Εφιάλτης....

Δεν ξέρω αν σας έχει τύχει ποτέ... Να σας συμβεί κάτι για πρώτη φορά(εύχομαι και τελευταία)ενώ βρισκόσαστε σε δημόσιο χώρο... Νομίζω είναι ο εφιάλτης κάθε ανθρώπου... Ειδικά όταν συνοδεύεσαι. Και για να κάνει τα πράγματα ακόμα πιο φρικιαστικά να είναι και η πρώτη φορά που βγαίνεις με κάποιον. Δηλαδή είναι ένας άγνωστος! Εχω την εντύπωση πως τα γεγονότα που μου συμβαίνουν, διαφορετικά μεταξύ τους, έχουν κάτι από τραγωδία.... Μπορεί να πρόκειται για χωρισμό, ή γνωριμία, σε μένα πάντα είναι διαφορετικά από τα συνηθισμένα. Δεν είμαι εγώ που τα κάνω 'τραγικά' είναι ο/η άλλος/η ή το γεγονός από μόνο του. Είχα μια σχέση, μια λάθος σχέση στην οποία έχω αναφερθεί και σε άλλο κείμενο. Δυσκολεύτηκα να χωρίσω, αλλά όταν τελείωσε, ήμουν ήσυχη πια. Μετά έμεινα πολύ καιρό μόνη μου. Οταν αποφάσισα πως είναι καιρός ν' αρχίσω να ξαναβγαίνω..... Λες και κάποιος με είχε καταραστεί, μου συνέβη κάτι που δε μου είχε ξανασυμβεί στη ζωή μου! Ετσι είμαι εγώ, ο άνθρωπος που του συμβαίνουν όλα τα απίστευτα. Τις πλέον ακατάλληλες στιγμές. Το γεγονός, απ' ό,τι αποφάνθηκαν μετά από εξετάσεις οι γιατροί, δεν ήταν τίποτα. Φανταστείτε όμως να σας συμβεί κάτι πολύ παράξενο και ντροπιαστικό συγχρόνως τη φορά που έχετε βγει με έναν ξένο! Το χειρότερο είναι πως μετά είσαι σίγουρη πως ο άλλος, ποιος ξέρει τι θα σκέφτηκε και ποιος ξέρει πόσο κουτσομπόλης είναι και θα κάθεται και θα το συζητά με τους γνωστούς και φίλους και θα γελάνε μαζί σου. Αυτά σκέφτεσαι. Μπορεί τίποτα απ' όλα αυτά να μην έχει συμβαίνει εσύ όμως φτιάχνεις σενάρια! Μέχρι και προληπτική μπορεί να γίνεις.... Να μη θέλεις να ξαναπάς στο μαγαζί που συνέβη το 'απεχθές' γεγονός λες και ...σίγουρα θα είναι οι ίδιοι πελάτες και θα σ' αναγνωρίσουν κιόλας! Για τέτοια τρέλα μιλάμε... Κι ας σ' έχει διαβεβαιώσει γιατρός πως θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα κάποια στιγμή της ζωής του. Παρόλα αυτά κάνεις ένα σωρό, πιθανόν άδικες, σκέψεις για το άτομο που ήταν 'μάρτυρας' του γεγονότος. Αυτό που μετράει, περισσότερο κι απ' τα λόγια των φίλων, είναι πως συνέβη σε σένα. Εχεις περάσει πολλά, άσχημα, δύσκολα...ήρθαν και τα ντροπιαστικά! Και ας είναι ένα γεγονός που συνέβη μια φορά. Σκέφτεσαι τον άνθρωπο που σε είδε 'κάπως', το χώρο που ήσουν....εφιάλτης! Αν δίπλα σου ήταν μια φίλη θα μπορούσες να το διαχειριστείς. Θα ήταν τελείως διαφορετικά. Ο άγνωστος όμως.... Δε θα έπρεπε να σε νοιάζει τι σκέφτεται, γιατί σίγουρα δε μπορεί να ξέρει. Ο,τι και να σκέφτεται είναι λάθος. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι γνωρίζεις εσύ! Γιατί με νοιάζει τόσο τι θα σκεφτεί ένας άγνωστος; Ισως γιατί βγήκα από μια μακρόχρονη λάθος σχέση, από ένα μεγάλο διάστημα που πέρασα μόνη... Οταν αποφάσισα να ξαναρχίσω να βγαίνω λοιπόν, τυχαίνει κάτι περίεργο! Την πρώτη φορά, για πρώτη φορά. Εσύ ξέρεις πως είναι η πρώτη φορά, ο άλλος όμως; Ενα γεγονός που σου έτυχε μπροστά σ' έναν άγνωστο. Πόσο μεγάλη σημασία μπορεί να έχει; Γιατί να το σκέφτεσαι ξανά και ξανά; Μήπως δεν έχει να κάνει με τον ξένο άνθρωπο αλλά με σένα; Μήπως τελικά τρόμαξες περισσότερο απ' όσο θέλεις να λες;