Γνωριμίες...

Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος γνωριμιών; 
Αν είσαι μια γυναίκα με κάποιες αρχές, που δε σου αρέσει να 'στήνεσαι' μόνη σε μπαράκια περιμένοντας το πρώτο καμάκι; Οταν όλες οι φίλες σου έχουν παντρευτεί; 
Οταν οι άλλες έψαχναν το γαμπρό εσύ δούλευες, ταξίδευες ή ζούσες σε άλλες χώρες... 
Οταν αποφάσισες να γυρίσεις στην πατρίδα κατάλαβες πως δεν είσαι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτη... 
Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί το ίδιο δε συμβαίνει με τους άντρες! 
Κάποιος , πέρυσι νομίζω, μου είπε πως γυναίκες σαν εμένα που ασχολήθηκαν με πολλά, αλλά όχι με την προσωπική τους ζωή να μην παραπονούνται που μένουν μόνες! 
Δηλαδή ή μικρός μικρός παντρέψου;.... 
Δεν το καταλαβαίνω αυτό. 
Επίσης δεν καταλαβαίνω τους άντρες που σα να φοβούνται τις γυναίκες που έχουν εμπειρίες ζωής περισσότερες από τις δικές τους. 
Προσωπικά αρνούμαι να χαμηλώσω τον πήχη και προφανώς αυτό είναι ένα θέμα...
Πως γνωρίζεις λοιπόν ενδιαφέροντες άντρες; 
Ποιος είναι ο σωστός τρόπος; 
Οι φίλες είναι παντρεμένες και βρισκόμαστε για καφέ, γιατί όταν βγαίνουν, βγαίνουν με άλλα παντρεμένα ζευγάρια... 
Εκτός από την κολλητή μου και τον άντρα της που είναι ψυχούλες δεν έχουν τέτοια κωλύματα. 
Οι γνωστοί μου άντρες έχουν προσκλήσεις από ζευγάρια... 
Εγώ, ούτε λεπρή να ήμουν! 
Ενας δημοσιογράφος φίλος κάποτε μου είχε πει 'ρε Σ.... αν ήσουν λίγο ασχημούλα, λίγο χοντρούλα, λίγο καμπούρα δε θα είχες κανένα πρόβλημα'.... 
Με λίγα λόγια μια γυναίκα εμφανίσιμη και έξυπνη ταυτόχρονα είναι χαμένη από χέρι. 
Δεν προσπαθώ να πλασάρω τον εαυτό μου...προσπαθώ να καταλάβω. 
Εχει να κάνει με την έλλειψη αυτοπεποίθησης των αντρών; 
Η αλήθεια είναι πως έχουν μείνει και πάρα πολύ λίγοι άντρες που αξίζουν.... 
Οι περισσότεροι όταν φτάνουν τα 30 αρραβωνιάζονται ή παντρεύονται. 
Από τα 40 και πάνω είναι όλοι πια παντρεμένοι με παιδιά. 
Οσοι είναι διαζευγμένοι συνήθως δεν έχουν καμιά διάθεση να ξανά δεσμευτούν. 
Δηλαδή τι μένει; Μετρημένοι.... 
Κι απ' αυτούς που μένουν ελάχιστοι είναι αυτοί που αξίζει να τους γνωρίσεις. 
Καταλήγουμε λοιπόν στους ελάχιστους που αξίζουν και μιας και είναι τόσο λίγοι που σε ορισμένα πράγματα πρέπει να χαμηλώνεις τον πήχη. 
Οχι φυσικά στο θέμα της ευφυίας. 
Στο ψέμα και στη βλακεία δε μπορώ να κάνω σκόντο! 
Ούτε θέλω να ξεκινήσω κάτι με έναν άντρα που έχει ξεκαθαρίσει εκ των προτέρων πως δε θέλει να δεσμευτεί.... 
Μερικοί δεν το λένε ακριβώς έτσι και αυτό είναι το χειρότερο. 
Οταν όμως σου λένε πως θέλω να βλεπόμαστε μια δυο φορές τη βδομάδα...τι καταλαβαίνεις; 
Ακόμα και στις πρώτες σχέσεις μας βλεπόμασταν περισσότερο! 
Και όταν ξεκινάς κάτι και ελπίζεις, κάποια στιγμή όμως σου πετάνε και το 'εγώ δε θέλω ούτε να συζήσω'... 
Οταν εσύ θέλεις ένα σύντροφο, αυτός προφανώς θέλει κάτι εφήμερο. 
Ετσι λιγοστεύουν οι ετεροφυλόφιλοι άντρες που είναι και αξιόλογοι...λιγοστεύουν δραματικά!! 
Δεν είμαι απελπισμένη, από μια σχέση που δε με εκφράζει προτιμώ τη μοναξιά. 
Γνωρίζω όμως γυναίκες που προκειμένου να μείνουν μόνες δέχονται αυτό το (για μένα)λίγο. 
Τις δυο μέρες τη βδομάδα, χωρίς γιορτές και αργίες και με αμφίβολες τις διακοπές το καλοκαίρι. 
Δεν ξέρω ποια περνά καλύτερα τελικά....... 
Ξαναγυρνώ στο αρχικό ερώτημα λοιπόν. 
Τους αξιόλογους ετεροφυλόφιλους άντρες που θέλουν να δεσμευτούν, που ή μάλλον πως τους βρίσκεις; 
Είναι μετρημένοι στα δάχτυλα! 
Μήπως κρύβονται; γιατί έχει περάσει καιρός και δε συνάντησα κανέναν! 
Πάρτυ δε γίνονται πια και αν γίνονται είναι μεταξύ ζευγαριών. 
Υπάρχει κάποιος τρόπος να γνωρίσεις τους δυο τρεις αξιόλογους άντρες που έχουν μείνει; 
Είναι ειδικός χώρος ή τρόπος; 
Εγώ στο δρόμο πάντως μετά από ενάμιση χρόνο έναν συνάντησα ένα πρωί και δεν τον ξαναείδα. 
Προφανώς δε συχνάζω στα σωστά μέρη....