Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Το λάθος....

Είναι στιγμές που νιώθω λες και είμαι θεατής της ζωής...

Η ζωή περνάει δίπλα μου....

Δεν τη ζω!

Δεν έχω καμιά επιρροή σε όσα συμβαίνουν.

Κάτι έγινε χθες και δε θα το ανέφερα αλλά για κάποιο λόγο μου έκανε εντύπωση.

Μην περιμένετε τίποτα φοβερό!

Από τη μια ήταν μια συζήτηση που είχα με τον πατέρα μου.

Απ' αυτές που μιλάς γενικά μέχρι ο άλλος να σου πετάξει μια ατάκα για να έχεις να σκέπτεσαι.

Το δεύτερο ήταν μια απάντηση στο blog 'εΜ είδες?' .

Το ποστ είχε τίτλο 'Αντιθέσεις' με θέμα τη ζωή.

Η απάντηση στο σχόλιο μου ήταν:

'Ναι, όπως το λες είναι. Η ζωή είναι διάφορα. Και είναι άδικη. Μα λίγα είναι αυτά που δεν είναι στο χέρι μας να διαχειριστούμε. Αυτό πρέπει μάλλον να θυμόμαστε.'

Ο πατέρας μου, στην γενική συζήτηση που είχαμε, όταν του είπα πως όσο μεγαλώνω κατανοώ τα λάθη που έχω κάνει.....

Μου απάντησε πως 'όλα τα λάθη διορθώνονται'.......

Πως διορθώνεις ένα λάθος;

Μακάρι να ήταν γραμμένο σε πίνακα με κιμωλία....

Να μπορείς να το σβήσεις και να γράψεις το σωστό...

Οσο για τα λίγα που δε μπορούμε να διαχειριστούμε.....

Εγώ γι αυτά μιλάω.

Τα λίγα......

Πως διορθώνεις ένα λάθος που έκανες χρόνια πριν;

Δε διορθώνεται........

Γι αυτό όταν ξεκίνησα να γράφω είπα πως είναι φορές που νιώθω εντελώς αδύναμη....

Ξέρω τι θέλω....και επίσης ξέρω πως δεν μπορώ να το έχω..!!

Η ζωή είναι άδικη...

Πολύ άδικη.....

Και θέλω να ξεχάσω, να προχωρήσω!

Γιατί όμως νιώθω λες και τα πόδια μου είναι κολλημένα εκεί;

Εκεί που έκανα το λάθος!

Κολλημένη σε μια εποχή στο παρελθόν.

Γιατί;

Λες και μ' έχουν καταδικάσει ....

Να μένω με τα μάτια ορθάνοιχτα να κοιτάζω ένα λάθος που έκανα πριν χρόνια!

Αυτό το λάθος που δεν μπορώ πια να διορθώσω....

Ο μύθος του Σίσυφου.....

Να κουβαλάω την πέτρα μέχρι την κορυφή για να κατρακυλήσει πάλι στα πόδια του βουνού.....

Να ξέρω τι θα γίνει αλλά να προσπαθώ...

Να ζω την ίδια ταινία ξανά και ξανά....

Ξέρω πως πρέπει να προχωρήσω.

Γιατί η ζωή προχωρά......

Μα δε μπορώ να χαρώ πια....

Να γελάσω με την καρδιά μου....

Ζω.........

Ε και;

32 σχόλια:

Stranger είπε...

Πιστεύω οτι γενικά ο καθένας διαλέγει απο μόνος του αν θα'ναι θεατής, κομπάρσος ή πρωταγωνιστής σ'αυτή τη φαρσοκωμωδία που λέγεται ζωή. Είναι βέβαια και φορές που κουράζεσαι, αυτό δε σημαίνει όμως πως τα παρατάς και βλέπεις τη ζωή να περνά και να φεύγει απο δίπλα σου. Δεν πρέπει να χάνεις ούτε λεπτό! Κι όσο για τα λάθη αν θες να τα μειώσεις, κάνε όσα πιο πολλά μπορείς.
Δεν μπορείς να διορθώσεις ένα λάθος στη ζωή. Απλά να επανορθώσεις γι'αυτό. Η ζωή προχωρά. Δεν αρκεί να υπάρχεις. Ζήσε!
Καλή σου μέρα! :)

ασωτος γιος είπε...

δε πιστεύω ότι όλα τα λάθη διορθώνονται..\

Levina είπε...

Ποιός σου είπε serenata μου πως είσαι η μόνη κολλημένη να αναρωτιέσαι ....κι αν το είχα κάνει έτσι?...κι αν μπορούσα να το κάνω αλλιώς??....να νοιώθεις έστω και τύψεις για τα λάθη σου? Που όμως στην στιγμή που έγιναν είχες την εντύπωση πως ενέργησες σωστά!!
Μα τα λάθη υπάρχουν, ποιός δεν έχει κάνει? και είναι εκεί καμιά φορά να μας στενοχωρούν, να μας βασανίζουν... όμως ότι και να σκέφτεσαι κοριτσάκι μου η ζωή μόνο μπροστά πάει.
Προχώρα λοιπόν και ας γίνει απλά ανάμνηση το λάθος!!

σε φιλώ :))

Λία είπε...

Κοριτσάκι....δε νομίζω -εγώ- να υπάρχει τρόπος να διορθώσουμε τα λάθη μας,μακάρι να υπήρχε... υποτίθεται πως συμβαίνουν για να βάζουμε μυαλό και μην ξανακάνουμε τα ίδια...υποτίθεται....Εύχομαι γρήγορα να "το βρεις " ,να πάρεις την ζωή στα χέρια σου και να ΖΗΣΕΙΣ όπως εσύ θέλεις...απλά θέλει τον χρόνο του ...μη στεναχωριέσαι Σερενάτα μου είμαστε άνθρωποι και κάνουμε λάθη...
Η σκέψη μου είναι μαζί σου!
Πολλά φιλάκια κουκλίτσα και μη στεναχωριέσαι!Όλα θα πάνε καλά!!!!!!!!!!

serenata είπε...

@Sentman9 Το ξέρω πως δε αρκεί να υπάρχω...Καλό απόγευμα:)

serenata είπε...

@ασωτος γιος Ούτε εγώ το πιστεύω άσωτε...Φαίνεται άλλωστε...

serenata είπε...

@Levina Το ξέρω γλυκιά μου πως η ζωή προχωρά! Ούτε εγώ θέλω να είμαι θεατής, συνήθως δεν είμαι...είναι κάποιες στιγμές:((...

serenata είπε...

@Λία μου, ούτε εγώ ξέρω τρόπο να διορθώνω τα λάθη...ότι έγινε έγινε, υποτίθεται μαθαίνουμε για να μην τα ξανακάνουμε. Γιατί να τα καταλαβαίνουμε αφού οι πιθανότητες να τα επαναλάβουμε είναι πολλές;...

ElenaG είπε...

κοριτσάκι μου η ζωή είναι όλη μπροστά σου...
μάθε από τα λάθη αν δεν μπορείς να τα διορθώσεις
πάρε τη ζωή στα χερια σου και επέλεξε να είσαι Πρωταγωνίστρια...αυτό αξίζει στο καθένα μας...

serenata είπε...

@ElenaG Δεν είμαι πια μικρή γλυκιά μου Ελενα, όσο κι αν το θέλω! Η ζωή είναι μπροστά για όλους μας...κι εγώ προσπαθώ...μου κάνει καλό να τα λέω όμως:)Ευχαριστώ!! Φιλιά!!

Χλόη είπε...

ε και;
ε και .. τίποτα

συνεχίζουμε απλά έως το επόμενο "λάθος/σωστό" μαζί με όσα μας ακολουθούν

Λιακάδα ☼ είπε...

Eγραφα έγραφα... και στο τέλος όλα χάθηκαν σε μια μπλε οθόνη επειδή κράσαρε ο υπολογιστής...!

Αυτή η αίσθηση ανημπόριας και μη έλεγχου των πραγμάτων και της ζωής μου είναι έντονη τελευταία και αυτό με τρελλαίνει.
Οσο κι αν παλέψω...
Οσο κι αν προσπαθήσω...
Μερικά πράγματα απλώς δεν γίνονται...

Πάντα συνήθιζα να λέω ότι δεν πειράζει να κάνουμε λάθη αρκεί να είναι μικρά και να διορθώνονται...
Γιατί δυστυχώς καλή μου δεν διορθώνονται όλα... και τώρα το ξέρω από πρώτο χέρι...
Φιλάκια!

Υ.Γ Η γατούλα αυτή ζει ακόμη?

ola de palabras... είπε...

Έκανες λάθη. Ε και; Ίσως μάθεις από αυτά, ίσως όχι. Πιθανόν να κάνεις κι άλλα. Ε και; Αυτός δεν είναι λόγος να μην προχωρήσεις παρακάτω.
Ααααα δεν μπορώ να ακούω τέτοια πράγματα. Ότι δεν μπορείς να χαίρεσαι και να γελάς με την καρδιά σου. Εντάξει για λίγο θα σου το επιτρέψω. Αν όμως συνεχιστεί για πολύ θα έρθω να σε βρω και να σε πιάσω από το τσουλούφι και θα σε μαλώσω. Να δεις μετά πως θα αρχίσεις να χαίρεσαι!

ΥΓ. Πάω τώρα να αποδείξω ότι δεν είμαι ρομπότ. Έχω πατήσει το κυκλάκι 5 φορές και δεν βγάζω τι μου λέει. Νομίζω ότι δεν θα καταφέρω ποτέ να το βάλω αυτό το σχόλιο!

serenata είπε...

@ΛΙΑΚΑΔΑ Είδες καλή μου πόσο φρικτή είναι αυτή η αίσθηση; Να νιώθεις ανήμπορη να βοηθήσεις τον εαυτό σου;...Δεν παλεύεται αυτό!
Ελπίζω να φτιάξεις γρήγορα τον υπολογιστή σου.
Η γατούλα εκείνη...η serenata, δε ζει πια, έφυγε πλήρης ημερών και καλοζωισμένη...
Την είχα σαν παιδί μου...
Φιλάκια:)

serenata είπε...

@Αθηνά...Αχ γλυκιά μου Αθηνά:)Το ξέρω πως δεν έχει νόημα...Πως η ζωή προχωρά και μεις μαζί. Είναι στιγμές όμως που νιώθω ανήμπορη, δεν έχω τον έλεγχο...δεν μπορώ να διορθώσω αυτό που ξέρω πως ήταν λάθος και τρελαίνομαι..!!
Μιας και μου επιτρέπεις να είμαι για λίγο έτσι:) θα το εκμεταλευτώ...
Φιλάκια!

kovo voltes... είπε...

Τα λάθη γίνονται για να κατανοείς το σωστό. Όπως υπάρχει το σκοτάδι για να αγαπάς το φως. Απλά όταν κουβαλάς ένα λάθος που σε στοιχειώνει ο μόνος τρόπος να διορθωθεί είναι να μη το επαναλάβεις...Το δις εξαμαρτείν που λένε...Λάθη και σωστά πλάθουν τη ζωή. Κοίτα να τη γεύεσαι...

serenata είπε...

@kovo voltes Βολτούλα μου, δε θα το ξανακάνω...δεν μπορώ όμως και να το διορθώσω! Αυτό είναι που με κάνει να νιώθω ανήμπορη, που με στοιχειώνει..!!
Δεν είναι καινούριο, αυτό είναι το χειρότερο.!!
Ποιος ο λόγος να το καταλάβω αφού δε μπορώ να το διορθώσω;...
Anyway, θα περάσει κι αυτό:)

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Κορίτσι μου δεν γράφονται με κιμωλία..
Μπορείς μόνο να το μεταλλάξεις.
Μέσα σου.. να το τακτοποιήσεις και να πεις πάμε πάρα κάτω. Εκ των υστέρων όλοι γινόμαστε σοφοί..
Μη κοιτάς πίσω ..μπρος είναι η ελπίδα για το καλύτερο και σε περιμένει!
Σε φιλώ με Ανοιξιάτικη διάθεση!


Προσπαθώντας να σου αποδείξω πως δεν είμαι..ρομπότ με ζαλίζουν οι επαληθεύσεις λόγω διπλωπίας.
Εχω προσπαθήσει και άλλες φορές αλλά μάταια.. Θα προσπαθήσω και αν τα καταφέρω θα..έρθει το φιλί!

Ανώνυμος είπε...

Μπορεί κάποια λάθη να μην διορθώνονται...αλλά πρέπει να βρούμε τη δύναμη να συνεχίσουμε και να ζήσουμε με αυτά...δεν πειράζει όμως γιατί μέσα από αυτά μαθαίνουμε! :)

Το Φαουδι είπε...

Εάν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, τότε το ότι δεν μπορούμε να τα 'διορθώσουμε' μπορεί να είναι το τίμημα της γνώσης.
Είμαστε και τα λάθη μας. Ας είναι!

serenata είπε...

@Χλόη μου, ναι...έτσι πρέπει:)Δύσκολο αλλά η ζωή συνεχίζεται...

serenata είπε...

@Γιαγιά Αντιγόνη Ναι Αντιγόνη μου, δυστυχώς δε γράφονται με κιμωλία...
Γιατί να πονά τόσο όμως;...μετά από χρόνια κι ακόμα πονά:(
Σε φιλώ πολύ πολύ!
Καλό σου βράδυ.

serenata είπε...

@Magic dreams...και τι κερδίζουμε φιλενάδα που καταλαβαίνουμε;
πως ζεις με τον πόνο;...
Καλό βράδυ!
Φιλιά!

serenata είπε...

@Το Φαούδι.....Τι τίμημα είναι αυτό;
Ναι είμαστε τα λάθη μας...
Πολύ σκληρό δεν είναι να ζεις με τον πόνο;...Σα να κουβαλάς τραύμα.
Καλό σου βράδυ!
Φιλάκι.

Ανώνυμος είπε...

Έχω έρθει στη θέση σου. Έχω βρεθεί να μετανιώνω για χρόνια για ασήμαντα λάθη στις προηγούμενες σχέσεις μου, να βασανίζομαι και να αυτομαστιγώνομαι λέγοντας ότι μου αξίζει η μοναξιά κι ότι δεν πρόκειται να αγαπηθώ. Η ζωή όμως μου έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία, βρήκα κάποιον που για μένα είναι ο τέλειος κι ας απέχει από τα ενδεδειγμένα πρότυπα. Εξάλλου παρασάγκας απέχω κι εγώ. Οπότε αφού τον βρήκα εγώ που πέρσι ήμουν βυθισμένη στο τέλμα που περιγράφεις, μπορούν όλοι. Αρκεί να βγεις από το τέλμα, γιατί κανείς δεν αγαπά αυτόν που ο ίδιος αγαπά τον εαυτό του.
Αγάπα τον εαυτό σου και θα τον αγαπήσουν οι υπόλοιποι.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα...Δεν διορθώνονται όλα τα λάθη δυστυχώς...Μερικά είναι αρκετά σοβαρά για να τα διορθώσεις..
Απλά το θέμα είναι να διορθώνεις όσα μπορείς..Και να μην τα επαναλαμβάνεις!
Καλημέρα! :-)

Tremens είπε...

Αγαπημένη, άκουσέ με ένα λεπτό. Όχι τα παλιά λάθη δεν διορθώνονται πάντα, όχι, η ζωή δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα και βιολιά, όχι, η αγάπη δεν είναι αναφαίρετο δικαίωμά μας

αλλά

η ζωή μας είναι μία, μόνο δικιά μας και κανείς δεν έχει δικαίωμα να την καταστρατηγήσει. Έτσι απλά. Ζήσε λοιπόν χωρίς απάθεια. Απλά ζήσε.

serenata είπε...

@Ανώνυμος Δεν αυτομαστιγώνομαι...ίσως λίγο...
Εχω κολλήσει στο παρελθόν και είναι λάθος...αλλά αγαπώ τον εαυτό μου!
Καλό μήνα!

serenata είπε...

@mplahmplah@wordpress.com Ναι το έχω καταλάβει πια...Καλό μήνα!
Να είσαι καλά:)

serenata είπε...

@tremens Αχ αγαπημένε μου tremens:))Πόσο ωραία το έθεσες!!
Ναι αγαπημένε μου, η ζωή είναι μόνο μία και μικρή...δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάνουμε ούτε στιγμή!
Καλό μήνα!
Φιλάκι:)

M είπε...

Καλή μου serenata,

Ελπίζω να μη δημιούργησα εγώ με το σχόλιό μου αυτή τη διάθεση, αν και όλοι περνάμε τέτοιες...
Το διαχειρίζομαι, νιώθω την ανάγκη να εξηγήσω, πως δεν σημαίνει πάντα επανορθώνω. Πολλές φορές σημαίνει απλά αποδέχομαι. Σκέψου αυτό και θα δεις πως σίγουρα μπορείς να προχωρήσεις, γιατί όπως είπε και το σοφό Φαούδι: είμαστε τα λάθη μας (όπως είμαστε και τα σωστά μας;-))

Μεγάλο φιλί...σμούτσσσσσς!

serenata είπε...

@M Φυσικά και ΔΕ δημιούργησες εσύ καμιά διάθεση. Ηταν κάτι που υπήρχε, αφορμή έψαχνα:)
Επρεπε να σε ρωτήσω πριν χρησιμοποιήσω τα λόγια σου.
Συγγνώμη!!
Ολα θα πάνε καλά...
Ελπίζω.
Ανοιξιάτικα φιλάκια:))
Καλό μήνα!