Περιμένω ταξί.....

Κουράστηκα να περιμένω ταξί.... Ισως γιατί κυκλοφορώ πολύ μ' αυτά;... Εχω μαζεμένες αρκετές ιστορίες τρόμου με ταξιτζήδες. Τώρα δε με τη μεγάλη αυτή απεργία και τις πολλές καθημερινές ασχημίες που ακούμε/βλέπουμε έχω απηυδήσει. Περίμενα να περάσει ταξί πριν την απεργία. Τώρα περιμένω να ξαναπιάσουν δουλειά. Τι δουλειά δηλαδή; Αυτοί οι άνθρωποι ρίχνοντας λάδια στους δρόμους, κλείνοντας αρχαιολογικούς χώρους, ταλαιπωρώντας τους τουρίστες...κάθε μέρα που περνά γίνονται όλο και περισσότερο αντιπαθείς! Τι καταλαβαίνουν; Και ας μη μου πει κάποιος πως είναι μεροκαματιάρηδες και παλεύουν για το δίκιο τους! Ποιος μεροκαματιάρης, ειλικρινά πείτε μου, ποιος άνθρωπος που ζει απ' τη δουλειά του θα απεργούσε όλον αυτό τον καιρό; Ποιος θα άφηνε νηστικά τα παιδιά του για να τρέχει με άλλους ομοίους του να ρίχνει λάδια στο δρόμο; Ποιος θα άντεχε χωρίς δουλειά τόσες μέρες; Δεν ξέρω ποιοι είναι εκείνοι που μας κάνουν τη ζωή δύσκολη τόσον καιρό τώρα, σίγουρα όμως δεν είναι οι φτωχοί ταξιτζήδες! Αυτοί δεν άντεξαν. Από την αρχή δε συμφωνούσαν για την απεργία, όπως μου είχε πει οδηγός ταξί(όχι ιδιοκτήτης), που ο φουκαράς έπαιρνε όντως μεροκάματο. Ανακάλυψα όμως πως αρκετοί απ' αυτούς που δεν άντεχαν την απεργία χρησιμοποιούν τα δικά τους αυτοκίνητα σαν ταξί. Δίνουν τα τηλέφωνά τους σε γνωστούς και γίνεται γνωστό στόμα με στόμα πως δουλεύουν. Και το καταλαβαίνω, πως ν' αντέξουν χωρίς δουλειά τόσες βδομάδες; Εχουν οικογένειες, παιδιά, ανάγκες όπως ο περισσότερος κόσμος. Η κυβέρνηση βρήκε την χειρότερη δυνατή στιγμή για ν' ανακοινώσει το άνοιγμα του συγκεκριμένου επαγγέλματος. Δε φανταζόταν πως θα έχουμε φασαρίες και απεργίες μες το καλοκαίρι; Δε θέλει πολύ μυαλό! Ο ένας υπουργός ρίχνει το φταίξιμο στον άλλον και οι δυο μαζί στην αντιπολίτευση που προσπαθεί να καρπωθεί την οργή του κόσμου. Γιατί δεν είναι μόνο τα προβλήματα που προκαλούν καθημερινά οι ταξιτζήδες, είναι οι κρουαζιέρες που ακυρώνονται, τα μαγαζιά που περίμεναν να ζήσουν από τους τουρίστες, από το περίπτερο μέχρι την ταβέρνα, το καφέ, το ξενοδοχείο, το μαγαζί με τα αναμνηστικά...και πάει λέγοντας, αλυσίδα ολόκληρη! Τρείς βδομάδες το τραβάνε το σκοινί, έχουν κάνει ό,τι κακό μπορούσαν στους άλλους επαγγελματίες και στον τουρισμό της χώρας και έχουν το θράσος να απειλούν! Ναι, απειλούν πως θα φτάσουν στα άκρα.... Μα έχουν ήδη ξεπεράσει τα άκρα! Κλείνουν λιμάνια, αεροδρόμια και δρόμους. Αυτοί έχουν χάσει κάθε μέτρο! Μπορεί να έχουν τα χίλια δίκια, τα έχασαν όμως γιατί γύρισαν τον κόσμο εναντίον τους. Το δικαίωμα της απεργίας είναι ιερό. Ιερό και το δικαίωμα εκείνου που δε θέλει να απεργήσει. Ακόμα πιο ιερό το δικαίωμα του πολίτη που θέλει να πάει στη δουλειά του και δεν μπορεί γιατί τα ταξί έχουν κλείσει το δρόμο! Τι φταίει ο άνθρωπος που χάνει εξαιτίας τους το μεροκάματο του; Τι φταίω εγώ που έχω ένα σωρό δουλειές και αντί να τις κάνω και να φύγω να πάω για να κάνω κανένα μπάνιο καλοκαιριάτικα με έχουν όμηρο στην Αθήνα Αύγουστο μήνα! Περιμένω ταξί.... Νοιώθω πως αυτές οι δυο λέξεις θα με στοιχειώσουν αυτό το καλοκαίρι....