Είναι
κάποια πράγματα που δεν τ' αγγίζεις.
Οσα
χρόνια κι αν περάσουν.
Είναι
τραύματα που δεν κλείνουν.
Πρόσωπα
που δε χρειάζεσαι φωτογραφία να θυμηθείς.
Φωνές
που ακούς κι ας βάζεις τα χέρια στ' αυτιά.
Κάποια
πράγματα δεν τ' αγγίζεις.
Δεν
τα βγάζεις απ' τη ντουλάπα.
Αστα
κρυμμένα.....
Γιατί
σκαλίζεις τις αναμνήσεις;
Τόση
προσπάθεια έκανες μπας και ξεχάσεις.
Τίποτα
δεν κατάφερες....
Ούτε
τον εαυτό σου δεν ξεγελάς.
Μη
σκαλίζεις το παρελθόν.
Δεν
έχει νόημα.
Ποιος
είπε πως ο χρόνος είναι γιατρός;
Τι
χαζομάρες λέει ο κόσμος....
Πόσες
εκφράσεις δίχως νόημα χρησιμοποιούμε....
Προσπαθούμε
να γιατρέψουμε ή να κοροϊδέψουμε τον
ίδιο μας τον εαυτό;
Κάποια
πράγματα δεν τ' αγγίζει ούτε ο χρόνος.
Οσο
και να προσπαθήσεις δε μπορείς να
ξεχάσεις.
Δε
γιατρεύονται αυτές οι πληγές.
Ανοιχτές
μένουν ότι και αν κάνεις.
Δεν
υπάρχει σημάδι.
Ξέρεις
καλά όμως που είναι.
Κάποια
πράγματα μένουν μακριά από τα μάτια των
άλλων.
Τα
γνωρίζεις μόνον εσύ.
Κι
ο πόνος είναι όλος δικός σου......
37 σχόλια:
ο χρονος ειναι ο χειροτερος γιατρος κοριτσι μου το ξέρω!
Και όμως όπως το χώμα χρειάζεται σκάλισμα για να αεριστεί και να είναι πιο γόνιμο έτσι και μέσα μας πρέπει διαρκώς να σκαλίζουμε...για να είμαστε έτοιμοι για τη νέα σπορά... για να μπορούν να ανθίζουν μέσα μας μόνο τα πιο όμορφα άνθη... ;)
Σε φιλώ γλυκά! :)
πολύ καλό...αλλά και τα γατούλια μούρλια...να σαι καλά
Όλοι νιώθουμε έτσι κάποιες φορές. Όλοι θυμόμαστε άσχημες στιγμές, απλά τραύματα, που δεν κλείνουν. Άλλος λίγο, άλλος πολύ. Απλά συνεχίζεις...
Ειναι κάποιες φορές που τα σκέφτομαι όλα αυτά.
Και αισθάνομαι ακριβώς το ίδιο με εσένα!
Ακόμα και αν δυσκολεύεται το σώμα και το πνέυμα να γιατρευτεί,θα έρθει η στιγμή που οι γωνίες θα αμβλυθούν!!
Να είσαι σίγουρη!!!
Φιλάκια:)
Ένα φιλί από μένα μόνο...
συμφωνώ Σερενάτα μου!οι αναίσθητοι ξεχνάνε και δυστυχως δεν ανήκουμε σε αυτούς....φιλάκια,καληνύχτα!
Serenata μου...
Ό,τι ζήσαμε, το κουβαλάμε πάντα. Οι εμπειρίες και τα βιώματά μας είναι οι αποσκευές μας.
Αν ο χρόνος είναι καλός ή κακός γιατρός... ξέρεις, έχει σημασία και η "συνεργασία" μας μαζί του...
Διαγραφές και οριστικά delete στη ζωή δεν υπάρχουν, η σαΐτα στου καημού την πλάτη, θα πονάει με τον νοτιά -που λέει και το άσμα- αλλά πραγματικά δεν πιστεύω πως ο πόνος μένει αναλλοίωτος. (Και δεν στο γράφω εκ του ασφαλούς). Στο χέρι μας είναι να διαχειριστούμε τα μη αναστρέψιμα γεγονότα, τις απώλειες, τις ήττες μας, τα τραύματά μας...
Φιλάκια, καλή μου... ❀~✿
Οι αναμνήσεις δεν σβήνονται... απλά κοιμούνται μέχρι να ξυπνήσουν και είτε αν είναι καλές γίνονται μια διέξοδο ευχάριστη, ή αν είναι κακές γίνονται εφιάλτες!
Ο χρόνος σαν «γιατρός» απλά κοιμίζει δεν σβήνει, δεν εξαλείφει.
Η ίαση, είναι μια μάχη εντελώς ατομική, αρκεί να υπάρχει θέληση...
οι σιωπηλοί πόνοι είναι και πιο επώδυνοι...
χωρίς λόγια.. απλά. μ'αρέσει πολύ ο τρόπος που γραφεις serenata <3
Ο χρόνος δεν είναι γιατρός.
Το βιώνω κι εγώ, αλλά το λέει και μια μαντινάδα:
"Ο χρόνος δεν είναι γιατρός και δεν γιατρεύει πόνους
μον' τυρανεί τους άνθρωπους και τους αφήνει μόνους"...
Μου άρεσε πάρα πολύ το κείμενό σου, με άγγιξες πολύ απόψε!
Έχω να πω πως έχεις απόλυτο δίκιο... Και όπως είπε η Μαρία μας πιο πάνω, δεν μπορείς, δυστυχώς, να κάνεις τίποτα γι'αυτές τις πληγές... Συνεχίζεις...
Καληνύχτα... :-)
@serenata, ο χρόνος δεν είναι ο καλύτερος γιατρός, μα το πώς θα διαχειριστούμε τις αναμνήσεις μας.
Στο χέρι μας είναι άλλωστε να γίνουμε οι πρωταγωνιστές της ζωής μας.. ;)
Σε φιλώ
Ποτέ δεν ξεχνιούνται αυτά που αγαπήσαμε τόσο !!!
Φιλιά
Σόφη
"Η ίαση, είναι μια μάχη εντελώς ατομική"
Απόλυτα συμφωνώ με τον Apokalipsis.
Είναι μια απόφαση που όλοι μας την παίρνουμε για να προχωρήσουμε, αφήνοντας πίσω τις ευθύνες και τον πόνο που δεν μας αναλογεί.
Ίσως να μην είναι τελικά ακριβώς ίαση, αφού υπάρχουν στιγμές που τα θυμόμαστε και τα ξυπνάμε, αλλά δεν θα σταθούν εμπόδιο μερικές εκδορές να τρέξουμε στο λιβάδι ε;
:))
Καλημερούδια Γατούλα μου
Ένα φιλί κι απο μένα, υπέροχη ανάρτηση, υπέροχες σκέψεις...
@georgia lam
Ευχαριστώ!
Φιλάκια:)
@ασωτος γιος
Και γω αυτό ξέρω άσωτε μου:(
@Λιακάδα ☼
Σωστό κι αυτό Λιακάδα μου:)
Φιλάκια!
@homemade
Ευχαριστώ!
Οσο για τα γατούλια...είναι μούρλια ναι:)))
@Μαρία Νι
Θέλει πολύ κουράγιο για να συνεχίσεις...
Να σαι καλά:)
@myStickland
Θα αμβλυνθούν;...
Ισως...
Φιλάκια:)
@Delirioum Tremens
Κι από μένα αγαπημένε.
Φιλάκι:)
@Nasia
Αχ Νάσια μου...δυστυχώς.
Οι αναίσθητοι...κι εμείς...
Σε φιλώ:)
@Ιωάννα (Ayten Aydan)
Οι αποσκευές μας στη ζωή...
Τι καλά που θα ήταν αν μπορούσαμε να πατήσουμε delete στις κακές αναμνήσεις...
Φιλάκια πολλά:)
Τελευταία σε βρίσκω πολύ πεσμένη και μελαγχολική. Μήπως φταίει ο δήμαρχος και τα έργα στον δρόμο σου??? Φτάνουν οι μελαγχολικές σκέψεις, έρχεται άνοιξη, κοίτα λίγο τις ανθισμένες αμυγδαλιές!!!!!!και χαμογέλα.
φιλάκια κορίτσι μου
@Apokalipsis999
Συμφωνώ, οι αναμνήσεις βρίσκονται σε μια λανθάνουσα κατάσταση μέχρι κάτι/κάποιος να τις 'ξυπνήσει'.
Και ναι φίλε μου, μοναχική μάχη...
Σε φιλώ:)
@Δavan
Ναι Δανάη μου, όσο πιο βουβός τόσο πιο οδυνηρός ο πόνος.
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Φιλάκια:)
@Αθηνά...
Αγαπημένη μου Αθηνά, τι ωραία μαντινάδα!
Να σαι καλά:))
@misoagnosti
Εσύ με το μικρό σπίτι στο λιβάδι:P:P
Κι εγώ συμφωνώ, χωρίς πλάκα!
Προχωράμε λες;...
Φιλάκια πολλά:))
@Μαρία Π
Βρίσκεις το κουράγιο και συνεχίζεις...πίσω δεν πάει!
Καλό σου απόγευμα γλυκιά μου:)
@agrimio
Σωστά, άλλωστε μόνο εμείς είμαστε πρωταγωνιστές στη ζωή μας!
Πολλά φιλάκια:)
@Γιαγιά Κασσιανή
Οσα αγαπήσαμε και όσα μας πλήγωσαν...
Φιλάκια:))
@maria
Ασε Μαρία μου, δυο μήνες κλείνω μέσα!!!!!
Είναι να μη με βρίσκεις πεσμένη;!
Βαρέθηκα!
Αντε να τελειώσουν να αρχίσω να βγαίνω γιατί θα αρχίσω τις αληθινές κατάρες στο δήμαρχο.
Ουφ!!
Φιλάκια πολλά:))
Είναι κάποιες πληγές που αιμοραγούν με το παραμικρό...
Φιλιά:)
@kwnnie
Γιατί δε γιατρεύονται ποτέ...
Φιλάκια:)
Υπέροχη φωτογραφία.
Καλή δύναμη.
Δημοσίευση σχολίου