Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

Η επόμενη μέρα....

Χθες βράδυ οι εθνοπατέρες θ' αποφάσιζαν άλλη μια φορά αν θα μας σώσουν....

Η συζήτηση τους ξεκίνησε αργά και θα τελείωνε αργά.

Δεν υπήρχε καμία περίπτωση να μείνω να δω τι αποφάσισαν.

Είδα μια ταινία και κουρασμένη έπεσα για ύπνο.

Το πρωί μπήκα στο site του BBC και διάβασα πως δεν αποφάσισαν...

Ανοιξα ραδιόφωνο και άκουσα πως συμφώνησαν, έλεγαν μάλιστα και τα 17 σημεία της συμφωνίας.

Μπερδεύτηκα...ή κάποιος δεν τα έλεγε καλά ή ο εγκέφαλος μου δε λειτουργούσε ακόμα....

Επειδή δουλεύω στο σπίτι είμαι επιφορτισμένη να κοιτάζω το γραμματοκιβώτιο.

Βγαίνω να κοιτάξω, ζαβλακωμένη όπως ήμουν, γλιστράω και χτυπώ τα οπίσθια μαλακά μου μόρια....

Αλλά ποιον νοιάζει αν εγώ γλίστρησα και χτύπησα τον πωπώ μου;

Κανέναν.

Εδώ και κάτι μήνες φοβάμαι τον ταχυδρόμο.

Σίγουρα δεν είμαι η μόνη.

Η φοβία θα μονιμοποιηθεί αλλά ποιον νοιάζει;

Ευτυχώς δεν είχα λογαριασμό σήμερα......δε θα το άντεχα.

Και η ζωή χειροτερεύει κάθε μέρα.

Και οι άστεγοι γίνονται περισσότεροι, τα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία περισσότερα......

Ο πολύ πετυχημένος δήμαρχος Αθηναίων δήλωσε σήμερα πως τα καταλύματα για τους αστέγους θ' ανοίγουν όταν η θερμοκρασία πέφτει στους 4 βαθμούς!

Ηθελα να κάνω εμετό τον ανθρωπισμό του αλλά δεν μπόρεσα.

Και νέα μέτρα ανακοινώνονται σχεδόν κάθε μέρα.....

Κάθε μέρα γινόμαστε φτωχότεροι......

Ο Παπανδρέου ήταν, λέει αντιμνημονιακός χθες βράδυ....

Θα έσκαγα από τα γέλια αν δεν είχαν ευτελίσει τις ζωές μας τόσο.

Ο κόσμος παίρνει τα αντικαταθλιπτικά σαν τις καραμέλες και μερικοί αυτοκτονούν.

Αλλά ποιος νοιάζεται τελικά;

Μέχρι στιγμής έχουμε ένα μίνιμουμ αξιοπρέπειας.....

Ετσι λέμε δηλαδή.

Είμαστε και αλληλέγγυοι.

Ετσι λέμε.

Μέχρι πότε;

Μέχρι πότε θ' αντέχουμε;

Μέχρι πότε θα κρατιόμαστε χέρι χέρι;

Φοβάμαι....

Δεν είμαι η μόνη το ξέρω.

Και εγώ ακόμα δεν έχω ανάγκη.

Φοβάμαι τη στιγμή που η οργή του λαού θα γίνει ποτάμι.....

Φοβάμαι τη στιγμή που η πείνα θα κάνει τους απλούς ανθρώπους εγκληματίες!!

Τρομάζω με την ιδέα των δυσκολιών που έρχονται.

Ξέρω πως πρέπει να κάνω κάτι μα δεν ξέρω τι.....

Ξέρω πως μπορώ να αντέξω πολύ περισσότερα απ' όσο νομίζω.

Το έχω δει στο παρελθόν.

Δεν το θέλω όμως......

Δεν πιστεύω στο Θεό.

Αν υπάρχει όμως ας σταματήσει να μου δίνει όσα μπορώ ν' αντέξω......

12 σχόλια:

kovo voltes... είπε...

Να μιλάς, να μιλάμε, να μη φοβάσαι, να μη φοβόμαστε...Αυτά τα λίγα και τόσο σπουδαία συνάμα χρειάζονται. Αυτό το "τι να κάνω?" και το "ποιός νοιάζεται?" μου προκαλούν ασφυξία...Πρέπει να πετάξουμε τις μάσκες επιτέλους. Σύντομα όμως. Δεν μπορεί. Σύντομα θα γίνει...
*συμπύκνωσες πολύ εύστοχα όλα τα "φοβάμαι"...

ola de palabras... είπε...

Τα πράγματα είναι τραγικά. Και ακόμα δεν έχουμε δει τίποτα. Τα χειρότερα έρχονται. Και οι ειδήσεις για νεκρούς άστεγους τείνουν πλέον να γίνουν σαν τα τροχαία. Και η μόνη που έδειξε να διασκεδάζει το χθεσινό είναι η Ντόρα επειδή ο Σαμαράς είναι έτοιμος να κάνει αυτό για το οποίο διέγραψε την ίδια. Δηλαδή να ψηφίσει το δεύτερο μνημόνιο.
Τι να πω;

serenata είπε...

@kovo voltes Ναι να μιλάμε...να μην παριστάνουμε κάτι που δεν είμαστε!
Οσο σας νιώθω κοντά μου δε φοβάμαι τόσο....Ευχαριστώ:)

serenata είπε...

@Αθηνά Κάθε φορά αυτό λέμε...πως τα χειρότερα έρχονται.
Οσο είμαστε ενωμένοι νιώθω ασφαλής.
Να σαι καλά Αθηνούλα...
Φιλιά!

Tremens είπε...

Θα τα καταφέρουμε, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα τα καταφέρουμε.

serenata είπε...

@tremens Μακάρι καλέ μου:)μακάρι:))

Λιακάδα ☼ είπε...

Νιώθω γύρω μου τον λαό καζάνι που βράζει... και χαίρομαι γι'αυτό...
Το βλέπουνε και οι εγκάθετοι τοποτηρητές τους στο διαδίκτυο, πιάνουν τα vibes... ξερουν ότι είναι μετρημένες οι μέρες τους... και τρέχουν ν'αρπάξουν ότι μπορούν από το πλοίο πριν βουλιάξει!

Εμετό θέλω να κάνω πάνω τους...
Και να βάλω μετά το σκύλο μου να ουρήσει...
Αυτά είναι που νιώθω έντονα και που δεν μπορώ να κάνω. ΣΙΧΑΜΕΝΟΙ ΠΑΛΙΑΤΣΟΙ! Καρνάβαλοι με μάσκες 365 μέρες το χρόνο!
Δεν τους έχουνε πει όμως ότι στο τέλος τον καίνε τον καρνάβαλο!!

Λία είπε...

Αχ!Σερενάτα μου...όλοι στην ίδια κατάσταση είμαστε και τα πράγματα γίνονται όλο και χειρότερα!Εγώ απέφυγα να δω τα νέα μέτρα,άλλωστε σε τι θα διαφέρουν με τα προηγούμενα!Εγώ πιστεύω σε κάτι ανώτερο όπως κι αν αυτό λέγεται.....τουλάχιστον έχουμε ένα σπίτι να μείνουμε και ένα φαγητό να συντηρηθούμε!Ως πότε...ποιος ξέρει...!
Πολλά φιλάκια και μια γλυκιά καληνύχτα!

serenata είπε...

@Λια Ναι εμείς είμαστε τυχεροί ακόμα... έχουμε σπίτι να μένουμε φαγητό και ζεστασιά...ως πότε; ποιος ξέρει;Αποφεύγω και γω τις ειδήσεις.
Μέχρι πότε θα μπορούμε να βοηθάμε;
Μήπως έρθει σύντομα η στιγμή που θα ζητάμε εμείς βοήθεια; Μακάρι να γίνει κάτι, να υπάρχει Θεός....
Καληνύχτα γλυκιά μου:)Φιλάκια!!!

serenata είπε...

@ΛΙΑΚΑΔΑ Γλυκιά μου Λιακάδα, έχω μέσα μου την ίδια οργή!
Γελάει καλύτερα αυτός που γελάει τελευταίος, λέει ο λαός.
Κι εμείς δεν έχουμε γελάσει ακόμα:)) Φιλάκια όνειρα γλυκά.

Phivos Nicolaides είπε...

Το μέγα ζητούμενο δεν είναι αν συμφώνησαν και αν δεν συμφώνησαν οι δημαγωγοί της χώρας, αλλά, εάν χρειάζεται ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ η χώρα και η πολιτική ζωή του τόπου. Αυτό θα πρέπει να συζητείται ως προτεραιότητα σήμερα... και το πως, θα μπει σε εφαρμογή η νέα πορεία...

serenata είπε...

@Phivos Nicolaides Καλέ μου Φοίβο έχεις δίκιο και αυτό θα γίνει!
Δε γίνεται όμως σήμερα:))!Δε γίνεται σε μια μέρα...