Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Τρόποι συμπεριφοράς στο blogging;....

Καποια blogs τα ακολουθείς γιατί σ' αρέσει ο τρόπος γραφής.

Αλλα από χαζομάρα μάλλον, επειδή νιώθεις κάπως σαν υποχρεωμένος.

Τι χαζό κι αυτό.

Να αισθάνεσαι υποχρεωμένος ν' ακολουθήσεις ένα blog γιατί σε ακολουθεί.

Είναι χαζό όμως;

Υπάρχουν τρόποι συμπεριφοράς στο μπλογκοχωριό;

Και αν κάποιος blogger παύει να γράφει ή αλλάζει τρόπο και στυλ και δε σ' αρέσει;....

Είναι σωστό να ξεγραφτείς;

Ενα άλλο παράδειγμα, το blog του Αποστόλη

.....

Δεν έχω σκοπό να ξεγραφτώ...θέλω να μπορώ να μπαίνω να ξαναδιαβάζω.

Κάποιος άλλος πιθανόν να θέλει.

Και να ξεγραφτεί δε θα ενοχλήσει, ο  Αποστόλης
δεν υπάρχει πια για να παρεξηγηθεί.

Αν όμως ζούσε;

Και τελειώνω θέτοντας τη μοναδική ερώτηση που έχω.

Υπάρχει σωστός και λάθος τρόπος συμπεριφοράς στο blogging;






63 σχόλια:

Mia Petra είπε...

Κι εγώ τώρα τα μαθαίνω... Όλα όμως είναι σχετικά. Αφού υπάρχουν τόσοι πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι και τόσες πολλές διαφορετικές απόψεις, μάλλον θα έχει κι ο καθένας τους την άποψη του και για το μπλόγκινγκ.
Κάνε ότι σε ευχαριστεί... Αν είναι να καταπιεζόμαστε και για κάτι που δεν "υπάρχει" (εννοώ πως δεν μας βλέπει ο άλλος)ε, τότε καταντάει υπερβολή η αντίδραση μας.
Όποιος και ό,τι ΔΕΝ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ κόψε το.
Γενικότερα...

M είπε...

Καλησπέρα,

Το έχω σκεφτεί πολλές φορές και θεωρώ πως από τη στιγμή που δε σε προσβάλει κάποιο άτομο ή αν δεν σε κουράζει υπερβολικά, γιατί να μην κρατάς την επαφή? Δεν χρειάζεται να μιλάς πάντα με όλους, αλλά που και που, βλέπεις, τι κάνει αυτός, πως έχει εξελιχθεί εκείνη? Εγώ έχω κρατήσει ακόμα και άτομα που έχουν φύγει από το δικό μου μπλόγκ (σεβαστή η γνώμη τους, αλλά εγώ έχω τη δική μου) ή άτομα με τα οποία έχω λίγο ενοχληθεί γιατί πιστεύω πως τελικά ο τρόπος που αντιμετωπίζω τους άλλους εδώ μέσα με μαθαίνει πολλά για εμένα εκεί έξω. Και μπορεί να μην μου αρέσει κάποιος πολύ, αλλά δεν θα του το πετάξω κατάμουτρα βγαίνοντας από το μπλόγκ του. Θεωρώ πως είναι προτιμότερο να σκέφτομαι καλύτερα πριν πατήσω την παρακολούθηση. Όσους τους έχω κάνει φίλους θέλω και να τους κρατήσω :-)

Φιλιά!

serenata είπε...

@M
Εμ είδες:P πόσα μαθαίνεις ρωτόντας;
Γι αυτό ρώτησα, να δω πως το βλέπει καθένας.
Οταν είπες θα κλείσεις το blog σου...δεν το έβγαλα απ' αυτά που παρακολουθώ.
Και η ευχή μου να ξαναγυρίσεις πραγματοποιήθηκε!
Από το blog του Αποστόλη θα μπορούσα να ξεγραφτώ και να μπαίνω που και που όταν θέλω να διαβάζω.
Δεν πρόκειται να γραφτεί τίποτα άλλο.....
Αλλά δε θέλω, το θεωρώ απρέπεια προς την ψυχή του.....
Ισως είναι δικιά μου ιδιοτροπία.
Αν με βρίσει κάποιος θα βγω.
Αν αλλάξει όμως γραφή και μ' ενοχλεί;

Σε φιλώ πολύ πολύ:))

serenata είπε...

@Joan Petra
Το ξέρω και προσπαθώ να το κάνω.
Κάποτε τα καταφέρνω κάποτε όχι.
Ξέρεις πως έχω ένα θέμα, δε θέλω να στενοχωρώ.....
Νομίζω η M είπε κάτι πολύ σωστό.
Να προσέχουμε πριν μπούμε για να μη χρειαστεί να φύγουμε μετά.
Αυτό ήταν πολύ σοφό!

Φιλάκια μικρή μου:))

Mia Petra είπε...

"Να προσέχουμε πριν μπούμε για να μη χρειαστεί να φύγουμε μετά..." Δύσκολη εφαρμογή στη ζωή γενικότερα. Αν ξέραμε πάντα το σωστό θα αποφεύγαμε πολλές μπανανόφλουδες...

serenata είπε...

@Joan Petra
Εμ εδώ σε θέλω μάστορα......

serenata είπε...

@D-brain
Καλησπέρα!

Zinala είπε...

Τα χω αναρωτηθεί κι εγώ αυτά [δεν γνωρίζω τι συνέβη με τον Αποστόλη by the way]. Εγώ γράφω γιατί μου αρέσει. Αν θέλουν με διαβάζουν, αν όχι, δε σκάω. Επισκέπτομαι άλλα μπλογκς γιατί βρίσκω ενδιαφέρον κάποιο ποστ και γράφομαι για να μην τα χάνω αλλα και για να ενημερώνομαι για άλλα ενδιαφέροντα -νεα- ποστ.
Έχω αναγνώστη ο οποίος περνάει και αφήνει το ίδιο σχόλιο σε όλους. Κοπι πειστ. Αλλάζει λίγο κάποιες λέξεις ή συμπληρώνει κάτι. Κι αυτό, μια στο δίμηνο. Το κανει για να μπω και στο δικό του προφανώς, μα δε θέλω έτσι. Με χαλάει...
ούτε ευχές δε δίνω.
Θα δεις οτι δε θα σου γράφω συχνά, μα θα σε διαβάζω. Μπορεί να σε διαβάζω μισή, αν κάπου κουράζομαι ή μου τελειώνει ο διαθέσιμος χρόνος. Μα για μενα το μπλογκινγκ είναι απλα ξεκούραση...

Τους φιλικούς μου χαιρετισμούς.
:)

Ανώνυμος είπε...

εδώ μέσα στα μπλόγκς ο καθένας έρχεται με τον πραγματικό του εαυτό.....εμένα προσωπικά δεν με πειράζει αν έρχονται στην σελίδα μου όπως άλλους....εγω πηγαίνω σε όσους μπορώ λόγω χρόνου...αν μου αρέσει αυτό που έχει αναρτήσει κάθομαι αν δεν μου αρέσει πολύ διακριτικά φεύγω...δεν χρειάζεται και εδώ μέσα να διαφωνούμε....καλή καρδιά πάντα..

να σαι καλά serenata μου αρέσει που έρχομαι στην σελίδα σου..

serenata είπε...

@homemade
Και μένα μου αρέσει που έρχεσαι.
Οταν λέω να 'ξεγραφτείς' εννοώ να σταματήσεις να παρακολουθείς.
Ερχεται λες καθένας με τον πραγματικό εαυτό του;
Δεν είμαι καθόλου σίγουρη.
Είναι δύσκολο να εκτίθεσαι δημόσια.

Καλό Σαββατοκύριακο:))

M είπε...

Καλό είναι να κάνεις ό,τι αισθάνεσαι όπως λέει και η Joan Petra. Αν κάτι σε ενοχλεί καλύτερα να το σταματάς. Το μπλόγκινγκ πρέπει καταρχάς να είναι ευχάριστο :-)

Φιλιά!

Unknown είπε...

Αχ βρε σερενάτα μου, ο καθένας κάνει ότι νομίζει καλύτερο. Νομίζω ότι όπως όλα στη ζωή, έτσι και το blogging εξαρτάται από το τρόπο που το αντιμετωπίζεις. Για ’μένα είναι σα να πηγαίνεις σε μια πλατεία όπου συνεχώς γνωρίζεις νέους ανθρώπους. Κάποιοι θα συνεχίσουν να είναι φίλοι σου και άλλοι όχι. Στην αρχή όλους τους κάνεις follow κι αν τα πράγματα δεν κολλάνε σιγά-σιγά γίνεται αμοιβαία unfollow, όλοι όμως πάνε στη πλατεία και μπορείς να τους ακούς εκεί όσο θες.

Θα έλεγα λοιπόν να μην ανησυχείς για το εάν και πότε επιτρέπεται να κάνεις unfollow· απλά να είσαι ο εαυτός σου κι αυτοί που σ' αγαπούν θα καταλάβουν ;)

Σε φιλώ

ElenaG είπε...

σεβασμός κοριτσάκι μου σεβασμός και ήθος τίποτα παραπάνω!
Το εδώ μέσα δεν διαφέρει τίποτα με το εκεί έξω...με τις ζωές μας δηλαδή.Δεν χρειάζεται να πιεζόμαστε ...δεν θα άξιζε τότε.Υπάρχουν μέρες που διαβάζουμε και σχολιάζουμε αλύπητα άλλες πάλι που βαριόμαστε να πατήσουμε κουμπί ή δεν έχουμε χρόνο.Το να σεβόμαστε τον άλλον δεν χρειάζεται ούτε χρόνος ούτε διάθεση...χρειάζεται μονο ήθος!
φιλια πολλά serenata μου!

Η M πολύ όμορφα τα είπε!

Zinala είπε...

@serenata πίσω απο έναν υπολογιστή μπορείς να βγάλεις και τον χειρότερό σου εαυτό. Δεν είναι όλα ρόδινα και αθώα.

myStickland είπε...

Καλησπέρα..
Ωραίο το θέμα σου σήμερα!
Το blogging είναι μια όαση χαλάρωσης,προβληματισμού και αισιοδοξίας για εμένα προσωπικά.Χαίρομαι όταν συναντώ ανθρώπους που μπορούμε να βρούμε μια κοινή πορεία και είμαι ευχαριστημένη που έχω συναντήσει αξιόλογους ανθρώπους εδω μέσα.Μια μικρογραφία της κοινωνίας μας είναι άλλωστε ο χώρος του blogging.Αλλά και εγω μερικές φορές παραμελώ κάποια μπλογκς που παρακολουθούσα είτε γιατί ο χρόνος μου είναι περιορισμένος και δεν προλαβαίνω να τα επισκεφθώ,είτε γιατί δεν με εκφράζουν πια-τη συγκεκριμένη στιγμή της ζωής μου.
Παρόλαυτα αν έχουν ήθος και αξιοπρέπεια δεν θα πάψω να τα ακολουθώ..όπως και τόσα πράγματα στην εξω ζωή μου..ενα διάλλειμα θα κάνω μόνο απο εκείνα..
καλή συνέχεια ευχομαι!

kwnnie είπε...

Το μπλογκ τουλάχιστον εγώ,το έκανα για να χαλαρώνω κι επειδή με ευχαριστεί.
Από εκεί και πέρα όποιους θες τους ακολουθείς και όποιους δεν θες απλά τους αφήνεις.
Για παράδειγμα εγώ,σχεδόν ποτέ δεν αφήνω σχόλιο επειδή μου άφησε κι ο άλλος ή από υποχρέωση. Πάντα το κάνω επειδή θέλω να εκφέρω την άποψή μου ή οτιδήποτε άλλο.
Σέβασμός. Αυτός είναι ο κανόνας για 'μένα!
Φιλιά σερεναταααα:))

Λιακάδα ☼ είπε...

Kαλησπέρα Σοφία μου!
Τον Αποστόλη τον γνώρισα από σένα από τις συζητήσεις μας... δε τον ήξερα ωστόσο θα ήθελα να είχες βάλει εδώ το λινκ για να τον διαβάσω.
Δεν ξέρω αν υπάρχει σαβουαρ βιβρ εδω μέσα αλλά εγώ ακολουθώ αυτό που μου λέει η συνείδησή μου.
Είναι πολλά μπλογκ που εξακολουθώ και παρακολουθώ εδώ και χρόνια και ας μην έχουνε γίνει ποτέ αναγνώστες μου...

Αλλα πάλι έχουνε γίνει αναγνώστες μου επειδή εγώ πηγαίνω και τους σχολιάζω και αυτό το βρίσκω μεγάλη υποκρισία από μέρους τους αλλά και ψυχαναγκασμό που εγώ ποτέ δε θα υπέβαλλα στον εαυτό μου.
Ειλικρινά σου μιλώ πιο πολύ εκτιμώ αυτούς που δεν γράφονται ως αναγνώστες μου παρά αυτούς που γράφονται "τιμής ένεκεν" και δεν πατάνε ποτέ να με διαβάσουν ή να με σχολιάσουν.
Θεωρώ ότι για να διδάσκεις σεβασμό με τέτοιες "κούφιες" κινήσεις ευγένειας θα πρέπει πάνω απ'όλα να σέβεσαι τον εαυτό σου και να μην τον υποβάλλεις σε τέτοιους ψυχαναγκασμούς όπως και στην κανονική σου ζωή δε θα έκανες ποτέ παρέα με κάποιον που δεν πας.
Δε ξέρω πως το βλέπεις εσύ αλλά θα ήθελα να το ακούσω.
Φιλάκια πολλά!

Unknown είπε...

Αν στη ζωη σου εξω υπαρχει η λεξη σεβασμος τοτε νομιζω πως και εδω μεσα,παροτι υπαρχει ανωνυμια(τις περισσοτερες φορες) και ισως δεν σε ενδιαφερει,δειχνεις σεβασμο προς σαυτους που μιλας και απευθυνεσαι!Αναφερομαι κυριως στα σχολια.Απ'την αλλη δεν ξερω αν πρεπει επειδη καποιος εγινε μελος σε σενα να πρεπει να γινεις και συ,δεν ειναι για μενα σεβασμος αντιθετα καθωπρεπισμος(σαν υποχρεωση).Το μονο πρεπει για μενα σωστο ειναι να μιλας και να απαντας χωρις να θιγεις και ας διαφωνεις(αυτο εξαλλου σημενει διαλογος).Αν δεν σαρεσει ενα μπλογκ δεν το διαβαζεις και σαφως δεν σχολιαζεις,αν εχεις γραφτει και δεν σαρεσει πια ή σε χαλαει ο τροπος πλεον γραφης παραμενεις γιατι μπορει παλι να αλλαξει απλα δεν το παρακολουθεις συστηματικα,αν παρεξηγηθει καποιος επειδη ξεγραφτηκες ενταξει τωρα τι να πω δεν γινετε να ζουμε με τα πρεπει αλλα το τι θελουμε και οπως σωστα διαβασα παραπανω το να διαβαζεις μπλογκ ειναι υποτιθεται μια ευχαριστη ασχολια και επικοινωνια οχι να σε χαλαει.
Το ρεζουμε για μενα ειναι πως κανεις αυτο που θελεις και οχι οτι πρεπει!
Την καλησπερα μου

Unknown είπε...

θελω να προσθεσω και το εξης που διαβασα παραπανω και συμφωνω απολυτα πως μερικες φορες διαβαζουμε αναρτησεις και εγω προσωπικα τις παρακολουθω ολες αλλα δεν αφηνω σχολια αυτο εχεις διαφορους λογους ειτε δεν εχω κατι να πω,ειτε δεν μαρεσει-εκφραζει,ειτε πολυ απλα δεν ειχα ορεξη για δικους μου λογους και οτι και να γραψω θαναι λαθος.
Συγνωμη για τα μεγαλα σχολια!:)

serenata είπε...

@Zinala
Ο Αποστόλης ήταν φίλος blogger, έπασχε από καρκίνο και έφυγε στις 23 του περασμένου Σεπτέμβρη...αν θέλεις να διαβάσεις το blog του ήταν το http://docamiok.blogspot.gr Χ-Κομμάτια.
Αλλά για να γυρίσω στην απορία μου.
Αν ένα blog σε ενοχλεί, είναι άσχημο να σταματήσεις να το παρακολουθείς;
Θα στενοχωρήσεις τον blogger;
Μήπως να του στείλεις ένα email πριν;
Αυτό ρωτάω.
Αν υπάρχει savoir vivre στο blogging.

Να γράφεις όποτε θέλεις!
Δε σε υποχρεώνει κανένας.

Σε φιλώ:)

serenata είπε...


Σωστό κι αυτό.
Να είναι ευχάριστο...άλλοι όμως δεν το βλέπουν έτσι.
Εχουν απαιτήσεις.....

serenata είπε...

@D-brain
Μου φαίνεται στο twitter είναι πιο εύκολο το follow & unfollow.
Ωραία η παρομοίωση που κάνεις με την πλατεία!
Οσοι σε καταλαβαίνουν και σε αγαπούν από τα κείμενα σου.
Μακάρι να είναι έτσι.
Ξέρεις υπάρχουν άνθρωποι που δε γνωρίζω ούτε με γνωρίζουν αλλά με έβριζαν χυδαία όταν ξεκίνησα.
Στενοχωριόμουν τότε.
Τώρα που ξέρω πως συνεχίζουν να με βρίζουν σε άλλα blogs δεν το παίρνω σοβαρά.
Είναι μπερδεμένα τα πράγματα.

Σε φιλώ πολύ:)

Nasia είπε...

ε οχι και να στενοχωριόμαστε για καποιους που δεν ξέρουμε!εχω ακολουθησει μπλογκ που αλλιως φαινονταν στην αρχη ,αλλιώς συνεχισαν ,οπότε πολυ δυσκολο κι αυτό...εσυ σερενατα μου είσαι πολύ σταθερή σε όλα σου!φιλάκια!

serenata είπε...

@Zinala
Το ξέρω!
Η ανωνυμία βγάζει το χειρότερο χαρακτήρα σε πολλούς.

serenata είπε...

@ElenaG
Ναι πολύ καλά τα είπε η Μ.
Ελενα μου γλυκιά, πόσο εύκολο είναι να ξεχάσει κάποιος τις αξίες του...
Από παραδείγματα άλλο τίποτα.
Και το ήθος...
Χρειάζεται να το έχεις.
Κάποιοι το χάνουν, ίσως 'βοηθά' η ανωνυμία.
Προσωπικά δε θα θελα να στενοχωρήσω κανένα!
Γι αυτό αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποιος κώδικας ηθικής...
Που δεν τηρείται απ' τους περισσότερους.

Πολλά πολλά φιλάκια από την Αθήνα:)

ΥΓ άσχετο: πότε θα ξανα ανέβεις;

Zinala είπε...

δεν εχω δει σαβουαρ βιβρ γραμμενο. εχω δει συμπεριφορες οπως σου ειπα. δεν μπαιω γτ δεν μπαινεις κ αντιστροφα΄.
ο μπλογκερ θα στενοχωρεθει αν ο σκοπος του ειναι να τον διαβασουν. κ γιατι να στειλεις μειλ? οταν διαβαζεις του στελνεις;;;ναι μπορει να αλλαξει υφος- το κανω κι εγω- αλλα μπορεις να παραβλεψεις καποια ποστ. οχι να ακυρωσεις ολο το μπλογκ. δε γινεται να μας λενε μονο οσα θελουμε να ακουσουμε.
κι εκτος αυτού όμως, τι σεπειραζει να παραμενεις εγγεγραμενος.; εσυ μου ειπες μολις οτι δεν με υποχρεωνει κανεις να γραψω.ετσι δε σε υποχρεώνει και κανείς να μείνεις. ουτε μπορει να σε διώξει κατα κάποιο τρόπο άμεσα, αν δεν του κάνεις κάτι.
απλα φροντίζεις να μη γίνει η αναγωνση των μπλογκς, καταναγκαστικό έργο!
αυτάαααααα.....

serenata είπε...

@Zinala
Μια σκέψη έκανα....μήπως αν θέλεις να σταματήσεις την παρακολούθηση για κάποιο λόγο να στείλεις πριν ένα email.
Αλλά έχεις δίκιο.
Δεν πειράζει σε τίποτα να μένουμε γραμμένοι κάπου.
Αν δε θέλουμε δεν μπαίνουμε ή μπαίνουμε όποτε θέλουμε.
Σ' ευχαριστώ για τις ιδέες και τις προτάσεις σου.
Εμένα τουλάχιστον με βοήθησαν πολύ!
Να έχεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο:))

Zinala είπε...

wow!!τιμή μου μεσα στα τόσα σχολια που σε βοήθησα!
αν θελεις μπορεις να επικοινωνησεις περεταίρω μαζι μου μεσω μειλ. με ενδιαφερουν οι σκεψεις σου!

serenata είπε...

@Nasia
Τι κάνεις ξενιτεμένο μου παιδί;
Ναι και μένα μου έχει συμβεί...
Ξεκινάνε τόσο όμορφα μερικοί...πως στραβώνουν τόσο στην πορεία;
Ευχαριστώ αγαπημένη μου Νάσια για τα καλά σου λόγια!!

Μου λείπεις πολύ!
Σου στέλνω πολλά πολλά φιλάκια:))

serenata είπε...

@ΛΙΑΚΑΔΑ
Εχεις τόσο δίκιο φιλενάδα.
Αν θέλεις να διαβάσεις το blog του Αποστόλη η διεύθυνση είναι docamiok.blogspot.com Χ-Κομμάτια το όνομα του.
Ναι το είχαμε συζητήσει το θυμάμαι.
Δε θέλω να στενοχωρήσω κανέναν.
Κακό του κεφαλιού μου θα μου πεις....αλλά με ξέρεις πια.
Η Zinala μου είπε κάτι πολύ σωστό.
Για να μη σκάω, δε χρειάζεται να σταματήσω να παρακολουθώ κανένα απ' τα blogs που έχω γραφτεί.
Αν έχουν αλλάξει και δε μ' αρέσουν πια δε χρειάζεται να μπαίνω......απλό.

Σου στέλνω πολλά πολλά φιλάκια:))

Ιωάννα (Ayten Aydan) είπε...

Καλησπέρα, Serenata!

Νομίζω πως δεν υπάρχουν (ή, δεν θα πρέπει να υπάρχουν) ειδικοί κανόνες/τρόποι συμπεριφοράς στο blogging και πως, καθένας μας κινείται (ή θα πρέπει να κινείται) στο χώρο, όπως και στην καθημερινότητά του.
Αυτό, βέβαια, έχει πολλές διακυμάνσεις και "σηκώνει πολύ νερό".

Αυτοσεβασμός, σεβασμός στους άλλους, ευγένεια..., λογικά, είναι τρόπος ζωής και φέρεσθαι. Αν κάποιος δεν συμπεριφέρεται έτσι στη ζωή του, δεν μπορεί να το κάνει ούτε στο διαδίκτυο. Δεν μπορώ να φανταστώ έναν άνθρωπο αγενή και άξεστο, να μεταμορφώνεται σε... άγγελο, μέσα στο blog του!, κάτι που είναι πιο εύκολο, πάντως, να συμβεί στα social media (έκανε μια ενδιαφέρουσα ανάρτηση και η Meli Kanella, πριν δύο ημέρες).

Για να μην ξεφύγω από το θέμα, πιστεύω ότι κανείς δημιουργεί ένα ιστολόγιο ωθούμενος από κάποια προσωπική, εσωτερική του ανάγκη. Άλλος για να εξωτερικεύσει τις σκέψεις του, άλλος για να μοιραστεί τους προβληματισμούς του, άλλος γιατί έχει κάποιο χόμπι κ.ά. Εάν βρούμε κάποιο ενδιαφέρον, παρακολουθούμε (χωρίς, απαραίτητα, να κυνηγούμε τις δημοσιεύσεις για να σχολιάσουμε καλά και σώνει, αν δεν μας βγαίνει).

Πιστεύω πως, όταν κάτι γίνεται με την ψυχή μας, το αποτέλεσμα έχει πάντα κάτι να δώσει... Δεν θεωρώ "χαζό" ν' ακολουθώ κάποιον που ακολουθεί το ιστολόγιό μου, ακόμη κι αν η θεματολογία του δεν άπτεται απολύτως των ενδιαφερόντων μου (εξαιρούνται περιπτώσεις που το περιεχόμενο δεν με εκφράζει στο ελάχιστο ή και αισθάνομαι ότι προσβάλλει τις αξίες και τα πιστεύω μου).

Αν κάποιος σταματήσει να γράφει; Προφανώς, έχει τους λόγους του. Εφόσον μου άρεσε το περιεχόμενο του ιστολογίου του, θέλω να επιστρέφω όποτε έχω χρόνο και διάθεση και να ξαναδιαβάσω ή να ανακαλύψω παλαιότερες δημοσιεύσεις που ενδεχομένως δεν είχα το χρόνο να κάνω άλλοτε ή, μου είχαν διαφύγει.

Δεν θεωρώ αγένεια το να μην αφήνει κανείς πάντα σχόλιο, ειδικά όταν οι δημοσιεύσεις είναι συχνές, καθημερινές... διότι στην προσπάθειά μας να μην φανούμε αγενείς, συχνά δεν είμαστε ο εαυτός μας αφού άλλοτε κάποια πράγματα που βλέπουμε/διαβάζουμε μας αρέσουν πολύ, άλλοτε όχι τόσο, άλλοτε καθόλου.
Το να απαντούμε στα σχόλια που αφήνουν στο δικό μας ιστολόγιο, είναι λίγο διαφορετικό... εάν δεν έχουμε χρόνο να απαντήσουμε σε καθέναν ξεχωριστά (κάτι που, δεν θα συμβαίνει, άλλωστε, πάντα), νομίζω ότι μια γενική απάντηση είναι προτιμότερη από το τίποτα. Όπως το βλέπω εγώ, είναι σα να έρχεται κάποιος στο σπίτι μου... ε, δεν θα του βγάλω έστω ένα ποτήρι νερό, ακόμη κι αν μου τέλειωσαν τα... σοκολατάκια;!

Αν και λίγες μέρες στο χώρο, κάνοντας βόλτες "εδώ κι εκεί", διεπίστωσα ότι υπάρχουν και... έριδες! (Δεν αναφέρομαι σε διαφωνίες ή σε κριτικές, τις οποίες θεωρώ υγιείς μέσα στο πλαίσιο του διαλόγου). Μου ήταν δυσάρεστο (αν και έξω από το χορό) να διαβάζω κάποια πράγματα -τα οποία, προσωπικά θα χαρακτήριζα... "ξεκατίνιασμα"- και δεν με εκφράζουν οι χώροι στους οποίους συμβαίνει αυτό. Οι γράφοντες, φαντάζομαι κάπως έτσι θα λειτουργούν και στην καθημερινότητά τους και, όπως δεν θα τους επέλεγα για παρέα μου εκεί, δεν θα τους επιλέξω ούτε εδώ.

Δεν ξέρω αν απάντησα στην ερώτηση που θέτεις... πάντως, κάποια στιγμή βάλτε με στη θέση μου γιατί διεπίστωσα πως, όπου σχολιάζω αφήνω... σεντόνια!!!

Φιλιά και καλό Σαββατόβραδο!

serenata είπε...

@Gatos SeOistro
Το γράφω κι εγώ στο ποστ πως είναι χαζό.....
Το έκανα στην αρχή γιατί έτσι νόμιζα, λάθος μου.
Τώρα γράφομαι σε blogs που μου αρέσουν και δε με απασχολεί αν θα με ακολουθήσουν.
Οσο για το σεβασμό, γατούλη, πρέπει να σέβεσαι τον εαυτό σου και τους άλλους σε κάθε τομέα της ζωής σου.
Αν δεν το χεις θα φανεί.
Και δεν είναι θέμα ανωνυμίας, αν και το να κρύβεσαι πίσω απ' την οθόνη διευκολύνει να βγάλουν τα χειρότερα χαρακτηριστικά αυτοί που τα έχουν.
Μη ζητάς συγνώμη!
Να γράφεις όσο θέλεις!
Εχεις δίκιο, αρκετά τα πρέπει στη ζωή μας...

Να έχεις ένα πολύ όμορφο βράδυ:))

serenata είπε...

@kwnnie
Σε μένα λειτουργεί θεραπευτικά!
Λέω τον 'πόνο' μου και ξαλαφρώνω.
Ετσι γλιτώνω την ψυχοθεραπεία :P
Οταν είσαι άνθρωπος που σέβεται τους γύρω του νομίζω δε θα αλλάξεις εδώ.
Οσοι βρίζουν και δε σέβονται τον άλλον πιστεύω είναι έτσι και εκτός internet.

Πολλά πολλά φιλάκια απ' την Αθήνα στο Παρίσι:))))

serenata είπε...

@Zinala
Ευχαριστώ για την πρόταση, θα τη δεχτώ:)

serenata είπε...

@myStickland
Χαίρομαι που βρίσκεις το θέμα ενδιαφέρον!
Για μένα το blogging είναι κάτι σαν ψυχοθεραπεία:P
Γράφω σκέψεις ή προβλήματα και ξαλαφρώνω!
Αν το συζητήσουμε με τα σχόλια ακόμα καλύτερα.
Και ναι τελικά οι άνθρωποι που έχουν αξίες στη ζωή τους δύσκολα θ' αλλάξουν εξαιτίας της ανωνυμίας.
Εννοείται πως το ήθος, ο σεβασμός και η ωραία γραφή είναι αυτά που σε κάνουν να αισθάνεσαι όμορφα.

Σε φιλώ και σου εύχομαι να έχεις ένα όμορφο βράδυ:)

serenata είπε...

@Ιωάννα (Ayten Aydan)
Χαχαχα δε με πειράζει καθόλου που αφήνεις 'σεντόνια'.
Οταν ξεκίνησα δεν ήμουν σίγουρη.
Πάντως καταλήγω πως αν είσαι ευγενής ως άνθρωπος δύσκολα αλλάζεις εξαιτίας της ανωνυμίας.
Αν δεν είσαι κρύβεσαι πίσω απ' την οθόνη και βγάζεις το χειρότερο εαυτό σου!
Ξεκατινιάσματα έγιναν.
Δε με αφορούν, δεν αναφέρομαι σ' αυτά.
Η απάντηση στα σχόλια για μένα δείχνει πολλά.
Οταν υπάρχει.....
Τα social media είναι πια μέρος της καθημερινότητας μας.
Τα σχόλια δεν είναι αναγκαστικά.
Κανένας δε σε αναγκάζει να διαβάζεις ένα blog και να το σχολιάζεις.
Βλέπω πως το πόστ έφερε πολύ κουβέντα και πολλές απορίες μου λύθηκαν.
Ισως θέλατε κι εσείς να μιλήσετε για το συγκεκριμένο θέμα.
Σ' ευχαριστώ που μοιράστηκες τις σκέψεις σου μαζί μου!

Ασχετο:σε λένε Ιωάννα;

Σου εύχομαι ένα όμορφο Σαββατόβραδο:))

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Κοριτσάκι μου!!!!
Εδώ δεν είμαι για να κάνω διδαχές.. τα πρέπει στους άλλους... πολλές φορές δεν απαντώ σε ολόκληρη την ανάρτηση που δεν απάντησα αλλά μια συγνώμη θα την πω..
Πολλές φορές μας αναγκάζουν γεγονότα και καταστάσεις που μπορεί να είμαστε ασυνεπείς... Η τυπικότητα απέναντι σε μια παρέα δεν ισχύει... πολλές φορές δεν έχεις και τι να γράψεις!

Ελα να σου πω τώρα ένα παραμύθι, αγκαλιά!

Levina είπε...

serenata μου
με έχουν καλύψει όλες οι εκδοχές που έγραψαν οι αναγνώστες σου .
Προσωπικά αν κάτι δεν έχω να πω όχι απαραίτητα γιατί δεν με εκφράζει αυτό που θα διαβάσω, δεν αφήνω σχόλιο, καμιά φορά δεν ξέρω κι εγώ τι να απαντήσω στα σχόλια που μου κάνουν γιατί όταν έγραφα ήμουν σε άλλη ψυχολογική κατάσταση από την ώρα που διάβασα όσα μου σχολίασαν.

Τώρα για τους Αναγνώστες και εκείνους που ακολουθούμε είναι δύσκολο να κρατήσεις τις ισορροπίες , όταν κάποιος έρχεται στο μπλοκ μου από ευγένεια και μόνο θα πάω κι εγώ στο δικό του. Αν με εκφράζει ακόμα καλύτερα !

Αυτά τα λίγα κοριτσάκι
φιλιά και για μια ακόμα φορά
Καλό βράδυ :))

serenata είπε...

@Γιαγιά Αντιγόνη
Η τυπικότητα είναι για τους αγνώστους!
Αστην Αντιγόνη μου και σε παρακαλώ μη ζητάς συγνώμη.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος!!

Πάρε με αγκαλιά να μου πεις παραμύθι:))

serenata είπε...

@Levina Vil
Και γω το ίδιο κάνω γλυκιά μου, μερικές φορές δεν ξέρω αν είναι ότι καλύτερο.
Εγραψα το πόστ για έναν απλό λόγο.
Είδα τον τίτλο σ' ένα blog που παρακολουθούσα και σοκαρίστηκα.
Δεν είναι πουριτανισμός, απλά δε μου αρέσουν οι χυδαίες εκφράσεις.
Σκέφτηκα να βγω....
Αλλά με απέτρεψαν και νομίζω ήταν το πιο σωστό.
Δε θα το διαβάζω.

Πολλά πολλά φιλάκια καλή μου και καλό σου βράδυ:)

Λιακάδα ☼ είπε...

Απλά θέλω να έχεις στο μυαλό σου ότι ένας τίτλος πολλές φορές φτιάχνεται για να τραβήξει την προσοχή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο κι ότι πολύ πιθανόν να μην προσδιορίζει τον γραφοντα αλλά την συγκεκριμένη και μόνο ανάρτηση ή την συναισθηματική φόρτιση εκείνης της στιγμής.
Δεν λειτουργούν όλοι οι άνθρωποι όπως εμείς. Κάποιοι απ'αυτούς είναι πιο αυθόρμητοι και πιο παρορμητικοί.
Δεν μπορούμε να κρίνουμε έτσι αβίαστα από μια και μόνο ανάρτηση...
Οπως και να'χει είναι στην δική σου διακριτική ευχέρεια να κάνεις αυτό που σου λέει η συνείδησή σου... τους καλούς τρόπους ελάχιστα τους ακολουθώ εδώ μέσα...προτιμώ όταν κοιτάζομαι στον καθρέπτη να χαίρομαι γι'αυτό που βλέπω...και να κοιμάμαι όμορφα τα βράδια... ;)

Ανώνυμος είπε...

Εμ τι να σου πω,εξαρτάται τη φαση!Ίσως αν παρακολουθείς κάποιον τακτικά και σε γράφει είναι κάπως,αλλά και πάλι δε ξε΄ρω!

Έχω χαθεί τις τελευταίες μέρες,αλλά θα επανέλθω κάποια στιγμή,το υπόσχομαι!

Χαιρετωω!

Ange Alexiou είπε...

Γατούλα καλημέρα!
Συνήθως ακολουθούμε κάποιο blog αφού διαβάσουμε μια ανάρτηση που τράβηξε την προσοχή μας.
Αυτό όμως δεν εξυπακούεται ότι θα μας αρέσουν κι οι υπόλοιπες. Πιθανόν να διαφωνήσουμε στη συνέχεια, ή να νιώσουμε ότι κάποια ανάρτηση μας προσβάλλει.
Μπορούμε να εκφράσουμε τη γνώμη μας με ευγένεια- χωρίς να προσδοκούμε να πείσουμε κανέναν, να μην το ξαναεπισκεφτούμε, να ξεγραφτούμε αν συνεχίζουμε να νιώθουμε ενοχλημένοι.
Έχουμε επιλογές.
Δε γίνεται να συμφωνούμε με όλους κι ούτε να ικανοποιούμε τους πάντες.
Κανένα άγχος γι΄αυτό.

φιλάκια
:))


Ανταίος είπε...

Μια καλημέρα και μια ευχή για μια όμορφη Κυριακή..
Διάβασα την ανάρτηση,και τα σχόλια όλα, και νομίζω πως πήρες τις σκέψεις που πρέπει.
Εγώ απλά θα πω πως όπως το ίντερνετ αντικατοπτρίζει την ίδια την ζωή.
Έτσι λοιπόν εγώ κάποιες φορές έχω βάλει τον εαυτό μου να σκεφτεί:
Αν με αυτόν που έχει το μπλογκ τον γνωριζόμασταν προσωπικά ή ακόμα είναι φίλος μου και πάμε για καφέ ή σινεμά κλπ τι θα έκανα σε μια άσχημη στιγμή του;
Όλοι μας έχουμε τις καλές και τις άσχημες στιγμές μας, όμως τελικά έχει να κάνει με το ποιες υπερισχύουν.
Αν είναι οι κακές νομίζω πως πιο σωστό θα ήταν να πεις στον άλλο (σε προσωπικό επίπεδο πρώτα και όχι να βγεις στην "πλατεία" να το φωνάξεις) πως έχεις πρόβλημα με κάτι, και αν συνεχίζει με τον ίδιο τρόπο μπορείς να αποχωρίσεις διακριτικά και να έχεις ήσυχη την συνείδησή σου μιας και ο άλλος θα έχει ενημερωθεί...
Ας μην απεμπολούμε(βάζω και μένα μέσα)το δικαίωμα της άποψης και της επιλογής!

ατάσθαλος είπε...

Η ερώτηση που θέτεις υποδηλώνει υπέρμετρη ευγένεια. Νομίζω πως η κάθε ανάρτηση είναι το κείμενό της και οι αναγνώστες της.
Το να παρακολουθείς τώρα κάποιο site σημαίνει πως για οποιοδήποτε λόγο σε αγγίζει. Αν φύγεις, πρέπει να εξηγήσεις στον εαυτό σου πρώτα γιατί το κάνεις. Αυτό αρκεί νομίζω. Έτσι τα έχεις καλά και με τον εαυτό σου και με κάποιο ανεξήγητο τρόπο το αντιλαμβάνεται και ο blogger. Η αποστολή μηνύματος θα αποτελούσε και γιά μένα πράξη αβροφροσύνης. Μήπως όμως καμιά φορά παρεξηγήσιμη;
Καλημέρα.

serenata είπε...

@ατάσθαλος
Νομίζω πως καλύφθηκα απ' τους προηγούμενους.
Μένω σε κάποια blogs, αν για κάποιο λόγο μ' ενοχλούν, γιατί άλλαξαν, δεν τα διαβάζω.
Ναι το μήνυμα μπορεί να παρεξηγηθεί, έχεις δίκιο.
Οι καλές προθέσεις συνήθως παρεξηγούνται!

Καλή Κυριακή:))

serenata είπε...

@ΛΙΑΚΑΔΑ
Φιλενάδα, μερικοί δεν παίζονται!
Δε σου γράφω άλλα γιατί εσύ ξέρεις και είναι άδικο για τους άλλους σχολιαστές.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!!

Φιλάκια πολλά:))

serenata είπε...

@Ρασκόλνικωφ
Που χάθηκες καλέ μου Ρας;
Εσύ είσαι σταθερή αξία.
Εχεις εξεταστική;
Γύρνα μου λείπει η γκρίνια σου:P

Να έχεις μια όμορφη Κυριακή:)

serenata είπε...

@Ανταίος
Συμφωνώ καλέ μου Ανταίε!
Δε θα έβγαινα ποτέ στην πλατεία να το φωνάξω!
Δε μ' έχεις καταλάβει;
Αν κάτι με ενόχλησε νομίζω πήρα πολλές ιδέες.
Αποφάσισα να μη διαβάζω ότι δε μ' αρέσει.
Να μη δίνω σημασία σ' ότι με χαλάει.
Για μένα τα καλά υπερτερούν των κακών, σε κάθε περίπτωση, όχι μόνο εδώ.

Καλή Κυριακή να έχεις, σε φιλώ:)

Ανταίος είπε...

Για να μην μείνει καμιά λάθος
εντύπωση ,δεν εννοούσα πως το κάνεις
ή θα το έκανες (ειδικά) εσύ, αλλά μιλούσα γενικά, ναι;
Φιλάκια :))

Μαζεστίξ είπε...

Καλά, δε χρειάζεται να αποστηθίσουμε και ολόκληρο τον Ζαμπούνη για να μπλογκο-συμπεριφερθουμε!
(όπως στο στρουμφο-χωριό όλοι στρουμφο-κάνουν κάτι, έτσι και στο μπλογκο-χωριό, όλοι μπλογκο-κάνουν κάτι)

Συμφωνώ με την Ιωάννα παραπάνω ότι και στα μπλογκ αντανακλάται ο χαρακτήρας μας.
Κι αν υποκριθούμε για λίγο στην αρχή, ειναι βέβαιο ότι στη συνέχεια θα βγει ο πραγματικός μας εαυτός.

Η ευγένεια, η ανεκτικότητα, η υπομονή είναι χαρακτηριστικά που ή τα έχεις ή δεν τα έχεις.
Δεν μπορεί να τα έχεις στο έξω κόσμο και να τα εξαφανίζεις στον μπλογκό-κοσμο.
Αν έχεις μάθει να συμπεριφέρεσαι με έναν χ τρόπο στην κοινωνία, τότε αυτό θα βγαίνει πάντα και εδώ μέσα.

Προσωπικά, έχει τύχει να παρακολουθήσω κάποια μπλογκς απλά και μόνο επειδή με παρακολουθούσαν ή με αναδημοσίευαν, αλλά όταν διαπίστωσα ότι κάποια από αυτά προσέβαλλαν την αισθητική μου και δεν είχε τίποτα να μου προσφέρει η ανάγνωσή τους, τα έσβησα.
Όπως άλλωστε έχει συμβεί και το αντίστροφο.
Αρκετοί με έχουν σβήσει και έχουν πάψει να με επισκέπτονται, επειδή προφανώς δε γούσταραν το στυλ μου, όταν με "γνώρισαν καλύτερα".
Και το βρίσκω απολύτως λογικό και εκ των προτέρων αναμενόμενο.

Αυτά ήταν λάθη της μπλογκο-ενηλικίωσής μου.
Τώρα πια μπορώ να καταλάβω πολύ πιο εύκολα αν η γραφή κάποιου έχει κάτι να μου δώσει.
Έτσι κι αλλιώς, τα μπλογκ υπάρχουν για να χαλαρώνουμε, να γελάμε, να συγκινούμαστε, να μαθαίνουμε, να ανταλλάσσουμε απόψεις, να ενημερωνόμαστε, να προβληματιζόμαστε...
Αν ένα μπλογκ δε μας προσφέρει τίποτε από τα παραπάνω, ποιος ο λόγος να το ακολουθούμε;
Απλά και διακριτικά, "στρίβουμε"...

serenata είπε...

@misoagnosti
Πως τα καταφέρνεις και ξέρεις πάντα το πιο σωστό και εύκολο συνάμα;
Μ' έχεις διαβάσει μέσα έξω!
Ο,τι κάνω αν κάνω θα γίνει με ευγένεια εννοείται.
Εσύ που με ξέρεις, θα έκανα εγώ κάτι αγενές;
Μη γελάς!
Σ' αγαπώ πολύ και σε φιλώ:)

G & M είπε...

Όλα σχετικά είναι...από τον τρόπο σκέψης τους καθενός μας μέχρι τη θεματολογία του κάθε ιστολογίου...
Πάντως, να κάνεις κάθε φορά αυτό που σε γεμίζει ως άνθρωπο!

Την καλησπέρα μου και καλή εβδομάδα για αύριο!

serenata είπε...

@Μαζεστίξ
Καλέ μου Μαζεστίξ, ναι καλά τα είπε η Ιωάννα.
Και άλλες μπλογκο ψυχές!
Οχι βέβαια το Ζαμπούνη χαχαχα
Συμφωνώ μ' αυτά που γράφεις.
Μια απλή απορία έγραψα, δεν περίμενα να τρέξει έτσι όλο το μπλογκο χωριό να απαντήσει.
Οχι πως δεν το χάρηκα!

Και γι αυτό απαντώ ξεχωριστά.
Εσύ προτείνεις το διακριτικό 'στρίβειν'......όταν δεν μας εκφράζει ή μας ενοχλεί αισθητικά.
Ευχαριστώ πολύ για την άποψη.
Είναι κι αυτό ένας τρόπος.

Να σαι καλά να έχεις μια όμορφη Κυριακή:)

serenata είπε...

@G & M
Αυτό νομίζω κυκλοφορεί σαν γενική αντίληψη.
Οσο δεν ενοχλούμε να κάνουμε ότι μας γεμίζει.

Ευχαριστώ καλέ μου.
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή και καλή βδομάδα:)

Mia Petra είπε...

Ο Χριστός κι η Μάνα του καλέ! Όλο το "χωριό" ήρθε, δεν έχεις παράπονο ε;!

serenetaκι μου γλυκό, άστα...
Μπήκα στο μπλογκ του Αποστόλη και βαλάντωσα... Πάγωσε το αίμα μου... Τι καλή ψυχή που είχε αυτός ο άνθρωπος ρε... Ειδικά εκεί που γράφει τα 100 πράγματα από τη ζωή του...αρρώστησα... Ένιωσα τόσο "λίγη" που ασχολούμαι με αναλώσιμες αηδίες της καθημερινότητας... Πάντως κάποια στιγμή βγήκα γιατί δεν άντεχα άλλο... Το έχω αποθηκεύσει και θα συνεχίσω όποτε συνέλθω...

Φιλάκι!

serenata είπε...

@Joan Petra
Ναι δεν έχω παράπονο.
Τον Αποστόλη τον ήξερα 2 χρόνια.
Τον αγάπηησα σαν αδερφό.
Οταν έφυγε το Σεπτέμβρη που μας πέρασε....
Ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει.
Καταλαβαίνεις λοιπόν.
Πήρες μια ιδέα γι αυτόν από το blog του.
Ο Υπέροχος αδερφός μου!
Το είχα γράψει και στο blog...
Δυο κουβέντες, 23 Σεπτεμβρίου 2012.

Σε φιλώ καλό μου:)

Ανώνυμος είπε...

Αισθανομαι σημαινει νοιωθω, αναλογιζομαι και εκφραζομαι, ετσι τα blogs ειναι για οσους εχουν ωριμη Σκεψη, οι ανοητοι ας πανε στο καλο. Οταν σεβεσαι τον εαυτον σου σεβεσαι ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ετσι ειναι η ζωη. Εσυ Serenata συνεχισε να γραφεις μας Γεμιζεις την Ζωη. Φιλικα Στεφανος

Xristina @ Dear e-diary είπε...

Ωραίο θέμα. Και εαν κρίνω από τον αριθμό των σχόλιων αρέσει σε όλους. Βαρέθηκα να κατεβαίνω μεχρι να γράψω...

Εγώ γράφομαι σε όποιον γράφεται στο μπλοκ μου. Το θεωρώ κάπως σαν ένα ευχαριστώ που με επισκέφτηκε. Τώρα σε πολλους που έχω γραφτεί μετά μπορεί να μη τους διαβάζω γιατί δε μου αρέσει η θεματολογία τους. Σε άλλους σχολιάζω και σε άλλους όχι. Πάντως αυτούς που διαβάζω το κάνω επειδή το θέλω. Μια φορά μόνο ξεγράφτηκα από μπλοκ γιατί πραγματικά με εκνεύριζε ο τρόπος σκέψης αυτού του ανθρώπου. Μετά το ψιλομετάνιωσα αλλά....

Πάντως ένα μάθημα που πήρα τις τελευταίες μέρες είναι να μην ανακατευομαι με τα πίτουρα... Και όπου δε μου πέφτει λόγος να μη μιλάω...Είμαι μικρή (μόλις ενός έτους ενεργή) στο χώρο του μπλοκιν αλλά μαθαίνω!

serenata είπε...

@Dear e-diary
Πρώτη φορά είχα τόσο κόσμο να σχολιάζει.
Το θέμα; το timing;....
Πάντως έμαθα πολλά από τόσες απόψεις.
Και φυσικά αυτό που λες!
Οσο λιγότερα λες και όσο λιγότερο ανακατεύεσαι τόσο καλύτερα.
Ακόμα έμαθα πόσο σοβαρό είναι το να γράφεσαι σ' ένα blog.
Δηλαδή να το σκεφτόμαστε καλά για να μην ξεγραφτούμε μετά!
Καλή σου βδομάδα:)

ΥΓ. Και γω, σχετικά με πολλούς, καινούρια είμαι(2 χρόνια και κάτι στο blogging).

serenata είπε...

@Στέφανος
Καλέ μου Στέφανε, ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!
Δεν είμαι σημαντική, ούτε γεμίζω τη ζωή σας εγώ.
Σέβομαι τον εαυτό μου και όλους εσάς.

Πολλά φιλάκια φιλαράκι, καλή βδομάδα:)

Κυπαρησία Σ. είπε...

Ωραίο θέμα έθεσες serenata. Κι εμένα με έχει προβληματίσει στο παρελθόν.
Κάποια στιγμή έβαλα τους δικούς κανόνες κι όρους σ΄αυτή την συνδιαλλαγή κι ησύχασα. Νομίζω το καλύτερο είναι να πράττει κανείς όπως αισθάνεται.
Δυο τρία ιστολόγια που ανακάλυψα στο παρελθόν και θεώρησα ότι είχαν απίστευτο ενδιαφέρον και ψυχή, δεν είχαν ούτε αναγνώστες, ούτε σχόλια. Αυτό μου είπε πολλά.
Πολλά φιλιά, καλή εβδομάδα!

serenata είπε...

@Κυπαρησία Σ.
Νόμιζα πως προβλημάτιζε μόνο εμένα, από τα σχόλια κατάλαβα ότι είναι πολύ γενικό θέμα.
Νομίζω τελικά πως καθένας πορεύεται όπως νομίζει.
Οπως και στη ζωή έξω απ' το διαδύκτιο.
Αλλωστε η κοινωνία στα blogs μοιάζει τόσο πολύ μ' αυτήν έξω!

Πολλά φιλάκια, καλή βδομάδα:))