Ενοχλητική(;)...

Ενα από τα ελαττώματα μου είναι ο φόβος πως γίνομαι φορτική. Με αποτέλεσμα πολύς κόσμος να νομίζει πως είμαι σνομπ ή αδιάφορη.... Κάπου η υπερβολική διακριτικότητα έγινε πρόβλημα. Οταν το λέω δε με πιστεύουν..... Αλλοι το θεωρούν ελάττωμα, άλλοι εκμεταλλεύονται τη διακριτικότητα μου. Οπως και να το δεις χαμένη είμαι. Τι θέλουν τελικά οι άνθρωποι; Εχω αναρωτηθεί και στο παρελθόν. Δε νομίζω πως θα καταλάβω ποτέ. Οσα περισσότερα τους δίνεις τόσο πιο ευάλωτη γίνεσαι. Γιατί θέλουν να ξέρουν τα πάντα για σένα; Για να σου τα 'χτυπάνε' ανάλογα με την περίπτωση; Με έφτασαν στο σημείο να λέω από μόνη μου πως η διακριτικότητα μου είναι ελάττωμα! Ο φόβος μου μήπως γίνομαι φορτική δε νομίζω πως μπορεί να ονομαστεί ελάττωμα. Ισως γιατί έμαθα πια να μιλάω. Να ρωτάω αν ενοχλώ! Το έχω πει στους δικούς μου ανθρώπους και το θεώρησαν αστείο. Αλλωστε αυτοί μετράνε κιόλας! Οι δικοί μου άνθρωποι. Οι γνώμη των ξένων δε μετράει. Οι ξένοι θα σκέφτονται πάντα τα χειρότερα, ό,τι και να κάνεις. Οι ξένοι δε θα καταλάβουν και το χιούμορ μου. Αυτό είναι κάτι που με στενοχωρεί. Την ώρα που έγραφα αυτές τις γραμμές έμπαινα και στο twitter. Νόμιζα πως είχα το ελεύθερο να γράψω κάτι 'αστείο' σε γνωστό άτομο. Ελα όμως που στράβωσε.... Μερικοί άνθρωποι νομίζουν πως εκείνοι μπορούν να κάνουν πλακίτσες και να μην ενοχλείσαι. Οταν όμως κάνεις κάτι εσύ σε γράφουν στα μαύρα κατάστιχα. Αν επρόκειτο για κάποιον εντελώς ξένο δε θα μ' ένοιαζε. Οταν όμως πρόκειται για άνθρωπο που έχεις πει και δυο κουβέντες.... Μπορεί να φταίω εγώ. Μπορεί εκείνος να μην καταλαβαίνει το χιούμορ μου. Πάνω που εγώ προσπαθώ να ξεπεράσω το φόβο μη γίνω ενοχλητική... Με είπαν ενοχλητική. Κάποιος που παρά το πολύ λίγο που ξέρω, εκτιμώ. Εγώ νόμιζα πως έκανα αστειάκια προφανώς σε λάθος χρόνο... Το γεγονός είναι πως μου είπε πως τον ενοχλώ. Πιθανότατα δε θα θέλει να μου ξαναμιλήσει και λυπάμαι. Λυπάμαι που δε με κατάλαβε... Λυπάμαι που χάνω έναν εν δυνάμει φίλο... Λυπάμαι που θα ξανακλειστώ στο καβούκι μου για να μη συμβεί ποτέ ξανά κάτι παρόμοιο. Βλέπεις έγινε πάνω που προσπαθούσα να ξεπεράσω το φόβο...μη γίνω ενοχλητική. Και προφανώς το παράκανα. Δεν ξέρω γιατί με στενοχώρησε τόσο αυτό το γεγονός. Δε νομίζω πως είναι θέμα ευαισθησίας από μέρους μου. Ισως ήταν η λάθος στιγμή... Το παράκανα;... Το σίγουρο είναι πως ούτε που υποψιάζεται πόσο στενοχωρήθηκα. Απ' την άλλη φταίω και γω... Οχι τόσο όμως για να μου πει πως ενοχλώ...έτσι νομίζω τουλάχιστον. Τέλος πάντων, ας μαζευτώ ξανά και ας προσπαθήσω να ξεχάσω το σημερινό. No use crying over spilled milk όπως λένε και οι Αγγλοι.