ίσως για να του δείξεις κάτι;), ακούμπησέ τον φευγαλέα. Δεν είναι καθόλου μπαρούφες οι σχετικές συμβουλές που δίνουν στην Βουγιουκλάκη στην ταινία Μοντέρνα Σταχτομπούτα (αν θυμάμαι καλά τον τίτλο),κάθε άλλο. Μόνο που πρέπει να καταγράψεις σωστά τις αντιδράσεις που θα λάβεις, έστω κι αν εκείνη τη στιγμή είσαι πολύ ταραγμένη για να τις επεξεργαστείς. Σε δεύτερο χρόνο αυτό.
Προσκάλεσέ τον για έναν καφέ, βγάλε τον από το εργασιακό περιβάλλον, που μπορεί να τον δυσκολεύει να εκφραστεί. Αν, όπως λες, έχετε γίνει φίλοι, μια τέτοια πρόταση δε θα φανεί περίεργη, οπότε μην αγχώνεσαι. (Να πω την αλήθεια, πάντως, προσωπικά δε θα μού άρεσε να έκανα εγώ το πρώτο βήμα - αυτό θα έκανε τον άλλο να δείξει δειλός στα μάτια μου, πράγμα που θα μετρίαζε τον ενθουσιασμό μου για εκείνον.)
Στη διάρκεια μιας χαλαρής συζήτησης, ζήτησέ του τη γνώμη του για το πρόβλημα μιας... φίλης σου. Ποια θα ήταν η ανδρική οπτική για ένα θέμα σαν αυτό που σε προβληματίζει, πως θα καταλάβει η... φίλη (πάντα), αν υπάρχει ενδιαφέρον από τη μεριά ενός άνδρα που, στο σενάριό σου, θα συμπεριφέρεται όπως ο γιατρός σου; Αυτό θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον.
Ή, την επόμενη φορά που θα τον επισκεφθείς, φρόντισε να δείξεις ότι δεν έχεις διάθεση να καθυστερήσεις μαζί του, επειδή σε περιμένει ένας "πολύ καλός φίλος". Ας δούμε και τι μπορεί να γίνει, αν νιώσει ότι απειλείται η πρωτοκαθεδρία του. Η ανησυχία και η ζήλεια επισπεύδουν εξελίξεις συχνά.
Νομίζω πως αυτά θα σκεφτόμουν εγώ να δοκιμάσω. Δεν απαιτούν πολύ θάρρος κι επιπλέον ίσως σού προμηθεύσουν διαφωτιστικές πληροφορίες.
Σε κάθε περίπτωση, ελπίζω να έχει ευτυχή κατάληξη το απωθημένο σου. :-)
Καλό βράδυ!

Memaria είπε...

Λίγο πολύ με κάλυψε η Διονυσία...
Στη θέση σου θα φρόντιζα να του δώσω κάποια σημάδια κι εγώ και αν (με) ήθελε κι αυτός υποθέτω πως θα φρόντιζε να τα ακολουθήσει και να πάρει εκείνος το ρίσκο!

Φιλιά πολλά κι εύχομαι όλα να πάνε κατ' ευχήν!

serenata είπε...

@To love life for what it is
Ευχαριστώ για τις συμβουλές σου, για τον κόπο που μπήκες να μου γράψεις τις σκέψεις σου!
Τον να τον καλέσω για καφέ το είχα σκεφτεί κι εγώ.
Δεν ξέρω όμως...
Θα προτιμούσα να μου το πρότεινε εκείνος.
Δεν ξέρω αν πραγματικά ενδιαφέρεται ή με βλέπει σαν μια 'ασθενή'- φίλη.
Από την άλλη δεν μπορώ να του πω κάποιο ψέμα για φίλο κτλ.
Βλέπεις ξέρει πως είμαι μόνη και με προτρέπει να βρω κάποιον...
Από την άλλη συμφωνεί μαζί μου πως είναι δύσκολο από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Εκεί ειπώθηκε το να ρισκάρω, να μην περιμένω τον πρίγκηπα...
Εχουμε συζητήσει πολύ για μένα.
Τις τελευταίες φορές έκανα προσπάθεια να μην δείξω πως ένοιωθα για κείνον.
Δεν ξέρω αν έκανε και εκείνος το ίδιο ή βαυκαλίζομαι νομίζοντας πως ενδιαφέρεται.
Μπορεί για κείνον να υπάρχω απλά ως ενδιαφέρουσα παρουσία που τυχαίνει να είμαι και ασθενής του.
Το μόνο που μου έχει κάνει λίγο εντύπωση είναι πως{τυχαία;}βρέθηκα να έχω και το προσωπικό κινητό του εκτός απ' αυτό που δίνει στους ασθενείς του.
Χθες βράδυ ξενύχτησα σκεπτόμενη τι θα μπορούσα να κάνω - να πω.
Αφού συζητάμε για την προσωπική μου ζωή.
Θυμήθηκα πως την πρώτη φορά που πήγα(πριν ένα χρόνο)όταν έπαιρνε το ιστορικό μου, επέμενε πως δεν δείχνω καθόλου την ηλικία μου{μικροδείχνεις}μου είπε και επέμενε χωρίς να με κοιτάζει στα μάτια.
Αυτό έχει γίνει και το δικό μας αστείο.
Αργότερα όσο με γνώριζε μου είπε πόσο ενδιαφέρουσα είμαι, πως θα είναι δύσκολο κάπως να βρω κάποιον στο επίπεδο μου...να μην κοιτάζω πίσω, να προχωρήσω, πως η ζωή είναι μπροστά μου και είναι σίγουρος πως θα βρω κάτι αντάξιο μου.
Χθες βράδυ λοιπόν σκέφτηκα την επόμενη φορά να του πω πως ακούω πολλά καλά για μένα όπως λέει αυτός αλλά κανένας δεν προχωράει...ή κάτι παρόμοιο.
Ανάλογα πάντα με το πως θα πάει η κουβέντα.
Παλαιότερα μου είχε πετάξει κάτι που έπρεπε να αρπάξω...
Του έλεγα πως δεν αντέχω τη βλακεία και πως έχω έναν γνωστό που δεν ασχολείται καθόλου με τα αθλητικά, πως απόψε(εκείνο το βράδυ)παίζει ο Παναθηναϊκός και δεν έχω με ποιον να δω το ματς...η απάντηση του ήταν 'μείνε να το δούμε μαζί'.
Τότε νόμισα πως αστειεύεται και μπορεί να αστειευόταν, γέλασα και έφυγα.
Τι θα έκανε άραγε αν του έλεγα πως ευχαρίστως θα το έβλεπα μαζί του;...
Πέρασε όμως αυτό...
Δεν αξιοποίησα την ευκαιρία.
Δεν ξέρω, ειλικρινά δεν ξέρω.
Αναρωτιέμαι και αν έκανα σωστά που έγραψα την ανάρτηση αυτή, που μίλησα τόσο ανοιχτά για τον εαυτό μου.

Καλή σου μέρα!

Φιλάκια πολλά:))

serenata είπε...

@Memaria
Κι εγώ πιστεύω πως είναι προτιμότερο να πάρει εκείνος το ρίσκο.
Δεν φοβάμαι, απλώς το προτιμώ.
Το θέμα είναι πως ξέρει πια τα πάντα για μένα, αλλά δεν το κάνει.
Ισως πολύ απλά δεν θέλει.
Δεν ενδιαφέρεται.
Θα δούμε...

Φιλάκια πολλά:))

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Σερενατάκι μου γλυκό... έχεις ήδη πάρει πολλές και χρήσιμες συμβουλές.
Εγώ δεν μπορώ παρά να σου ευχηθώ καλή δύναμη σ' ό,τι κι αν κάνεις.
Η θετική μου σκέψη θα σε συνοδεύει.
Αξίζεις τα καλύτερα, μη σπαταλιέσαι σε καταστάσεις που σε κρατούν ακινητοποιημένη.
Φιλιά πολλά!

Mia Petra είπε...

Κακό πράγμα το υποσυνείδητο, όπως και το συνειδητό ενίοτε!
Καλύτερα πάντως ένα ρίσκο από μέρους σου, παρά να μετανιώνεις
που δεν προσπάθησες.. Αρκεί να μην "βαλτώσεις" στην αναμονή❤❤

serenata είπε...

@Mia Petra
Εχεις δίκιο, καλύτερα να μετανιώνεις γι αυτά που έκανες παρά γι αυτά που δεν έκανες.
Πάντα το πίστευα.
Μου το είπε και εκείνος.
Φοβάμαι όμως πως δεν ενδιαφέρεται και θα τον φέρω σε δύσκολη θέση.


Φιλάκια πολλά:))

serenata είπε...

@Maria Kanellaki
Ναι Μαρία μου, πολλές συμβουλές.
Το σκέφτομαι κι εγώ πολύ αυτές τις μέρες.
Με τσάκισε το όνειρο...
Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και τη θετική σου σκέψη.

Φιλάκια πολλά:))

Maria P. είπε...

hardaboutwhathurts.blogspot.gr , αυτό είναι το blog μου. Εσύ όμως περισσότερο επισκεπτόσουν το προηγούμενό μου, λεγόταν "Μία Αναπνοή", αλλά το έχω κλείσει 3 χρόνια τώρα! Δεν ξέρω αν με είχες ξαναβρεί στο καινούριο... τέλος πάντων :)

Ελπίζω ως τώρα κάτι να έχει συμβεί.
Πηγαίνω να διαβάσω την πιο πρόσφατη ανάρτησή σου.

serenata είπε...

@Μαρία Π
Νόμιζα πως δεν είχες blog πια.
Ευχαριστώ που μου το έστειλες!!

Φιλάκια πολλά:))

evi είπε...

Το είχα πάθει κι εγώ κάποτε με έναν γιατρο... Εχουβ λεγειν.. Σε κάνουν να θες να ζήσεις οσα δεν έζησε... Σου δείχνουν άλλους δρομους που έως τότε δεν είχες καν φανταστεί ότι μπορείς η είσαι ικανη να διασχίσεις... Κυρίως σου λένε να μην συμβιβαζεσαι σε οσαόδεν χώρας γιατί η ζωη μας είναι μια... Και δε σηκώνει συμβιβασμούς. Κοινώς οι γιατροί έχουν εναν χάρισμα να σου αλλάζουν την κοσμοθεωρια. Ίσως γιατί ειναι εξοικειώμενοι με ένα σωρό θλιβερα περιστατικά υγείας κ κατανοουν τι αξίζει και τι όχι. Πρόσεχε όμως! Οι γιατροι έρχονται να σου αλλάξουν την οπτικη, την κοσμοθεωρια, να σε κανουν να δεις αλλιώς την ζωή για να σε προετοιμασουν...για τον επόμενο! Ναι ναι... Για να σε κάνουν να αγαπήσεις τον εαυτό σου για να μπορέσεις να αγαπηθεις και ίσως να μάθεις να ξεχωρίζεις ότι αυτοί που σε αγαπούν πραγματικά είναι αυτοί που παλευουν για να σε αποκτήσουν (όχι να σε εντυπωσιασουν με ομορφιά, χρήμα, δύναμη κτλ) αλλά αυτοί που θα Παλεύουν κάθε ξεχωριστή μερα να σε βλεπουν να χαμόγελας και να ονειρεύεσαι.Οταν σε κάνουν να ανοίξεις τους ορίζοντες σου οι πανέξυπνοι γιατροί αποσύρονται από την (ερωτικη)ζωή σου...Η αλήθεια είναι ότι ψάχνουν γυναίκες εξίσου έξυπνες, με δυνατό μυαλό, ενδιαφεροντα, ασχολίες, ανεξαρτησια, ευαισθησιες, φιλανθρωπικό αισθήματα, σκληρές και ευαισθητες μαζι. Που προκαλούν με την ευγένεια και την καλοσύνη τους σε συναρτηση με το δυναμισμό τους.δεν τους αρέσουν πολύ οι επιδειξιομανεις γυναικες. Αυτες συνηθίζουν να τις νου θέτουν και να τους αλλάζουν την κοσμοθεωρια που λεγαμε παραπάνω για να τις καβουβ ν αγαπήσουν τότε αυτό τους και να αποκτήσουν συναισθημσατικη ωριμότητα. Μετα φεύγουν... Προτιμούν αυτες που περιέγραψα μολις. Όμως αξίζουν αυτοί οι άνθρωποι. Τυχερες οποιες τους εχουν κατά τη γνωμη μου. Κι αν κι εσυ τους συναντήσεις είσαι τυχερή ανεξάρτητα απ το αν έφυγαν η αν έμειναν... Τωρα ξέρεις .