Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Θεωρούμε δεδομένα.....

Πόσα πράγματα θεωρούμε δεδομένα στη ζωή μας;
Νομίζω πάρα πολλά...μέχρι να χάσουμε κάτι...
Περισσότερο ή λιγότερο σοβαρό.
Καλό είναι να εκτιμούμε αυτά που έχουμε γιατί γύρω μας υπάρχει πολύς πόνος.
Σκέφτηκα ν' αναφέρω μερικά από αυτά που, κακώς, θεωρούμε δεδομένα.

Την υγεία μας...
Γκρινιάζουμε για πολλά, χωρίς να βλέπουμε πόσοι άνθρωποι δίπλα μας δεν έχουν το βασικό, την υγεία τους!
Κατά τη γνώμη μου, η υγεία είναι το σημαντικότερο αγαθό!
Ας προσέχουμε όσο μπορούμε να την κρατήσουμε όταν την έχουμε....
Ας μην υπερβάλουμε όταν μας τύχει κάτι που αντιμετωπίζεται.
Δυστυχώς δυνητικά όλοι θα μπορούσαμε κάποια στιγμή να τη χάσουμε...

Το δεύτερο σημαντικό που θεωρούμε δεδομένο.
Τους ανθρώπους που αγαπάμε...
Κυριολεκτικά ή μεταφορικά, είναι εύκολο να τους χάσουμε.
Γι αυτό πρέπει να φροντίζουμε να περνάμε χρόνο μαζί και να χαιρόμαστε κάθε στιγμή κοντά τους!
Να νοιαζόμαστε γι αυτούς και να τους το δείχνουμε.
Κανένας δε θέλει να έρθει μια στιγμή στη ζωή του που θα χάσει ένα αγαπημένο πρόσωπο.
Αν έρθει όμως, ας είμαστε ήσυχοι πως έχουμε πει όλα όσα θέλαμε.....
Είναι τραγικό συναίσθημα να νιώθεις πράγματα που δεν πρόλαβες να πεις...
Η χειρότερη απώλεια είναι των γονιών μας....
Ας γνωρίζουμε πως όπως όλοι μας, έτσι και οι γονείς, οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να πάψουν να υπάρχουν...
Προετοιμασμένοι δε θα είμαστε ποτέ...
Το λέω από προσωπική πείρα.

Μέρα με τη μέρα η ανεργία μεγαλώνει.
Σήμερα οι άνεργοι είναι περισσότεροι από τους εργαζόμενους...
Το δικαίωμα στην εργασία που κατακτήθηκε μετά από πολύ κόπο...δε μπορεί να έχει το νόημα που είχε αν δεν υπάρχουν δουλειές.
Δε μπορώ να μην αναφερθώ στη δουλειά...
Σήμερα η δουλειά μας δεν είναι πια κάτι δεδομένο.
Ας πάψουμε, λοιπόν, να γκρινιάζουμε αν δε μας αρέσει.
Αν τη χάσουμε είναι μάλλον απίθανο να βρούμε άλλη.
Ας προσπαθήσουμε να την κρατήσουμε και ας ευχηθούμε να μην τη χάσουμε!

Και επειδή η ζωή μας είναι πολύ πολύ μικρή, πλησιάζουν Χριστούγεννα, θα κάνω κάτι που δε συνηθίζω.....
Δε μ' αρέσει να δίνω 'συμβουλές' όπως δε θέλω να μου δίνουν.
Σκέφτηκα όμως, ν' αναφέρω λίγα πράγματα, λόγω των ημερών.....
Ας προσπαθήσουμε:
να γκρινιάζουμε λιγότερο
ν' αγαπάμε περισσότερο
να είμαστε όσο δημιουργικοί μπορούμε
να μην κάνουμε, συνειδητά, κακό σε άλλους
να ζητάμε συγγνώμη και να μη ντρεπόμαστε να εκφράσουμε τα αισθήματα μας....
να προστατεύουμε τα παιδιά, τους ηλικιωμένους αλλά και τα ζώα...
και να γελάμε με την καρδιά μας!!!!

4 σχόλια:

Crazy Tourists είπε...

Μερικές φορές οι αναρτήσεις σου με συγκινούν πολύ...Από τη μια στιγμή στην άλλη μπορούμε να χάσουμε κάποιον που αγαπάμε πολύ...Ας ζούμε την κάθε μέρα στο μέγιστο...
Και ναι, δέκα χρόνια περνάνε σα νερό...

Τρελοτουρίστρια

ΥΓ. Η μεγαλύτερη βλακεία που μου είπαν ποτέ είναι ότι ο χρόνος είναι γιατρός...

serenata είπε...

Να σαι καλά Τρελοτουρίστρια :))
Σ' ευχαριστώ!
Ο χρόνος δεν είναι γιατρός κι αυτός που το λέει δεν ξέρει τι θα πει αληθινός πόνος.
Νομίζω το πιο σοβαρό είναι η υγεία.
Βλέπουμε άλλους ν' αρρωσταίνουν και πιστεύουμε πως σ' εμάς δε θα τύχει το παραμικρό!
Μεγάλο λάθος.....

Χρήστος Παπαχριστόπουλος είπε...

Σοφία, θέλω να σου γράψω -και να σου δώσω ένα θέμα γραφής- ότι ΔΥΣΤΥΧΩΣ το χείριστο στην ζωή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ να χάνεις ανθρώπους που πεθαίνουν

αλλά

αν χάνεις ανθρώπους, φίλους ή γνωστούς ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ
κατοικούν 10 λεπτά με τα πόδια ή μια ώρα απόσταση με το αυτοκίνητο και δεν έρχονται καν να χτυπήσουν μια φορά στα 13 χρόνια την ξύλινη πόρτα του σπιτιού.

Χρήστος Παπαχριστόπουλος

serenata είπε...

Γεια σου Χρήστο!
Δε γράφω κατά παραγγελία.
Οσο για τους ανθρώπους που χάνουμε....
Πονάει σχεδόν το ίδιο όταν τους 'χάνουμε' μεταφορικά.
Δεν έχουν πεθάνει αλλά για μας, δυστυχώς, είναι σαν...
Μπορώ να καταλάβω πως νιώθεις, έχω 'χάσει' κι εγώ φίλους/ες που είναι καλά και μένουν κοντά....