Ψεύτης Αντρας....

Γιατί μου τυχαίνουν εμένα όλες οι 'περίεργες' περιπτώσεις; Πως είναι έτσι οι άντρες που κυκλοφορούν στις μέρες μας; Πολλοί απ' αυτούς, έχω την εντύπωση, πως θεωρούν όλες τις γυναίκες συλλήβδην ηλίθιες! Δε φαντάζεστε πόσο με ενοχλεί αυτό! Επίσης όταν ο άντρας σου πει το πρώτο ψέμα πριν ακόμα τον συναντήσεις νομίζω είναι καμένο χαρτί. Εχω γνωρίσει άντρες που έμεναν πολύ μακριά, όταν όμως ήθελαν να με δουν δε χρησιμοποιούσαν ανόητες δικαιολογίες. Οταν ένας άντρας που δηλώνει πως είναι μόνος (και ενδιαφέρεται)γιατί να μη σου δώσει το σταθερό του τηλέφωνο; Γιατί να μιλάτε με τα κινητά; Δεν είμαι καχύποπτη, αλλά γιατί ένας άντρας που δηλώνει μόνος, μπορεί να σε δει μόνο το μεσημέρι; Χάθηκαν τα απογεύματα ή και τα βράδια; Καλοκαιράκι είναι! Και δε μένει σε άλλη πόλη δα! Σε άλλο προάστιο είναι. Εγώ βόρια, εκείνος νότια. Οταν θέλεις να γνωρίσεις μια γυναίκα κατά τη γνώμη μου αυτό δεν είναι πρόβλημα. Where there's a will there's a way...όπως είπε ο ίδιος όταν επικοινωνήσαμε πρώτη φορά. Και δεν τον κυνήγησα, εκείνος θέλησε να με γνωρίσει. Να ρωτήσω και κάτι άλλο....γιατί δε μου έχει ξανατύχει. Από πότε το γεγονός πως η γυναίκα δεν έχει αυτοκίνητο αποτελεί πρόβλημα; Χάθηκαν οι ευγενικοί άντρες που δε δίνουν σημασία σε τέτοιες λεπτομέρειες; Και από πότε όταν γνωρίζεσαι μ' έναν άντρα και του λες πως δεν έχεις αυτοκίνητο απορεί και σε ρωτά 'πω και έτσι; δεν οδηγείς;'. Λες και είσαι άτομο με ειδικές ανάγκες! Τι τρόποι είναι αυτοί; Και αφού σου λέει πρώτα ένα σωρό ωραία λόγια επιδιώκει να γνωριστείτε.... Πολυ ωραία μέχρι εδώ...αλλά γιατί μόνο όταν έχει δουλειά προς τα μέρη σου; Συγκεκριμένα μόνο στις 2 το μεσημέρι.... Καλοκαίρι είναι, ο κόσμος αποφεύγει να κυκλοφορεί αυτές τις ώρες. Αλλά επειδή οι ενδιαφέροντες άντρες είναι λίγοι εγώ δέχτηκα... Προσπαθούσα να σκεφτώ πιο είναι το πιο δροσερό μέρος για να πάμε. Μη θέλοντας να γίνω φορτική, του είπα ξανά πως λόγω της απεργίας των ταξί δε θα μπορέσω να τον βρω κάπου και πως λυπάμαι για τον κόπο που θα κάνει να έρθει προς εμένα. Του το είχα ξαναπεί και μου είχε απαντήσει πως δεν είναι κόπος. Άλλωστε με το αυτοκίνητο ερχόταν. Μέχρι χθες.... Που μου ήρθε ένα email από κείνον που έλεγε πως επειδή δεν κυκλοφορεί θα ανέβει με το μετρό και αν θέλω να κάνω και γω το ίδιο. Εμεινα αποσβολωμένη! Οχι ένα τηλεφώνημα, ένα email ίσα ίσα! Μα δεν υπάρχει δακτύλιος! Γνωστό αυτό.... Γιατί να πει ένα τόσο χαζό ψέμα; Αν δεν έλεγε ψέματα και αν το μετρό ήταν κάπως κοντά μου θα πήγαινα να τον συναντήσω. Μετά όμως από ένα ψέμα γιατί να βγω ντάλα μεσημέρι, να διακινδυνεύσω μια θερμοπληξία; Του απάντησα πως το μετρό είναι μακριά μου. Δε μπήκε στον κόπο να πάρει ένα τηλέφωνο να δικαιολογηθεί. Να μπαλώσει το ψέμα του.... Δε στενοχωριέμαι γιατί δεν άξιζε καθόλου! Αναρωτιέμαι όμως... Από πότε άλλαξαν τόσο οι άντρες; Γιατί άλλαξαν τόσο; Και μετά παραπονιούνται πως δε βρίσκουν γυναίκες! Μα όταν τα πρώτα που σκέφτονται είναι η γυναίκα να μένει κοντά και να έχει αυτοκίνητο... Μήπως τελικά η άνεσή τους είναι πιο σημαντική από όλα τ' άλλα; Σα να έχουν μπερδέψει τις προτεραιότητες τους μου φαίνεται....