Μια διαφορετική ζωή...

Το ξέρω πως ο χρόνος δε γυρίζει πίσω. Πάντα πίστευα πως τα ζευγάρια που είναι μαζί απ' το σχολείο αργά ή γρήγορα θα χωρίσουν. Και το έχω δει αρκετές φορές δυστυχώς. Οταν είσαι η πρώτη του και είναι ο πρώτος σου κάποια στιγμή ένας απ' τους δυο ή και οι δυο θα θελήσουν να ζήσουν και άλλες περιπέτειες με καινούριο ταίρι. Σε κάθε κανόνα όμως υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Αυτά τα λέω τώρα, εγώ που κατέκρινα τους γάμους των πολύ νέων. Γνώρισα δυο ζευγάρια που ήταν μαζί απ' το σχολείο, παντρεύτηκαν νωρίς και είναι το ίδιο αγαπημένοι ακόμα. Μιας και έφτασαν μέχρι εδώ πιστεύω πως θα μείνουν αγαπημένοι για πάντα! Και ξαφνικά στη ζωή μου ζήλεψα.... Ζήλεψα αυτό που κορόιδευα! Ονειρεύομαι πως θα ήταν αν δεν είχα ζήσει τη ζωή που έχω ζήσει. Αν είχα μείνει αφοσιωμένη στον πρώτο μου έρωτα. Πως θα ήταν η ζωή μου τώρα; Σίγουρα καμία σχέση με την τωρινή μου ζωή. Αν..... Αν δεν είχα κάνει όμως όλα όσα έκανα δε θα ήμουν εγώ! Θα ήμουν κάποια άλλη, εντελώς διαφορετική. Οταν ήμουν μικρή έλεγα πως ονειρευόμουν να έχω ένα μεγάλο σπίτι(όπως αυτά που βλέπουμε στις Αμερικάνικες ταινίες)όπου θα γινόταν της τρελής από φωνές παιδιών, σκυλιών, γατιών.... Ακόμα και τότε όμως...την ώρα που το έλεγα πως τάχα αυτό ήταν το όνειρό μου, αυτό θέλω να γίνει όταν μεγαλώσω... Ακόμα και τότε υπήρχε ένα ερωτηματικό στο μυαλό μου. Δεν ήμουν σίγουρη. Ακόμα και στα 12 μου σα να ήξερα πως αυτός ο τρόπος ζωής δεν μου ταίριαζε. Η ησυχία, τα βιβλία...τι δουλειά έχουν οι μεγάλες μου αγάπες με αυτή τη ζωή; Για μένα το διάβασμα και το γράψιμο ήταν οι μεγάλες μου αγάπες από το δημοτικό! Ισως γι αυτό πολλές φορές γυρνάω στην πρώτη σχέση συμβίωσης της ζωής μου. Η σωστή ηλικία και ένας άντρας που μπορεί να ήταν μόλις ένα χρόνο μεγαλύτερος μου, ήταν όμως τόσο ώριμος.... Μια σχέση που μόλις τελείωσε κατάλαβα πόσο σημαντική ήταν. Κατάλαβα τι έδιωξα, τι έχασα... Αν δεν είχε διαλυθεί αυτή η σχέση το ξέρω πως θα ήμουν ευτυχισμένη μαζί του. Δεν ήμουν η πρώτη του και δεν ήταν ο πρώτος μου. Δεν θ' ανήκαμε στις ελάχιστες εξαιρέσεις. Θα ήμασταν ευτυχισμένοι μαζί.... Και δεν το λέω γιατί δεν τον έχω...ούτε γιατί ζηλεύω άλλες φίλες. Είχε όμως ακόμα και τότε όλα όσα ζητάω από έναν άντρα.... Θα μπορούσα να ζήσω με τον τρόπο που μ' αρέσει, γιατί του άρεσε και του αρέσει και κείνου, γιατί το λίγο που έχουμε μιλήσει κατάλαβα πως εξελιχθήκαμε μαζί! Γιατί δεν το κατάλαβα τότε; Δε θα μάθω ποτέ και αυτό θα με στοιχειώνει. Ο χρόνος όμως δε γυρνάει πίσω. Μακάρι να μπορούσαμε να γυρνούσαμε το ρολόι και να διορθώναμε όλα τα λάθη μας. Δε γίνεται. Ποιος ο λόγος να καταλαβαίνουμε τα λάθη μας αλλά να μη μπορούμε να τα διορθώσουμε; Λες και κάποιος από Πάνω μας βάζει επίτηδες τρικλοποδιές και γελά με τα παθήματα μας! Σα να παίζει κάποιο παιχνίδι το σύμπαν εις βάρος μας. Το πιο σκληρό παιχνίδι. Να γνωρίζεις το λάθος μα να μη μπορείς να κάνεις τίποτα για να το αλλάξεις! Είμαι σίγουρη πως θα ήταν καλύτερα να μην καταλαβαίναμε. Να μην καταλαβαίναμε τα λάθη που έχουμε κάνει. Μπορεί τότε να τα επαναλαμβάναμε, μα μήπως και τώρα δεν το κάνουμε; Δεν επαναλαμβάνουμε λάθη μας; Τουλάχιστον δε θα πικραινόμασταν για τα λάθη που δε μπορούμε να διορθώσουμε.