Τρίτη 28 Ιουνίου 2011
Blogs και Αυτοπεποίθηση
Σας έχει τύχει να μην πιστεύετε στις δυνατότητές σας;
Να διαβάσετε ένα κείμενο σε άλλο blog και να δείτε πόσο καλύτερα γράφει κάποιος άλλος;
Δεν είναι ο Albert Camus που τελειώνοντας κάθε βιβλίο του αισθανόμουν ανήμπορη να γράψω δυο λέξεις.
Τι να πει κανείς για τον Camus και πως θα μπορούσε να συγκριθεί μ' αυτόν...
Το να 'ζηλεύω' το κείμενο ενός blogger είναι χειρότερο.
Εκείνος όμως είναι ένας blogger, αυτός και εγώ είμαστε στον ίδιο χώρο.
Πως μπορεί και γράφει τόσο καλά;
Αν κάποιος διαβάσει το δικό του κείμενο και μετά το δικό μου θα δει τη διαφορά!
Δεν ξέρω αν είναι διαφορετικά ή καλύτερα- χειρότερα...
Χάνω την αυτοπεποίθησή μου.
Μήπως τελικά δεν το έχω;
Μήπως τόσα χρόνια βαυκαλιζόμουν θεωρώντας πως είμαι καλή στο γράψιμο;
Και πως μπορείς να είσαι σίγουρος για αυτό;
Οι φίλοι θα σου πουν τα καλύτερα γιατί σ' αγαπάνε.
Ακόμα και ένας ξένος μπορεί να σου πει μια καλή κουβέντα γιατί δεν κοστίζει τίποτα.
Πως μπορείς να είσαι σίγουρος ό,τι αξίζει να ασχολείσαι;
Υπάρχει τρόπος;
Μήπως με τον καιρό βελτιώνεται κάποιος;
Βλέποντας τους άλλους και ανάλογα με τους αναγνώστες...
Μπορεί να βελτιωθεί το γράψιμο;
Ποιος όμως είναι ειδικός να σου πει;
Ειδικά με τα blogs δε νομίζω πως μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος.
Να συνεχίσω λοιπόν να γράφω και αν αυτά που γράφω δεν αφορούν κανένα;
Δεν ενδιαφέρουν κανένα;
Δεν αρέσουν σε κανένα;
Ποιο το νόημα;
Πάντα θα διαβάζει κάποιος και θα του αρέσει ο τρόπος που γράφω γιατί δεν έχει διαβάσει άλλα blogs.
Μερικά που διάβασα δε μου άρεσαν ούτε εμένα.
Σαν παιδιάστικα μου φάνηκαν.
Υπάρχουν όμως άλλα που ο άνθρωπος που γράφει έχει αληθινό ταλέντο!
Εγώ πως θα μάθω;
Η αλήθεια είναι πως περνώντας ο καιρός βλέπω μόνη μου ότι τα κείμενά μου είναι καλύτερα.
Μπορεί με την τριβή να έγινα καλύτερη.
Είμαι όμως καλή;
Αξίζει να συνεχίσω;
Ο χρόνος που περνάω γράφοντας έχει νόημα;
Υπάρχει κάτι που να βοηθάει;
Μερικοί άνθρωποι σα να γεννιούνται με αυτοπεποίθηση!
Εγώ γιατί παλεύω και ποτέ δεν είμαι ικανοποιημένη;
Μου λείπει αυτοπεποίθηση.
Διαβάζω τόσο και αυτό θεωρητικά βοηθά.
Πως θα μάθω;
Ποιος θα μπορούσε να με βεβαιώσει πως τα κείμενά μου αρέσουν σε κάποιους;
Ο χρόνος βοηθάει άραγε;
Και αν μπαίνουν στο blog από περιέργεια και όχι γιατί τους αρέσουν όσα γράφω;
Οι συγγραφείς άραγε περνάνε τέτοιες στιγμές;
Εκείνοι τουλάχιστον μαθαίνουν αν αρέσουν όταν πουλιούνται τα βιβλία τους.
Ενας blogger πως μαθαίνει;
Μερικοί είναι στο χώρο χρόνια...κάτι θα ξέρουν.
Θα μπορούν να μου πουν πότε καταλαβαίνεις πως έχει νόημα.
Φαντάζομαι...
Τι κρίση μη- αυτοπεποίθησης έχω σήμερα;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Η δικια μου ( φυσικα ) εντυπωση ειναι οτι ζοριζεσαι ,εχεις να πεις και τα λες οπως βγαινουν . Αυθεντικα , αληθινα , κατα καποιο τροπο αγνα . Και αυτο ειναι η ουσια . Τωρα ,το πως βγαινουν ειναι υποκειμενικοτατο . Το αν μπορεις να δωσεις μια πιο συγγραφολογοτεχνικη , κοινωνικα αναγνωριστεα μορφη στο γραψιμο σου , νομιζω πως εχεις την ικανοτητα να το ξερεις η ιδια . Αν νομιζεις οτι εχει σημασια , βεβαια .
Ουφφ , κουραστηκα . Δυσκολο πραγμα το γραψιμο . προτιμω τα λογια .
Νομίζω όποιος γράφει και είναι σίγουρος πως γράφει καλά, μάλλον λέει ψέμματα. Δε ζορίζομαι καθόλου πάντως, αναρωτιέμαι αν γράφω καλά.
Ειδικά στο blog...
Ο τρόπος γραφής του καθενός είναι μοναδικός.
Δεν υπάρχει το "καλό" και το "κακό" γράψιμο.
Υπάρχει εκείνο που αγγίζει και εκείνο που αφήνει αδιάφορο τον αναγνώστη.
Και τουλάχιστον, απλά τουλάχιστον, η γραφή σου, αγγίζει... αγγίζει πολλές χορδές σε πολλά επίπεδα.
@Πεφταστέρι Ευχαριστώ για την ψήφο εμπιστοσύνης φιλενάδα μου:))!
Δημοσίευση σχολίου