Μισές αλήθειες...

Το να λες τη μισή αλήθεια δεν ισούται με ψέμα; Είναι το ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο; Για να λες τη μισή αλήθεια σημαίνει πως κρύβεις την άλλη μισή. Για να κρύβεις κάτι μάλλον ντρέπεσαι να το πεις. Στην καλύτερη περίπτωση φοβάσαι μην το πάρει στραβά ο άλλος. Αυτό σημαίνει πως ή ο άλλος είναι πολύ ζηλιάρης ή έχει λόγους να σε υποπτεύεται. Γι αυτό και κρύβεις κάτι που έγινε. Οπως και να έχει το πράγμα μπαίνουν ψέματα στη σχέση. Να δεχτώ πως λες κάποια 'αθώα' ψέματα για να μη ζηλέψει ο άλλος. Μπορεί να κρύψεις κάτι αν δεν τον γνωρίζεις καλά, στην αρχή. Οχι όμως όταν η σχέση έχει προχωρήσει. Τι είναι όμως τα 'αθώα' ψέματα και πότε μια σχέση είναι 'σοβαρή'; Για να είμαι ειλικρινής μαζί σας και με τον εαυτό μου, δεν υπάρχουν 'αθώα' ψέματα. Οταν ένα επίθετο συνοδεύει τη λέξη 'ψέματα' παύει αυτόματα να είναι αθώο. Νομίζω όμως πως υπάρχουν και 'μισές αλήθειες' που κρατάμε για τον εαυτό μας ανάλογα με το πόσο καλά γνωρίζουμε κάποιον. Για παράδειγμα κάτι προσωπικό που δεν αφορά τον άλλον μπορούμε να το κρατήσουμε για μας. Τι θα μπορούσε να είναι τόσο προσωπικό; Κάτι από το παρελθόν ίσως; Οπως μου είπε κάποια στιγμή ο 500rakias(nick στο twitter) δεν είναι σωστό σε μια νέα σχέση να μιλάς για πρώην! Το θεωρώ πολύ σωστό. Δεν κρύβεις τίποτα! Αποφεύγεις να μιλήσεις για κάτι που δεν αφορά το άλλο άτομο! Το παρελθόν σου, σου ανήκει, δεν θεωρείται μισή αλήθεια. Εκτός πια αν το παρελθόν έχει σχέση με το παρόν... Ε! Εδώ σηκώνω τα χέρια, μεγάλο μπέρδεμα, ας το προσπεράσουμε. Σίγουρα το παρελθόν δε χρειάζεται να το συζητάμε. Ας μείνει πίσω... Ισως είναι μια δική μου κακή συνήθεια να λέω τα πάντα για μένα όταν ξεκινάω μια σχέση. Μερικά πράγματα πιθανόν να μη χρειάζεται να ειπωθούν. Καθώς περνάς καιρό με το ταίρι σου το μαθαίνεις σιγά σιγά και καταλαβαίνεις τι και πόσα χρειάζεται να ειπωθούν. Κάτι που εσύ θεωρείς σημαντικό αλλά συνέβη στο παρελθόν βλέπεις στην πορεία αν έχει νόημα να το αναφέρεις. Αν είναι κάτι που σε χαρακτηρίζει σαν άτομο, που σε τραυμάτισε ίσως, μπορεί να νιώθεις την ανάγκη να το πεις. Και πάλι όμως αφού ανήκει στο παρελθόν;.... Αλλο να μιλήσεις για τις σπουδές σου, τα ταξίδια σου σε ξένες χώρες, αν τα έκανες μόνος/η. Αν είναι κάτι που αφορά και άλλο άτομο απ' το παρελθόν, όπως λέει ο 500rakias άστο κι έχει δίκιο. Δεν είναι μισές αλήθειες, δεν είναι ψέματα! Μπορεί μερικά πράγματα που μας χαρακτηρίζουν όπως είπα και πριν να πρέπει να τα πούμε. Οταν έχουν να κάνουν με μας, με τον τρόπο ζωής μας. Με το χαρακτήρα μας. Ισως όμως να μη χρειάζεται να τα πούμε όλα μαζί.... Οσο περνά ο χρόνος και γνωρίζεις καλύτερα τον άνθρωπο δίπλα σου καταλαβαίνεις τι και πως θα πεις τα πολύ προσωπικά σου. Μερικά ίσως δε χρειάζεται να τα πεις και ποτέ. Η μαμά μου μου έλεγε να κρατάω κάτι και για τον εαυτό μου...γιατί με ήξερε καλύτερα απ' όλους. Ηξερε πόσο αυθόρμητη ήμουν και πως άνοιγα την καρδιά μου σε όποιον/αν γνώριζα. Μόλις τον/την γνώριζα. Το αποτέλεσμα; Τις περισσότερες φορές την ποδοπατούσαν.... Μπορεί η μισή αλήθεια να ισούται με ψέμα. Μερικές φορές όμως η καρδιά μας έχει προτεραιότητα...