Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Δεύτερη ζωή......

1911 - 1996
Αναρωτιέμαι μερικές φορές:
Είμαι εγώ που σκέφτομαι καθημερινά, πως η ζωή μου είναι μία;
Όλοι οι υπόλοιποι το ξεχνούν; Ή πιστεύουν πως θα έχουν κι άλλες, πολλές ζωές, για να κερδίσουν τον χρόνο που σπαταλούν;
Ν' αντικρίζεις τη ζωή με μούτρα.
Να περιμένεις την Παρασκευή που θα φέρει το Σάββατο και την Κυριακή για να ζήσεις.
Κι ύστερα να μη φτάνει ούτε κι αυτό, να χρειάζεται να περιμένεις τις διακοπές.
Και μετά ούτε κι αυτές να είναι αρκετές.
Να περιμένεις μεγάλες στιγμές.
Να μην τις επιδιώκεις, να τις περιμένεις.
Κι ύστερα να λες πως είσαι άτυχος και πως η ζωή ήταν άδικη μαζί σου.

Και να μη βλέπεις ,πως ακριβώς δίπλα σου συμβαίνουν αληθινές δυστυχίες που η ζωή κλήρωσε σε άλλους ανθρώπους.
Σ' εκείνους που δεν το βάζουν κάτω και αγωνίζονται.
Και να μην μαθαίνεις από το μάθημά τους.
Και να μη νιώθεις καμία φορά ευλογημένος που μπορείς να χαίρεσαι τρία πράγματα στη ζωή σου, την καλή υγεία, δυο φίλους, μια αγάπη, μια δουλειά, μια δραστηριότητα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι δημιουργείς, ότι έχει λόγο η ύπαρξή σου.

Να κλαίγεσαι που δεν έχεις πολλά.
Που κι αν τα είχες, θα ήθελες περισσότερα.
Να πιστεύεις ότι τα ξέρεις όλα και να μην ακούς. Να μαζεύεις λύπες και απελπισίες, να ξυπνάς κάθε μέρα ακόμη πιο βαρύς.
Λες και ο χρόνος σου είναι απεριόριστος.
Κάθε μέρα προσπαθώ να μπω στη θέση σου.
Κάθε μέρα αποτυγχάνω.
Γιατί αγαπάω εκείνους που αγαπούν τη ζωή.
Και που η λύπη τους είναι η δύναμή τους.
Που κοιτάζουν με μάτια άδολα και αθώα, ακόμα κι αν πέρασε ο χρόνος αδυσώπητος από πάνω τους.
Που γνωρίζουν ότι δεν τα ξέρουν όλα, γιατί δεν μαθαίνονται όλα.
Που στύβουν το λίγο και βγάζουν το πολύ.
Για τους εαυτούς τους και για όσους αγαπούν.
Και δεν κουράζονται να αναζητούν την ομορφιά στην κάθε μέρα, στα χαμόγελα των ανθρώπων, στα χάδια των ζώων, σε μια ασπρόμαυρη φωτογραφία, σε μια πολύχρωμη μπουγάδα.
Όσο κι αν κανείς προσέχει όσο κι αν το κυνηγά πάντα, πάντα θα 'ναι αργά δεύτερη ζωή δεν έχει.
 

22 σχόλια:

Apokalipsis999 είπε...

Το να κυνηγάς το πολυτελέστατον ἀνάλωμα, τον χρόνον(= το πιο πολύτιμο αγαθό, ο χρόνος που σπαταλάμε, Αντιφών DK 77) είναι μια αγχωτική σπατάλη.
Ο χρόνος μας θα τελειώσει, ίσως απότομα και αναπάντεχα, το θέμα είναι η αξιοποίησή του. Ή θα κυνηγάμε χίμαιρες και άπιαστα όνειρα, ή καθημερινές μικρές χαρές σε πράγματα απλά...

Νομίζω πως σήμερα ο Ελύτης θα μελαγχολούσε. Από τα τρία, τέσσερα που θεωρεί ευλογία να τα χαίρεσαι, η καλή υγεία δεν υποστηρίζεται από το κράτος, η αγάπη εμπορευματοποιήθηκε και ξέφτισε, η δουλειά δυσεύρετη και μόνο οι φίλοι παραμένουν, όταν είναι αληθινοί. Το άγχος και οι έντονοι ρυθμοί κατάντησαν απαισιοδοξία, τα χαμόγελα χάνονται...
Δεύτερη ζωή δεν έχει. Εκεί που φτάσαμε, να λέμε ευτυχώς!

VAD είπε...

Μαζί σου!!! το διάβασα τελευταίως,"Πότε ήρθε Παρασκευή,πότε ήρθε Σαββατο,
πότε θα ξυπνήσουμε καμια μερα στο γηροκομειο,ούτε που θα πάρουμε χαμπάρι"!!!
Μεγάλη αλήθεια...

Καλημέρα....

serenata είπε...

@Apokalipsis999
Η καλή υγεία είναι κάτι που έχεις ή όχι...τώρα τι κάνει το κράτος όταν αρρωστήσεις είναι άλλο θέμα. Δεν νομίζω πως αυτό θέλει να θίξει ο ποιητής.
Τα υπόλοιπα....τι να πω....
Πολύ απαισιόδοξα ξύπνησες :P

Φιλάκια, καλή σου μέρα:))

serenata είπε...

@VAD
Ετσι είναι VAD μου!
Δεν χαιρόμαστε τη στιγμή, το παρόν!

Καλή σου μέρα:))

Levina είπε...

Όχι καλό μου κορίτσι... δεύτερη ζωή δεν έχει !
Είναι πραγματικά θλιβερό να βλέπεις ''ώριμους'' ανθρώπους να μη το καταλαβαίνουν και να σπαταλούν τον χρόνο τους στα μικρά, στα λίγα, στα ανόητα...
Όλα αυτά που δικαιολογώ στα νέα παιδιά που φυσικό είναι να βλέπουν τον χρόνο με διαφορετική ματιά, στους μεγαλύτερους αδυνατώ να τα καταλάβω και να τα δεχτώ.

Πολύ σωστά τα έχεις γράψει και συμφωνώ μαζί σου ...

Καλό βράδυ Σερενάτα μου
καλό Σαββατοκύριακο να έχεις :-)

Memaria είπε...

Σήμερα μόλις "μάλωσα" τον εαυτό μου που τον έπιασα να βιάζεται να φύγει η μέρα..
Συμφωνώ μέχρι τελείας, αλλά τα λάθη μου τα κάνω συνεχώς..
Να είσαι καλά...φιλιά πολλά!

agriomeli είπε...

Ακομη κι αν εχει αλλες ζωες,
δεν ειναι επι της παρουσης.

Καλησπερολουλουδακι

serenata είπε...

@me(maria)
Και ποιος δεν κάνει λάθη Μαράκι μου;
Την ανάρτηση την έκανα για όλους και πρώτα για τον εαυτό μου.
Μαθαίνουμε μεγαλώνοντας...ελπίζω...

Φιλάκια πολλά:)

serenata είπε...

@agriomeli
Ακόμα κι αν είχε θα κάναμε τα ίδια λάθη πιστεύεις;
Πολύ πιθανόν.

Φιλάκια πολλά:))

serenata είπε...

@Levina Vil
Γι αυτό ήταν μεγάλος ο Ελύτης μας Λεβίνα μου.....σοφά λόγια!

Πολλά φιλάκια:))

Mia Petra είπε...

Η ένσταση μου είναι στο ότι δεν μιλάμε πια για εγωιστικές και εγωκεντρικές συμπεριφορές (που πάντα υπήρχαν) αλλά για εκατομμύρια ανθρώπων που ζουν δύσκολα. Πολύ φοβάμαι πως, κάτω από τέτοιες συνθήκες, είναι δύσκολο να χαιρόμαστε για μας, όταν γύρω μας υπάρχει δυστυχία. Αυτό δεν θα το έλεγα απαραίτητα αχαριστία. Πιο πολύ προς την κατάθλιψη γέρνει.. Σε φιλώ!

airis είπε...

Πόσο σύμφωνη με βρίσκεις!
Κουράστηκα να βλέπω ξινισμένα πρόσωπα που με τίποτα δεν ικανοποιούνται!

Αχαριστία, υπεροψία, απληστία! Αν υπήρχαν σε λιγότερες δόσεις γύρω μας θα ήμασταν λιγότερο θυμωένοι περισσότερο χαμογελαστοί!

Τα χάρηκα τούτα τα λόγια σου Σερενάτα μου!
Έβγαλες μια γλυκύτητα!
Να'σαι καλά!
Καλό βράδυ!

serenata είπε...

Προφανώς δικό μου λάθος!!!
Δεν είναι δικά μου λόγια, είναι ποίημα του Ελύτη!!!
Στον δικό μου google chrome και τον mozila φαίνεται η φωτογραφία του και το όνομα του(λινκ που παραπέμπει σε wikipedia).
Για κάποιο λόγο εσείς δεν το βλέπετε και λογικά,θεωρήσατε πως τα λόγια είναι δικά μου.
Συγχωρήστε με, δεν γνώριζα....
Ισως έπρεπε να βάλω το όνομα του Ελύτη στον τίτλο.


serenata είπε...

@Joan Petra
Συμφωνώ μαζί σου!
Βλέπεις τότε που τα έγραψε ο ποιητής δεν ζούσαμε την κρίση.
Και πάλι όμως, φέτος ο χειμώνας, ήταν σχετικά καλός για τους για τους άστεγους.

Πολλά φιλάκια:))

serenata είπε...

@airis
Αριστέα μου, όπως έγραψα παραπάνω, δεν είναι δικά μου λόγια, αλλά του Ελύτη.
Νόμιζα πως βλέπατε την φωτογραφία και το όνομα.....
Να είσαι καλά πάντως.
Χάρηκα που σου άρεσε!

Φιλάκια πολλά:))

Ανώνυμος είπε...

χμμ.....σωστό για αυτό όσα πάν και όσα έρθουν...μα πάνω απ όλα άνθρωπος έστω για μια ζωή...τα σέβη μου

Άιναφετς είπε...

Μου έστειλαν και μένα το υπέροχο αυτό κείμενο του Ελύτη και για μια στιγμή σκέφτηκα να το αναρτήσω, χαίρομαι που με πρόλαβες!
Φοβάμαι πως κάποια στιγμή που θα είναι πια αργά θα συνειδητοποιήσουμε πώς μας ξέφυγε έτσι η ζωή μας!
"Ζήσε το σήμερα με όλο σου το είναι, γιατί το χθες πέθανε και το αύριο μπορεί να μην έρθει ποτέ"... Αυτή είναι και η μαγεία του Τώρα!

ΑΦιλάκια τρυφερή Serenata! :)

evonita είπε...

σερενάτα μου ταυτίζομαι... δεύτερη ζωή δεν έχει!! η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή μωρό μου (τρυπες)... ζούμε με ότι έχουμε, με όσους έχουμε κάθε στιγμή... και το κυριότερο? Αγαπάμε!! φιλάκια πολλά

G & M είπε...

Όλα ένας κύκλος στη ζωή...,οπότε, η κάθε μέρα ξεχωριστή...και έτσι πρέπει να τις ζούμε!!!
Υγεία για όλο τον κόσμο και είτε με πολλά, είτε με λίγα όλοι ζούμε...
Και το πιο σημαντικό, ποιους ανθρώπους έχουμε δίπλα μας...

Καλό σου βράδυ και ολόθερμα περαστικά!

serenata είπε...

@Άιναφετς
Και εγώ χαίρομαι που είχαμε την ίδια ιδέα!

Φιλάκια πολλά:))

serenata είπε...

@homemade
Είναι έτσι Παναγιώτη μου;

Φιλάκια πολλά:))

serenata είπε...

@G & M
Υγεία νομίζω είναι το σημαντικότερο, τα άλλα όλα παλεύονται κάπως.

Φιλάκια:))