Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012

Στο πνεύμα των γιορτών

Χθες κατέβασα και τα τελευταία χειμωνιάτικα και ανέβασα τα καλοκαιρινά.
Βρήκα που ακριβώς είναι το κοινωνικό παντοπωλείο του δήμου μου....
Τι σχέση έχουν αυτά τα δυο;
Απ' το καλοκαίρι σκεφτόμουν πόσα ρούχα έχω που δε φοράω.
Ειδικά χειμωνιάτικα.
Ντρέπομαι που το λέω......
Τα συρτάρια μου να μη χωράνε τα ρούχα και τα κασκόλ....
Κι εγώ να φοράω συνέχεια συγκεκριμένα κομμάτια.
Καταναλωτισμός;
Δε νομίζω πως συμβαίνει μόνο σε μένα.
Κάπου διάβασα μια Κινέζικη παροιμία που λέει να κάνουμε χώρο στα πράγματα μας(και στη ζωή μας φαντάζομαι)για να μπει το καινούριο.
Ολοι γνωρίζουμε πως ο Κινεζικός πολιτισμός είναι απ' τους αρχαιότερους του πλανήτη.
Κάτι θα ξέρουν...
Σκεφτόμουν λοιπόν, πως οι καιροί που ζούμε δεν επιτρέπουν πολυτέλειες.
Για παράδειγμα κρατούσα ακόμα κάποια ρούχα της μαμάς μου για συναισθηματικούς λόγους.
Είχα δικά μου πουλόβερ που δε φορούσα αλλά κάτι μου θύμιζαν και τα κρατούσα.
Ολ' αυτά ήρθε κάποια στιγμή που μ' έκαναν να νοιώθω ένοχη.
Ενα πράγμα σαν ψυχικό μπούκωμα!
Οταν γύρω μου υπάρχει τόση δυστυχία, αυτά είναι περιττά!
Στη σκέψη και μόνο πως κρατάω πράγματα για να τα κοιτάζω όταν συνάνθρωποι μου κρυώνουν...
Μ' έκαναν να νιώθω φριχτά για τον εαυτό μου.
Εκανα και την άλλη σκέψη....
Αν ήμουν εγώ στη θέση των αστέγων;......
Δε θα ήθελα να υπάρχουν άνθρωποι σαν εμένα.
Οπως ήμουν μέχρι χθες!
Μάζεψα ζεστά νυχτικά της μαμάς που κρατούσα, πουλόβερ της γιαγιάς(αφόρετο!)και τόσα δικά μου....
Κασκόλ ζεστά, μέχρι κι ένα παλτό έχω που ζήτημα είναι αν το φόρεσα δυο τρεις φορές.
Πήρα άλλο αμέσως μετά κι αυτό έμεινε.
Είναι πολύ όμορφο συναίσθημα να σκέφτεσαι πως κάτι που δε φοράς εσύ ζεσταίνει κάποιον άλλον!
Τα μάζεψα, τα καθάρισα, τα σιδέρωσα(όσα χρειάζονταν)τα δίπλωσα και τα έβαλα σε τσάντες.
Σαν δώρα κάπως.
Τα δίνουμε σε ανθρώπους με αξιοπρέπεια....
Σε ανθρώπους σαν εμάς.
Προσέχουμε σε τι κατάσταση τα δίνουμε.
Φυσικά και όχι φθαρμένα, έτοιμα για πέταμα!
Γιατί το άκουσα κι αυτό.
Είναι ντροπή, άνθρωποι σαν εμάς θα τα φορέσουν.

Μέσα στη βδομάδα θα πεταχτώ να τα δώσω.

Πέρυσι έψαχνα να δουλέψω εθελοντικά αυτές τις μέρες.
Δε βρήκα τίποτα και στενοχωρήθηκα.
Φέτος τουλάχιστον θα ξέρω πως έστω και λιγάκι βοήθησα.
Οταν θα κάθομαι στη ζεστασιά του σπιτιού μου, δε θα αγχώνομαι τόσο για κείνους που κρυώνουν.
Μακάρι να κάνει κάτι όλος ο κόσμος!
Αυτό δεν είναι το πνεύμα των γιορτών;
Να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας.
Μακάρι να το κάνουμε κάθε μέρα.
Οσο μπορεί καθένας.
Ειδικά όμως τις μέρες αυτές.....
Ας δώσουμε το χέρι στον άνθρωπο που έχει ανάγκη!
Αν κρίνω απ' τον εαυτό μου σας το προτείνω.
Θα αισθανθείτε πολύ καλύτερα.
Εντάξει είναι εγωιστικό να το βλέπεις έτσι....
Αλλά βοήθα κάποιον!
Ακόμα κι αν το κάνεις από ενοχές ή από εγωισμό.
Σημασία έχει πως κάποιος θα ζεσταθεί, ανεξάρτητα απ' το κίνητρο σου.


ΥΓ Και μην ξεχνάτε...θα μπορούσατε να είσαστε στη θέση τους.
Μπορεί να βρεθείτε ανά πάσα στιγμή στη θέση τους!

20 σχόλια:

Nasia είπε...

Σερενάτα μου γλυκιά,πραγματικά είναι πολύ όμορφο και υπέροχο να βοηθάς όσο μπορείς αυτούς που έχουν ανάγκη και μάλιστα σε τόσο δύσκολες εποχές για όλους μας.ότι και να προσφέρει ο καθένας μας θα ζεστάνει όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή και τα όνειρα πολλών συνανθρώπων μας και να ξέρεις το καλό πάντα σε καλό γυρίζει πίσω.
καλό βράδυ.>> Κώστας

ElenaG είπε...

έτσι ακριβώς κοριτσάκι μου...όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε τη διαφορα!
φιλια!

Νimertis είπε...

μου αρέσει να σε διαβάζω serenata κι ας μην αφήνω σχόλια πάντοτε... δεν εχει και τόση σημασία αυτό... όμως μου αρέσει η γραφή σου, έχει ζεστασιά και αμεσότητα... ομολογώ τρελαίνομαι και για τις φωτο... δεν ξέρω, μερικές φορές αισθάνομαι πως πλένεται η ψυχή μου διαβάζοντας κάτι δικό σου...
να'σαι καλά φίλη μου...

serenata είπε...

@Nimertis
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια!
Είναι τιμή μου να με διαβάζεις.
Χαίρομαι πολύ που σου αρέσει η γραφή μου!!!!!!!!!
Να σαι πάντα καλά φίλε μου:))

serenata είπε...

@ElenaG
Αχ καλή μου, τώρα τα ζήτε κι εσείς στην Κύπρο...
Καταλαβαίνεις.
Εμείς θα κάνουμε τη διαφορά!
Ας μην περιμένουμε απ' τους κυβερνώντες.
Πολλά πολλά φιλάκια:)))

serenata είπε...

@Nasia
Ναι καλέ μου, όσο μπορεί ο καθένας μας!
Είναι κάθαρση για την ψυχή...
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή Κώστα:)

ΥΓ Πότε έρχεται η Νάσια; Να της στείλεις τα φιλιά μου!!!

Heliotypon είπε...

Η ανάρτησή σου με παρεκίνησε να κάνω αυτό που από χρόνια σκεφτόμουν πως έπρεπε και δεν το είχα ξεκινήσει. Τώρα πήρα την απόφαση να το κάνω. Παλιά, αλλά γερά και καθαρά ρούχα που δεν τα φορώ είτε γιατί δεν μου κάνουν πλέον (τα γεράματα έρχονται μαζί με "μαξιλαράκια") είτε γιατί δεν μου αρέσουν. Σ' ευχαριστώ που με παρεκίνησες.

serenata είπε...

@Heliotypon
Χαίρομαι που σε άγγιξε η ανάρτηση!
Να δεις που όταν τα δώσεις θα αισθανθείς καλύτερα κι εσύ!!!!
Κάνει καλό να βοηθάμε, ο καθένας στο μέτρο που μπορεί.
Μακάρι να το κάνουν πολλοί, να μην υπάρχουν πια άνθρωποι που υποφέρουν...
Μη λες ευχαριστώ σε μένα.
Εμένα χαρά μου που σε παρακίνησα.
Να έχεις μια όμορφη Κυριακή:))

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Αν όλοι κάνουμε μια χειρονομία αγάπης με ότι είναι αχρησιμοποίητο θα δώσουμε μια ζεστή ανάσα..στον άστεγο!
Και όχι μόνο τις γιορτινές μέρες για να τα "πάμε" καλά με τη συνείδηση μας..

Γλυκιά μου ΣΕΡΕΝΆΤΑ σε φιλώ!

serenata είπε...

@Γιαγιά Αντιγόνη
Φυσικά και όχι μόνο τις γιορτινές μέρες.
Αν το κάνει πολύς κόσμος αγαπημένη μου, κάτι θα γίνει...

Σ' αγαπώ πολύ Αντιγόνη μου:))

Ανώνυμος είπε...

ΤΟ ζήτημα είναι να μη θυμόμαστε τους άλλους μια φορά το χρόνο!!

Χαιρετωωωωωω!!!

serenata είπε...

@Ρασκόλνικωφ
Οχι βέβαια!
Μακάρι καθένας που μπορεί να βοηθά κάθε μέρα.
Λίγο περισσότερο αυτές τις μέρες...
Φιλάκιιιιιιιι:))

MaNTaRiNi είπε...

Πολύ σωστά έπραξες σερενάτα μου!! Πέρυσι στη μετακόμιση έβγαλα πολλές σακούλες με ρούχα και τα πήγα στην εκκλησία. θέλω να ελπίζω ότι αξιοποιήθηκαν σωστά.
Φιλιά και καλή εβδομάδα!

Ange Alexiou είπε...

"Ακόμα κι αν το κάνεις από ενοχές ή από εγωισμό.
Σημασία έχει πως κάποιος θα ζεσταθεί, ανεξάρτητα απ' το κίνητρο σου."

Απόλυτα συμφωνώ Γατούλα μ΄αυτό.
Ποιος άστεγος, ποιος πεινασμένος νοιάζεται για το κίνητρο του χορτασμένου...
Ποιος νοιάζεται για την αμηχανία μας, με ποιο τρόπο παραμείνουμε "ταπεινοί" ελεήμονες...
Με ποιον τρόπο θα προσφέρουμε δυο ζεστές μπλούζες, ένα κουτί γάλα, ένα ζευγάρι γάντια...
Ας τους κοιτάξουμε στα μάτια επιτέλους. Γιατί μας τρομάζουν τα μάτια τους; Αυτός είναι ο σωστός τρόπος. Ας τους ρωτήσουμε τι πραγματικά χρειάζονται.


serenata είπε...

@MaNTaRiNi
Μπράβο Μανταρινάκι μου!
Ολο το χρόνο να τους σκεφτόμαστε, να κάνουμε κι από κάτι...

Φιλάκια πολλά:))
Καλή βδομάδα!

serenata είπε...

@misoagnosti
Νόμιζα πως δε θα το πρόσεχε κανένας αυτό...
Φυσικά και δεν έχει σημασία το κίνητρο!
Τα μάτια τους...ναι...
Μας τρομάζουν εμάς τους εμάς που βοηθάμε.
Τους ελεήμονες, τρομάρα μας.
Ας σκεφτούμε πως δεν είναι δύσκολο να βρεθούμε στη θέση τους.
Αυτό μόνο.

Σε φιλώ πολύ πολύ φιλενάδα:))

Λία είπε...

Μπράβο κοριτσάκι!!!Κι εγώ πλέον δεν πετάω τίποτα ."τα χαρίζω"...Πως γίναμε έτσι Σερενάτα μου ..Πόσο δίκιο έχεις!Φιλάκια,καλό βράδυ και καλή βδομάδα!!!

serenata είπε...

@Λία
Είσα άγγελος γυκιά μου!
'Πως γίναμε έτσι'...ναι, δες το όμως και διαφορετικά φιλενάδα.
Γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι...
Δε θα πρεπε να γίνεται έτσι...αλλά αυτό μας έτυχε.

Πολλά φιλάκια Λία μου:)
Να έχεις μια όμορφη εβδομάδα!!

Λιακάδα ☼ είπε...

Μπράβο κοριτσάκι μου!
Ο εθελοντισμός είναι ο δρόμος που οδηγει στην καρδιά μας και μας εξανθρωπίζει. Οταν όλοι το καταλάβουμε αυτό ο κόσμος μας θα γίνει πολύ καλύτερος.
Φιλάκια και καλό βράδυ...

serenata είπε...

@ΛΙΑΚΑΔΑ
Εσύ ξέρεις από αυτά.
Κάνει καλό στην ψυχή φιλενάδα.
Μας ηρεμεί.

Πολλά φιλιά και καλή βδομάδα:))